سایه روشن‌های لایحه جدید تجارت
محمدحسین روشنک|
رییس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی خراسان رضوی|
قانون تجارت تنها قانونی است که تقریبا 60 سال است که در فضای اقتصادی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قانون در واقع قانون اقتصاد است و تمامی قوانین در آن نهفته و تمام حرکت‌های اقتصادی در آن است. در این موضوع که مطالب خوبی در این قانون وجود دارد تردیدی وجود ندارد زیرا قانون تجارت نیازمند به‌روزرسانی بود و باید این مشکل برطرف می‌شد.
اما این لایحه در حوزه بازرگانی عملی مشکلاتی دارد که به نظر بنده باید در شورای نگهبان و مجمع مورد بررسی و تطبیق قرار بگیرد. این نکته اهمیت زیادی دارد که در دوره کنونی تطبیق عجله‌ای این قانون هیچ ضرورتی ندارد. باید کاری کرد که بتوان با تجارت جهانی همراه شد زیرا در حال حاضر کارهای ما مطابق با تجارت دنیا انجام نمی‌شود و تحریم‌ها نیز به ما اجازه کسب و کار با قوانین کنونی
را نمی‌دهد.
در حال حاضر سرمایه‌گذار خارجی حاضر نیست به عنوان سرمایه‌گذار در ایران، اسم خود را ثبت کند بنابراین سرمایه خود را به یک فعال اقتصادی واگذار می‌کند و فعال اقتصادی به نام خود از این سرمایه استفاده می‌کند و هیچ قانونی برای حفظ جایگاه فرد وجود ندارد، به نظر بنده مجلس به جای تصویب فوری این قانون باید برای این مسائل قوانین لحاظ کند.
امروز برای صادرات به خارج از کشور، گیرندگان کالا دارای شرایطی هستند که اگر در دفاتر خود به همان شکل ثبت کنیم، به مشکلات دارایی زیادی برخورد خواهیم کرد و اگر ثبت نشود نیز در جایی دیگر با مشکلاتی مواجه خواهیم شد. این قانون 3 مشکل کلی دارد؛ اولا عجله در آن ضرورتی ندارد، دوم اینکه اگرچه از نظر حقوقی کامل است اما از نظر اقتصادی و تجاری کامل نیست و سوم اینکه امروز ما به قوانینی نیاز داریم که این قانون جوابگوی آن نیست. در حال حاضر قوانین مورد نیاز با شرایط جنگ اقتصادی وجود ندارد. ایرادات وارده به این قانون نیز آنقدر وسیع نیست بلکه تنها در برخی از مفاد آن دیده می‌شود که به نظر بنده می‌توان در شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام آن را برطرف کرد.
