لوحِ فشرده‌ای که عتیقه‌های ایرانی را به اتریش قاچاق کرد

مالک آثار کشف شده در صندوق امانات بانک اتریش اکنون در ایران است و با قرار وثیقه آزاد؛ از سوی دیگر اتریش بر اساس درخواست وزارتخانه میراث فرهنگی موظف شده تا به چهار سوال کلیدی ایران درباره نحوه انتقال این آثار به آن کشور، ورودشان و زمان قرار گرفتن در آن صندوق امانات پاسخ بدهد. چیزی حدود پنج ماه قبل، پلیس اینترپل اتریش به همتای خود در کشورمان اعلام می‌کند که لوحی فشرده محتوی آثارِ قدیمی که احتمالا متعلق به فرهنگ و تاریخ ایران است در یک صندوق امانات در کشور اتریش پیدا شده است و بر همین اساس تصاویر موجود در اختیار کارشناسان اداره کل موزه‌ها قرار می‌گیرد تا اصالت و حوزه جغرافیایی آنها مشخص شود. محمدرضا زاهدی - رییس اداره اموال فرهنگی اداره کل موزه‌ها - که تصاویر قرار گرفته در اختیار وزارتخانه میراث فرهنگی را بررسی کرده، داستانِ کشفِ لوحِ فشرده‌ای که احتمال قاچاق تعدادی از آثار تاریخی را قوی‌تر می‌کند، را این طور روایت می‌کند. او به ایسنا می‌گوید: اداره کل موزه‌ها آذرماه سال گذشته، از طریق رییس اینترپل ایران مطلع شد که از صندوق اماناتِ یک تبعه ایرانی در بانکی در اتریش، اسناد و مدارکی پیدا شده و اشاره کرده‌اند که همراهِ آن لوحِ فشرده‌ای نیز وجود دارد که در آن تصاویرِ اشیای باستانی متعلق به ایران است. او درباره چگونگی دست‌یافتن پلیس اینترپل به این لوح فشرده توضیح می‌دهد: در نامه اولیه اینترپل به ما اعلام شد به دنبال تعمیراتی که بانک فوق انجام می‌داده، به همه مالکان صندوق امانات خود اعلام می‌کند تا صندوق‌ها را برای انجام اقدامات مورد نیاز تحویل دهند، احتمالا فردِ مالک در آن زمان در اتریش حضور نداشته و آنها مجبورشده‌اند تا خود صندوق امانات را باز کنند و با این وضعیت مواجه شده‌اند. طبق توضیحات‌شان این صندوق متعلق به یک تبعه ایرانی ساکن در اتریش است که هویت او نیز مشخص شده است.» او ادامه می‌دهد: «نخست پلیس اینترپل اتریش و ایران با یکدیگر هماهنگ کرده و اطلاعات در اختیار پلیس ایران قرار می‌گیرد، آنها نیز از ما می‌خواهند تا با دیدن این تصاویر نظرِ کارشناسی خود را اعلام کنیم. تصاویر را که دیدیم، مشخص شد تعدادی از اشیا متعلق به فرهنگ و تمدن ایران و تعدادی نیز مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است.» او اما درباره احتمال حراج کردن این آثار در حراجی‌های برگزار شده در کشورهای مختلف، اظهار می‌کند: با توجه به بررسی‌هایی که در زمان برگزاری هر حراجی توسط کارشناسان انجام می‌شود، تاکنون آنها را در حراجی‌های گذشته ندیده‌ایم، هر چند موارد مشابه آنها مانند «سرسنجاق‌های مفرغی لرستان» وجود داشته‌اند. این نمونه آثار یک نوع اشیای تیپیک (معرف دوره مخصوص خود) مربوط به منطقه خود هستند (مانند سرسنجاق‌های مفرغی لرستان) که به دلیل کثرت تولیدشان، در چند حراجی نیز مشابه‌آن‌ها را احتمالا دیده‌ایم. زاهدی تاکید می‌کند: با این وجود بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی، آثار به دست آمده چه اصل باشد و چه جعلی، همگی باید به ایران مسترد شوند.