شریعتمداری: خودتحریمی‌ها بدتر از تحریم است

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: باید به سمت وحدت و یکپارچگی حرکت کنیم، اما هنر این است که بگذاریم کار و تولید ادامه یابد. به گزارش ایرنا از تارنمای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، «محمد شریعتمداری» در دیدار با تشکل‌های کارگری استان مازندران، از حمایت‌های ارزشمند تشکل‌های کارگری قدردانی کرد و افزود: کارگران ستون فقرات تولید در کشورند.  وی با تاکید بر اینکه باید برای آینده بهتر تلاش کنیم، خاطرنشان کرد: باید توجه کنیم که با یک نظام سلطه روبرویم که راهبرد تحریم را انتخاب کرده و فکر می‌کند با این راهبرد می‌تواند شکنندگی ایجاد کند؛ اما سخت در اشتباه است.  وزیر تعاون خاطرنشان ساخت: جریان تولید نیازمند آزاد بودن نقل و انتقال پول و وجود روابط بانکی با جهان است؛ همچنین صادرات نیازمند وجود بازاری در این بخش است. وی با تاکید بر اینکه باید مسیر و شرایطی را فراهم کنیم که کشور به پیش برود، افزود: مقاومت می‌کنیم اما در این شرایط نباید خودمان را تحریم کنیم، بلکه تا جای ممکن باید کشور را به مسیر درست هدایت کنیم. شریعتمداری اضافه کرد: کارگر باید راضی باشد و با عشق کار کند؛ در غیر این صورت، کارگر ناراضی، کارفرما را بدبخت کرده و کالای بی‌کیفیت را به بازار ارایه می‌کند. «یکی از موارد استاندارد نبودن تولید درکشور ما همین راضی نبودن کارگران از شرایطشان است. کارگری که فکرش مشغول معاشش است نمی‌تواند به تولید درست فکر کند.» وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره بازنشستگان نیز گفت: نباید آینده کشور با بحرانی روبرو شود که جوانان آینده شان را تیره و تار دیده و تصمیم به فرار از کشور یا یاس بگیرند؛ بر این اساس باید به مسائل بازنشستگان و حداقل‌ها و حقوق آنان توجه شود.  وی ادامه داد: در تحریم‌ها، بیشترین فشار بر محرومان، مستضعفان و مددجویان اعم از معلولان و خانواده‌های بی‌سرپرست و زنان سرپرست خانوار و همچنین دارندگان حقوق ثابت، کارگران، کارمندان و به ویژه بازنشستگان است.  شریعتمداری هشدار داد: «اعلام خطر می‌کنم هر تصمیمی که حفظ اشتغال موجود را با محدودتر کردن جریان تامین مواد اولیه به خطر بیاندازد، در خط نظام سلطه و استکبار است.» وی ادامه داد: امروز نه تنها هر تصمیم، بلکه هر بی‌تصمیمی و تاخیر در تصمیمی که موجب شود نقل و انتقال وجوه مشکلتر، ارتباطات بانکی و پولی و مالی محدودتر، ورود مواد اولیه گرانتر و محدودتر و صادرات نفتی و غیرنفتی مشکلتر و تولید و اشتغال در کشور محدودتر شود، کمک به نظام سلطه و ظلم به مردم است؛ در واقع خود تحریمی در هر لباس و مسوولیتی جفای غیرقابل گذشت به مردم است.