«روحالله خمینی کبیر» عملیاتی موفق با نیروی کم
یازدهم تیر 1360، ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عملیات روحالله خمینی کبیر را با رمز لاالهالاالله، محمدرسولالله در نوسود از شهرهای استان کرمانشاه آغاز کردند. در این عملیات ارتش عراق به دلیل از دست دادن ارتفاعات تاکتیکی منطقه ناچار به عقبنشینی و خروج از این شهر شد. کمبود نیرو از جمله مشکلات عملیات بود که امکان ادامه آن را دچار مشکل مضاعفی کرده بود. به همین خاطر در بعد از ظهر اولین روز عملیات دستور داده شد نیروها به مواضع قبلی بازگردند. اندکی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، منطقه «اورامانات» (از جنوب مریوان تا جنوب پاوه) جولانگاه گروههای ضدانقلاب شد. بر همین اساس، با وجود تلاش نیروهای خودی برای پاکسازی این منطقه، عناصر ضد انقلاب همچنان به حضور خود ادامه میدادند. همین حضور موجب شد تا ارتش عراق به هنگام هجوم سراسری خود به خاک ایران اسلامی، منطقه اورامانات را مورد حمله قرار ندهد. با شروع جنگ، نیروهای سپاه پاسداران «مریوان» و «پاوه» به همراه یگانهایی از ارتش جمهوری اسلامی طی چند عملیات موفق شدند قسمت اعظم منطقه تحت نفوذ ضدانقلابیون را پاکسازی کنند. متقابلا، عراق نیز با مشاهده وضعیت مخاطرهآمیز گروههای ضدانقلاب، تعدادی از یگانهای خود را از مرز عبور داده و منطقه نوسود را اشغال کرد و مانع از الحاق نیروهای دو محور مریوان و پاوه در ارتفاع «کاوه زهرا» گردید. به همین علت، نیروهای خودی یازدهم خرداد سال 60 طی عملیاتی با نام «روحالله خمینی کبیر» منطقه نوسود را آزاد کردند. با تسلط رزمندگان بر نوار مرزی و نیز بر برخی مواضع دشمن، زمینه انجام عملیات به منظور انهدام قوای دشمن، تامین مرز در دو منطقه «نوسود» و «هانیگرمله» در دستور کار فرماندهان نظامی قرار گرفت. رزمندگان میبایست از دو محور مریوان و پاوه وارد عمل شده و ضمن آزادسازی بخشی از ارتفاعات منطقه، در محدوده بین «نوسود» و «مریوان» و نیز انهدام دشمن، شهر طویله عراق و چند روستا را به تصرف درآورند. محور مریوان، به فرماندهی حاج «احمد متوسلیان» ماموریت داشت تا ضمن آزادسازی ارتفاعات شنگادور، توالی (پنج قله)، دره تاریک، جانبازان و ملقه پشقله، شهر طویله را تصرف و تامین کند. محور پاوه، به فرماندهی محمد ابراهیم همت نیز ماموریت پاکسازی شهر نوسود، ارتفاعات کل هرات، سرنی، شوشمی و تعدادی از روستاهای منطقه از وجود دشمن (عناصر ضدانقلاب و نیروهای عراقی) و ورود به شهر طویله را بر عهده داشت. دو محور فوق از محورهای فرعی برای تامین اهداف خود بهره میگرفتند. محورهای فرعی به تناسب نیروهای ادغامی، فرماندهی متغیر داشتند. مثلاً، محور توالی شنگادور با استعداد 350 نفر و با فرماندهی ارتش وارد عمل میشد. محور دره تاریک با استعداد 200 نفر و نیز محور ملقه پشقله و جانبازان با استعداد 120 نفر با فرماندهی سپاه عمل میکرد.