مردم، قدرت و منافع (125)

نوشته:  جوزف  استیگلیتز|

ترجمه:  منصور  بیطرف|

  فصل نهم

  احیای یک اقتصاد پویا همراه با شغل و فرصت برای همگان

مشارکت نیروی کار ما در صورتی که یک جمیعت سالم‌تر داشته باشیم بالاتر خواهد بود. این آب و هوا نیست و این هوایی نیست که ما در آن تنفس می‌کنیم یا آبی که می‌نوشیم امریکا را به جمعیت کمتر سالمی که زندگانی کوتاه‌تری از دیگر کشورهای پیشرفته دارند هدایت کرده است بلکه تمایل کمتر و توانایی پایین‌تر آن است که باعث شده در نیروی کار مشارکت فعال کمتری داشته باشد. ما به مقررات بهتری احتیاج داریم که بتواند ما را از صنعت غذایی که توانسته ما را با غذای‌های اعتیاد آور و غیرسالم لایه‌بندی کند، حفاظت کند. ما همچنین نیاز به یک سیستم مراقبت بهداشتی سالمتر داریم که در فصل بعدی به آن خواهیم پرداخت. در آخر، یک نیروی کار سالمتر می‌تواند ما را از ناامیدی که سیاست‌های بد اقتصادی سبب شده یک سوم قرن به آن دچار شویم، بیرون بیاورد. حتی اگر ما مراقب رنج بشری نباشیم می‌توانیم از دورنمای رشد اقتصادی برای آن سیاست‌های خالصی بریزیم.

  بهره‌وری

بهره‌وری تحت تاثیر یک سری از متغیرها است. یک نیروی کار سالم و شاداب یک نیروی کار بهره ور است و دلایل خوبی وجود دارد آن دسته از افرادی که درآمدشان در 5 دهک پایین درآمدی ایالات متحده است نه شاداب هستند و نه سالم. به همین خاطر، تبعیض گسترده در بازارهای کار ایالات متحده بدون شک نه‌تنها نسبت به آنهایی که علیه این تبعیض‌ها هستند، مشوق و عادلانه نیستند بلکه به آن معنا هم هست که کارگران به‌طور اپتیمم با شغل‌هایشان هم همخوانی ندارند . فصل‌های پیشین نشان داد که چگونه قدرت بازار اقتصاد ما را منحرف کرد و رشد و بازدهی را تقلیل داد. انحصارات انگیزه‌های ابداع را پایین می‌آورد و با موانعی که فی الواقع برای خفه کردن ابداع برپا کرده‌اند مانع ورود می‌شوند. بنابراین مهار کردن قدرت بازار بخشی از دستورالعمل‌های رشد و اشتغال است نه فقط بخشی از دستورالعمل‌های نابرابری و قدرت. حفره مهم دیگر سال‌های اخیر عدم بازدهی در سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها است. در حالی که به نظر می‌رسد  بر روی اهمیت زیر ساخت‌ها اجماعی شکل گرفته، اما این اجماع ظاهر‌سازی است. جمهوری‌خواهان بر حسب اولویت‌ها نشان داده‌اند که این زیرساخت‌ها نسبت به کاهش مالیات برای شرکت‌های ثروتمند اهمیت زیادی ندارند. درست چند هفته پس از آنکه جمهوری‌خواهان لایحه مالیات را در پایان سال 2017 تصویب کردند؛ یک حرکت چند ده تریلیون دلاری برای ثروتمندان، یک مقام ارشد دولت ترامپ گفت: زیرساخت هنوز برای کشور ما اولویت دارد اما ما پولی نداریم. آنها باید زودتر از این فکر می‌کردند. در اصل، لایحه مالیات برای آن ایالت‌هایی که خرج بالایی دارند تا بتوانند درآمدها را افزایش دهند، مشکل‌ساز خواهد د و این امر مطمئنا منجر به انقباض هزینه عمومی زیرساخت می‌شود. خیلی راحت می‌شود پیش بینی کرد که کسری مالی حجیم فدرال ناشی از لایحه مالیاتی 2017 است که در آن ده هزینه فدرال در خصوص زیرساخت را تحت فشار قرار خواهد داد.