آغاز حرکت محمدعلی شاه برای به توپ بستن مجلس

 سیزدهم خرداد 1287، محمدعلی شاه قاجار ستاد کار خود را به پادگان باغشاه انتقال داد و از آن پس شهر تهران حالت جنگی به خود گرفت. صبح این روز غوغای عجیبی در تهران برخاست. دسته‌ای از سربازان فریادکشان و نعره‌زنان به خیابان‌ها ریختند و «بگیر و ببند» راه انداختند. به هر کسی رسیدند وی را کتک زدند و تیر هوایی شلیک کردند. پشت سر آنها یک عراده توپ به سمت مجلس شورای ملی به راه افتاد. همان موقع یک تیپ قزاق پیاده میدان توپخانه را اشغال کرد. در گرماگرم این حوادث محمدعلی شاه در کالسکه سلطنتی شش‌اسبه‌اش با مشاور روسی‌اش «شاپشال» و کلنل لیاخوف فرمانده بریگاد قزاق به سوی قزاقخانه و سپس باغشاه در تهران حرکت کرد. همان روز اسباب‌آلات جنگی به باغشاه برده شد و سیم‌های تلگراف به کلی قطع شد تا خبری به شهرستان‌ها نرسد. بعدازظهر مجلس جلسه‌ای تشکیل داد و رییس مجلس اطمینان داد همه‌چیز در امن و امان است و اعلیحضرت برای هواخوری به باغشاه رفته‌اند. اما سه روز بعد علیرضا خان عضدالملک برای صحبت با شاه به همراه چند نفر از درباریان به باغشاه رفت، اما موقع مراجعت از باغ، قزاقان آنها را محاصره کردند و سه نفرشان دستگیر شدند. همان روز چند عراده توپ به نزدیک دروازه‌ها منتقل شد. از طرف دیگر احمد مشیرالسلطنه رییس‌الوزرای جدید به مجلس آمد و وزرایش را معرفی کرد. انتقال محمدعلی شاه 

به باغشاه، آغاز حرکت او برای به توپ بستن مجلس به دست لیاخوف بود. سرانجام صبح زود سوم تیر همان سال قزاقان و سربازها اطراف مجلس و مسجد سپهسالار را گرفتند و چند عراده توپ جلو مجلس گذاشتند. جنگ از ساعت هفت و نیم صبح آغاز شد و تا نزدیک ظهر ادامه داشت. در آغاز مجاهدان پیروز میدان بودند و عده‌ای از سربازان کلنل لیاخوف را کشتند، ولی آتش توپ‌هایی که با عجله از باغشاه آورده شدند، مقاومت مجاهدان را در هم شکست. نهایتا مجاهدان شکست خوردند و قزاقان و سربازان به مجلس هجوم بردند. چند نفر از نمایندگان و آزادی‌خواهان دیوار شمالی مجلس را شکستند و به پارک امین‌الدوله پناه بردند. در این نبرد تلفات قزاقان ۱۰۰کشته و ۱۵۰زخمی بود. از مجاهدان حدود ۱۲۰۰نفر کشته شدند. نهایتا قزاقان، سربازان و جماعت اوباش به درون مجلس هجوم بردند و اشیای نفیس، تابلوها، فرش‌ها، آینه‌های قدی و چلچراغ‌ها را خرد کردند و به یغما بردند. باغشاه باغ و بنایی پرآوازه در غرب تهران قدیم بود که بیرون از دروازه‌های شهر واقع شده بود. در زمان قاجاریه این باغ گهگاه محل اقامت پادشاهان قاجاریه نیز بوده است، این مکان هم‌اکنون در درون شهر تهران جای گرفته و محل پادگان نظامی (پادگان حر و دانشگاه جنگ) است و خیابان سپه و خیابان کارگر از آن می‌گذرند. عمارت این باغ نیز هم‌اکنون از میان رفته و تخریب شده است. بخشی از این باغ بعدها به میدانی تبدیل شد که به نام میدان باغشاه و پس از انقلاب به نام میدان حر نامیده می‌شد.