چوب حراج به یک‌چهارم بودجه عمومی با تخصیص ارز دولتی به کالاها

۱۳۹۸/۰۴/۱۳ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۴۷۸۱۴

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: بیش از صدهزار میلیارد تومان برای کالاهای اساسی با تخصیص ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی هزینه می‌شود که گویی منابع ارزی کشور به حراج گذاشته شده است.

سیده‌فاطمه حسینی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خانه ملت، با بیان اینکه در شرایط کنونی حمایت از کالاهای صادراتی و تولید برای صادرات یک راهبرد اجتناب‌ناپذیر است، گفت: موضوع بازگشت ارز حاصل از صادرات به تناسب میزان صدور کالاها یک موضوع مهم به‌ویژه در شرایط جنگ اقتصادی است. نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به تصویب موادی در بودجه سال 98 برای کسب اطمینان از بازگشت ارز ناشی از صادرات افزود: اختلاف نظری بین بانک مرکزی و وزارت امور اقتصادی و دارایی درباره ارز حاصل از صادرات شکل گرفته است که باید رفع شود و این ارز به کشور بازگردد. وی با بیان اینکه در شرایط جنگ اقتصادی بازگشت ارز حاصل از صادرات در اقتصاد کشور تعیین‌کننده است، ادامه داد: در این شرایط باید نظارت جدی از سوی دستگاه‌های حاکمیتی صورت گیرد تا از بازگشت ارز صادرکنندگان به ویژه دستگاه‌های وابسته به نهادهای دولتی اطمینان حاصل شود. حسینی تاکید کرد: بازار متشکل ارزی باید هرچه سریع‌تر ایجاد شود و با عمق پیدا کردن این بازار و فعالیت‌های ارزی در آن رانت‌ها از اقتصاد کشور حذف شود. وی با بیان اینکه اختصاص ارز 4200 تومانی به کالاهای اساسی نه‌تنها توام با توزیع رانت شده است، بلکه از هدف اصلی آن بسیار دور شده و ناموفق بوده است، افزود: مابه‌التفاوت نرخ ارز باید به اقشار و دهک‌های پایین جامعه اختصاص یابد و بخشی از آن برای جبران کسری بودجه دولت هزینه شود که در این راستا باید سیاست مطلوب‌تری اتخاذ شود.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه ادامه روند حاضر در خصوص تخصیص ارز برای کالاهای اساسی امکان‌پذیر نیست، تصریح کرد: بیش از صدهزار میلیارد تومان یعنی معادل بیش از یک‌چهارم بودجه عمومی کشور که حتی در شرایط فعلی یک میلیارد تومان آن هم در فضای تحریمی و جنگ اقتصادی حایز اهمیت است، در حال حاضر برای کالاهای اساسی با تخصیص ارز 4 هزار و 200 تومانی هزینه می‌شود و این در حالی صورت می‌گیرد که گویی منابع ارزی کشور به حراج گذاشته شده و افراد آسیب‌پذیر از این منابع کمترین بهره را  می‌برند.