ضرر۲۴۰۰ میلیارد دلاری گرمای هوا برای اقتصاد جهان

گروه جهان|

کارشناسان سازمان ملل متحد اعلام کرده‌اند افزایش گرما می‌تواند بر اقتصاد جهانی هزینه‌ای معادل دو هزار و ۴۰۰ میلیارد دلار تحمیل کند.

به‌گزارش وب‌سایت سازمان ملل، سازمان جهانی کار سه‌شنبه با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده افزایش گرما که از تغییرات اقلیمی سرچشمه گرفته است می‌تواند تأثیر عظیمی در زمینه بازدهی جهانی و ضررهای اقتصادی، خصوصاً در زمینه کشاورزی و ساخت‌وساز داشته باشد. بنا بر اعلام سازمان جهانی کار، با افزایش دما، بازده خروجی از دست رفته معادل ۸۰ میلیون شغل تمام وقت یا ۲.۲ درصد از کل ساعت کاری جهان در طول سال ۲۰۳۰ میلادی است.

بر اساس این گزارش، همچنین خسارت سالانه افزایش دما بطور تخمینی حدود دو هزار و ۴۰۰ میلیارد دلار در سال است. کاترین ساگت رییس یگان تحقیقات سازمان جهانی کار، در این باره گفته: «تأثیر افزایش گرما که نتیجه جدی تغییرات اقلیمی است، تبعات زیادی بر بهره‌وری نیروی کار خواهد داشت. ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که نابرابری بیشتری با افزایش گرما بین کشورهای با درآمد پایین و بالا و بدتر شدن شرایط کار برای قشر افراد آسیب پذیرتر به وجودآید.»

آژانس سازمان ملل متحد توضیح می‌دهد که گرمای بیش از حد در محل کار می‌تواند سلامت انسان را به خطر اندازد و در موارد شدید می‌تواند به گرمازدگی منجر و حتی کشنده باشد. بر اساس داده‌های ارایه شده سازمان جهانی کار، کشاورزان با حدود ۹۴۰ میلیون فعال در بخش کشاورزی سراسر جهان، بیشتر از دیگران در معرض خطر افزایش دما قرار دارند.

سازمان جهانی هواشناسی اعلام کرده سال ۲۰۱۹ یکی از گرمترین سال‌های جهان خواهد بود. بنا به اعلام این سازمان دوره سال‌های ۲۰۱۵ تا پایان ۲۰۱۹ گرمترین دوره پنج سال‌های خواهد بود که تاکنون به ثبت رسیده است. به‌گفته سازمان جهانی هواشناسی موج گرما در اروپا «کاملا» با تاثیرات پیش بینی شده انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح زمین «همخوانی» دارد. فرانسه پس از بلغارستان، پرتغال، ایتالیا، اسپانیا، یونان و مقدونیه شمالی هفتمین کشور اروپایی است که دمای هوا در آن از ۴۵ درجه سانتیگراد بالاتر رفته است.

  تبعیض آب‌وهوایی

همزمان با فراگیر شدن موج گرما در اکثر کشورهای اروپایی، یک کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد اخیرا با انتشار گزارشی مدعی شد که جهان با خطر فزاینده «تبعیض آب و هوایی» مواجه شده است.

به‌گزارش گاردین، فیلیپ آلستون، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امر فقر شدید و حقوق بشر اعلام کرده که پدیده گرمایش زمین، نه تنها حقوق اساسی زندگی از جمله تامین آب، غذا و مسکن را برای صدها میلیون نفر دشوار کرده بلکه دموکراسی و حکومت قانون را در جهان به مخاطره انداخته است.

بر پایه این گزارش، در پنج سال اخیر رکورد گرم‌ترین دوره زمانی ثبت شده شکسته است و در صورت ادامه روند حاضر تا سال0 ۲۰۳ میلادی نزدیک به ۱۳۰ میلیون نفر تنها به دلیل تغییرات آب و هوایی به جمع فقرای جهان افزوده خواهند شد. اطلاعات موجود در این گزارش نشان می‌دهد که نیمی از جمعیت فقیرتر جهان سالانه تنها ۱۰ درصد از دی‌اکسید کربن منتشر شده را تولید می‌کنند ولی در مقابل نیمه ثروتمند جهان سهم ۹۰ درصدی در تولید دی‌اکسید کربن دارند ولی با بهره‌مندی صرف از منافع اقتصادی آن، هزینه‌های اصلی تغییرات اقلیمی از جمله توسعه فقر و بی‌عدالتی را به فقرا تحمیل می‌کنند.

آلستون در گزارش خود که به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارایه کرده ضمن ناکافی دانستن تلاش‌های سازمان ملل، کشورها و سازمان غیردولتی برای نجات زمین خواستار اتخاذ شدت عمل بیشتر فعالان حوزه محیط زیست، دولت‌ها و نهادهای ملی و بین‌المللی در این خصوص شده است.

در این گزارش تاکید شده که تامین و تحقق حقوق بشر در شرایط فعلی زیست محیطی و روند تخریب آن در حال بدل شدن به امری غیرممکن است. این گزارش همچنین ضمن انتقاد از بی‌توجهی دونالد ترامپ رییس‌جمهوری امریکا، به هشدارهای علمی در خصوص تغییرات آب و هوایی، تلاش‌های ژاییر بولسونارو رییس‌جمهوری برزیل را نیز برای استخراج دوباره ذغال سنگ از معادن موجود در جنگل‌های آمازون نکوهش کرده است. این در حالی است که هر دوی این روسای جمهوری در نشست کشورهای عضو گروه۲۰ در اوزاکای ژاپن حضور داشتند و قویا مخالف گنجاندن این مساله در بیانیه پایانی نشست بودند.

دانشگاه استنفورد در سال جاری میلادی گزارشی را با موضوع تاثیر تغییرات اقلیمی بر شکاف میان خروجی اقتصادی کشورهای فقیر و غنی منتشر کرد. در این گزارش آمده که گرمای جهانی از سال ۱۹۶۰ تا به امروز، نابرابری اقتصادی را افزایش داده و تغییرات دمای ناشی از تراکم گازهای گلخانه‌ای در جو زمین، به افزایش امکانات کشورهای خنک مانند نروژ و سوئد و افت رشد اقتصادی کشورهای گرم مانند هند و نیجریه منجر شده است. نوا دیفنباگ دانشمند حوزه اقلیمی و نویسنده ارشد این پروژه گفته: «نتایج پژوهش ما نشان می‌دهند که گرمای جهانی موجب شده بیشتر کشورهای فقیر روی زمین، فقیرتر از پیش باشند. در مقابل، بیشتر کشورهای غنی نیز به همین میزان، ثروتمندتر از پیش شده‌اند.» این پژوهش نشان می‌دهد کاهش ثروت هر یک از ساکنین کشورهای فقیر از سال ۱۹۶۱ تا ۲۰۱۰، از ۱۷ درصد به ۳۰ درصد رسیده است. از آن گذشته، شکاف اقتصادی میان فقیرترین و غنی‌ترین کشورها در حال حاضر، تقریباً ۲۵ درصد بیش از زمانی است که با این میزان تغییر اقلیمی روبرو نبوده‌ایم.