چرا فقط علیرضا بیرانوند؟

 درحالی که فوتبال ایران در مراسم انتخاب بهترین‌های سال ۲۰۱۹ آسیا در چهار بخش نامزد بود، اما از سوی وزارت ورزش و جوانان صرفا نام و عنوان علیرضا بیرانوند به چشم آمد. مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال آسیا در سال ۲۰۱۹ میلادی در کشور هنگ‌کنگ برگزار شد تا برترین‌های قاره در این سال مشخص شوند، مراسمی که در آن علیرضا بیرانوند از ایران نامزد جایزه اصلی این مراسم بود و سردار آزمون، کتایون خسرویار، فدراسیون فوتبال ایران و مهدی جاوید دیگر نامزدهای ایرانی در بخش‌های مختلف این مراسم بودند اما در هیچ بخشی، دست نمایندگان ایرانی به جایزه نرسید. مجموعه وزارت ورزش و جوانان، مسعود سلطانی‌فر، وزیر و برخی از معاونان ومدیران این وزارتخانه روز گذشته درباره علیرضا بیرانوند و عدم موفقیت او در کسب عنوان مرد سال فوتبال آسیا پیام دادند و اظهارنظر کردند. حتی وزیر در پیامی خطاب به علیرضا بیرانوند نوشت: «شایستگی بیرانوند و فوتبال ایران بر بلندای آسیا قرار دارد. شایستگی ستاره‌های فوتبال ایران از جمله علیرضا بیرانوند عزیز را مایه مسرت و عزت و سربلندی جوانان فوتبال کشورمان می‌دانم... ستاره‌ای چون بیرانوند به عنوان فرزند رشید ایران با آن درخشش چشمگیر در جام جهانی بر بلندای این انتخابات است و انتخاب‌های امروز قطعا نمی‌تواند نفی‌کننده شایستگی‌های فرزندان ایران باشد». به گزارش ایسنا، پرسش این است که چرا در پیام‌ها و اظهارنظرهای مسوولان وزارت ورزش صرفا نام علیرضا بیرانوند دیده می‌شود و از مهدی جاوید به عنوان یکی از بهترین‌های فوتسال آسیا و جهان، سردار آزمون به عنوان یکی از بهترین‌ لژیونرهای فوتبال روسیه و نیز کتایون خسرویار که به‌طور حتم نام او در جمع برترین مربیان قاره آسیا به عنوان یک بانوی ایرانی افتخاری ارزشمند برای فوتبال ایران است، اسمی نیامده است؟  قطعا به همان میزان که حضور علیرضا بیرانوند به عنوان یک دروازه‌بان در جمع سه نامزد بازیکن سال فوتبال آسیا بسیار با ارزش و تاریخی است و به واسطه همین حضور می‌توان او را بهترین دورازه‌بان سال فوتبال قاره کهن نامید و باید از سوی مسوولان ذی‌ربط به این افتخار ارج نهاده شود، در عین حال وجود نام‌هایی همچون کتایون خسرویار، سردار آزمون و مهدی جاوید در جمع بهترین‌های سال فوتبال آسیا بسیار ارزشمند است و به راحتی به دست نیامده است. ‌به کار بردن اصطلاح «پدر» برای وزارت ورزش و جوانان از سوی مسوولان این وزارتخانه به‌طور حتم وظایف معنوی صاحب منصبان ورزش ایران را نیز چندین برابر می‌کند، جایی که نباید فرقی بین افراد و رشته‌های مختلف ورزشی و ورزشکاران و مربیان زن و مرد از نگاه مدیران عالی ورزش وجود داشته باشد. وزارت ورزش و جوانان موظف است به عنوان مرجع اصلی ورزش ایران فضایی را ایجاد کند که حمایت‌هایش چه در بعد مالی و چه از نظر معنوی به نسبت مناسبی بین رشته‌های ورزشی و ورزشکاران ایرانی تقسیم شود، چرا که در غیر این صورت فضایی رقم خواهد خود که یک نفر خود را فرزند اصلی و دیگری خود را در حکم فرزندخوانده ورزش ایران می‌بیند و ممکن است برای یک ورزشکار و یک رشته‌ ورزشی دلگرم‌کننده باشد و در سوی مقابل یاس و تبعیض را برای دیگری به ارمغان آورد. بنابراین از مسوولان این وزارتخانه انتظار می‌رود در بخش‌های مختلف نگرشی وسیع و جامع‌نگر سعی در حمایت همه‌جانبه از تمامی رشته‌های ورزشی و ورزشکاران مدنظر قرار دهند.