«کرونا پرتره»؛ روایت صورت‌های پنهان با چشمانی نگران
چهره‌های نیمه‌پوشیده با چشمانی گاه ترسیده، گاه مضطرب و گاه هم متعجب؛ درست همانند چهره‌های ماسک‌زده‌ای که این روزها اغلب در خیابان‌ها می‌بینیم. صورت‌هایی که چشم‌های‌شان هزاران هزار حرف برای گفتن دارند؛ این چهره‌ها و حرفهای ناگفته‌شان مهم‌ترین ویژگی نمایشگاه نقاشی بهزاد شیشه‌گران است که در این روزهای کرونایی به صورت آنلاین و در شبکه‌های اجتماعی برگزار شد.
«کرونا پرتره» عنوان نمایشگاه این روزهای بهزاد شیشه‌گران است که به‌صورت همزمان در صفحات شخصی این هنرمند نقاش به صورت آنلاین برگزار شد و امروز نیز آخرین اثر این مجموعه به نمایش گذاشته می‌شود. البته این نخستین نمایشگاه مجازی این هنرمند نیست و او پیش‌تر نیز بارها آثارش را به همین شیوه در دنیای مجازی به نمایش گذاشته است. شیشه‌گران این‌بار نیز به بهانه روزهای کرونایی و انزواهای ناخواسته‌ای که مدتی است گریبان‌گیر جامعه بشری شده است، نمایشگاهی ترتیب داد تا هم تاریخ کرونا را به زبان هنر ثبت کند و هم به گفته خودش به کادر درمانی ادای دین کرده باشد. شیشه‌گران در توضیح نمایشگاه «کرونا پرتره» به ایسنا می‌گوید: این لحظه‌ها هستند که مرا با خود می‌برند. در واقع زندگی حرفهای من سراسر واکنشی است به وقایع خوب و بد پیرامونم. طبیعتا چنین روحیه‌ای نمی‌تواند نسبت به وقایع پیرامونش بی‌تفاوت باشد و وقوع این فاجعه و وضع قرنطینه من را بر آن داشت تا بیش از روزهای معمول وقت، تمرکز و کنکاش خود را معطوف به واکنش به این ماجرا کنم. او ادمه می‌دهد: همین دغدغه عاملی برای رشد هنری من طی ۵ دهه کار حرفهای و وامدار بهره‌گیری از رسانه‌های طراحی، نقاشی، گرافیک، تکنولوژی و واکنش در لحظه به وقایع روز ایران و جهان بوده، هست و خواهد بود.
