اسارت محمدجواد تندگویان، وزیر نفت
نهم آبان 1359، محمدجواد تندگویان وزیر نفت کابینه محمدعلی رجایی و هیات همراه، در جریان بازدید از تاسیسات نفتی منطقه جنوب در جاده اهواز- آبادان به اسارت نظامیان بعثی عراق درآمد. او پس از شکنجه‌های فراوان در اردوگاه اسیران به شهادت رسید. محمدجواد تندگویان در حالی که تنها یک ماه از دوره وزارتش می‌گذشت، برای بازدید از پالایشگاه آبادان، عازم جنوب بود که در جاده ماهشهر به آبادان به اسارت نیروهای رژیم بعث درآمد. بنابر روایت برخی از اسیران، وی تا مدت‌ها پس از شکست حصر آبادان و آزادسازی خرمشهر نیز زنده بود. عملکرد مزورانه و فریبکارانه حزب بعث مانع از آن شد تا اطلاعات دقیق و جامعی در ارتباط با نحوه اسارت و شهادت وی در دسترس باشد. خبرگزاری جمهوری اسلامی در این رابطه نوشت: «محمدجوادتندگویان وزیر نفت و بوشهری معاون وی، یحیوی سرپرست مناطق نفتی جنوب و دوکارمند وزارتخانه که روز جمعه به منظور بازدید از تأسیسات شرکت نفت و رسیدگی به وضع کارکنان فداکار صنعت نفت به خوزستان سفر کرده بودند در نزدیکی آبادان از سوی متجاوزین مزدور عراقی ربوده شده و به خاک عراق منتقل شدند. این سومین باری بود که وزیر نفت پس از جنگ تحمیلی عراق با ایران به خوزستان سفر می‌کرد و در مناطق نفتی در بین کارکنان این صنعت حاضر می‌شد.» شهید رجایی نخست‌وزیر وقت جمهوری اسلامی ایران با ارسال اطلاعیه‌ای از ربوده شدن محمدجواد تندگویان، بهروز بوشهری معاون وزارتخانه، محسن یحیوی سرپرست مناطق نفتی جنوب و سه کارمند این وزارتخانه به نام‌های احمد بخشی‌پور، عباس روح‌نواز و علی‌اصغر اسماعیلی خبر داده و به عراق و مجامع بین‌المللی نسبت به حفظ سلامتی وزیرنفت و همراهانش هشدار می‌دهد، در بخشی از این اطلاعیه آمده: «... دولت خدمتگزار افتخار دارد که مسوولیتش درکنار مردم و به خاطر پاسداری از انقلاب شکوهمندشان تنها اسیر شده بلکه جان خودش را دراین راه فدا کند. ولی در عین حال فرصت مغتنم شمرده و به دولت عراق و کلیه مجامع بین‌المللی در مورد حفظ جان و سلامتی اسرای ایرانی هشدار داده و خواهان آزادی فوری کلیه اسرای غیرنظامی است» سرانجام جسد مومیایی‌شده فرزند انقلاب که زیر شکنجه وحشیانه عوامل رژیم بعث عراق، به شهادت رسیده بود در عراق پیدا شد. پیکر شهید تندگویان سرانجام در تاریخ ۲۹ آذر۱۳۷۰ پس از ۱۱ سال به خاک کشور بازگردانده شد و در بهشت زهرا، قطعه ۷۲ تن به خاک سپرده شد.
