شورا نمی‌تواند جور 3 قوه را بکشد

حجت نظری، عضو شورای شهر تهران در جلسه دیروز این شورا، در نطق پیش از دستور خود به‌شدت از دولت انتقاد کرد. بخش‌هایی از نطق یادشده به این قرار است: امروز که سه سال از فعالیت مدیریت شهری دوره پنجم می‌گذرد، متأسفانه نهادهای انتخابی و مدنی بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید و تضعیف قرار دارند. نهادهایی که با خون دل مردم پایه‌گذاری شد اما متأسفانه به دلیل رقابت‌های کوتاه‌مدت سیاسی و جناحی، چنان آماج حملات و اتهامات قرارگرفت که حتی پس از انتقال قدرت به جناح مقابل نیز نتوانسته است، جایگاه خود را ارتقا دهد. نمونه بارز آن مجلس است که به دلیل حضور 30 درصدی نمایندگان اصلاح‌طلب و اعتدالگرا در دوره دهم، چنان موج تخریبی علیه‌اش شکل گرفت که حالا دامن مجلس تماماً یک‌دست اصولگرا را نیز گرفته و آن را رها نمی‌کند. تا جایی که نهادی که باید در رأس امور باشد، حتی در پیگیری مطالبه تعویق کنکور و بازگشایی دقیقه نودی مدارس نیز نتوانست موثر عمل کند. شوراهای شهر، به‌خصوص شورای شهر پایتخت نیز از این آفت تخریب دورنمانده و متأسفانه جریانی که امید و مشارکت بالای مردم در انتخابات، مانع از حضور آنان در شورای شهر شده بود، طی سه سال از هیچ تلاشی برای تخریب و تضعیف شورا و حمله به این نهاد چشم پوشی نکرد. این جریان با استفاده از بازوهای قدرتمند رسانه‌ای و تبلیغاتی، بسیاری از اقدامات و عملکرد مدیریت شهری را بایکوت کرد. خاطرم هست در زمان مدیریت شهری قبل، تکمیل چهار کیلومتر از یک اتوبان در پایتخت به خبر اول ساعت ۲۱ تبدیل شد، اما متأسفانه در دوران حضور اصلاح‌طلبان، حفظ و احیای کمربند سبز شمال تهران که به اذعان بسیاری، تهران را از خطر سیل در سال ۹۸ در امان داشت، ساخت و افتتاح چندین هکتار بوستان و اضافه کردن به ریه‌های شهر، افتتاح زیرگذر گیشا، افتتاح ایستگاه‌های مترو، افتتاح پهنه فرهنگی رودکی، پیاده‌راه امیرکبیر و ده‌ها پروژه عمرانی، فرهنگی و اجتماعی دیگر، به اندازه یک زیرنویس در شبکه‌های خبری نیز بروز نیافت. اما در مقابل توپخانه‌ها چنان در برابر تغییر نام چند کوچه و خیابان که براساس اختیارات قانونی و وظایف شورای شهر انجام شد، فعال شدند که گویا به‌جز نامگذاری بر معابر، هیچ کاری در این شورا انجام نشده است. جالب‌تر آنکه گویا عده‌ای از دلواپسان فراموش کردند که اولین تصمیم‌شان پس از حضور در مجلس، درخواست تغییر نام فرودگاه مهرآباد تهران بود و هنگامی که جریان نزدیک به خودشان در شورای شهر قدرت را در دست داشت، چه تعداد نام را در معابر تغییر دادند. در این میان هم البته نام یکی دو عضو فعلی شورا که با نمایندگان مجلس تماس گرفتند یا پیامک زدند و اطلاعات خلاف واقع دادند، در دلم خواهد ماند تا هم از رقیب خورده باشیم و هم از رفیق‌نما.

این روند تخریب و سانسوری که علیه اقدامات شورای شهر آغاز شده را به صلاح نمی‌دانم و معتقدم گرچه آغاز این روند با آغاز گرانش است، اما پایانی برای آن وجود ندارد. کاش از آنچه امروز بر سر جایگاه نهاد مجلس آمده درس بگیرند و تخریب سازمان یافته شورا و نهادهای انتخابی را متوقف کنند. چراکه در غیر این صورت، معلوم نیست ناامید کردن مردم، مشارکت چند درصدی و چه میزان رأی را برای نمایندگان دور بعدی شوراهای شهر به دنبال داشته باشد.  متاسفانه بسیاری از رقبا به جای کمک به حل مشکلات شهر، سعی در ایجاد چالشی جدید برای پشیمان کردن مردم از رای‌شان دارند و هر اقدامی که انجام می‌دهیم، با یک پیامد و حاشیه‌سازی همراه می‌شود. انتظار از مجلس یازدهم که از قضا یکی از شلوغ‌ترین فراکسیون‌هایش، فراکسیون مدیریت شهری است و درصد قابل توجهی از اعضایش نیز تجربه حضور در شوراهای شهر یا مسوولیت‌هایی در شهرداری دارند، این است که یک‌بار برای همیشه، برای تصویب قانون مدیریت یکپارچه شهری اقدام کند. تصویب چنین قانونی در مجلس قطع به یقین راهگشا خواهد بود. متأسفانه اما به نظر نمی‌رسد اراده‌ای جدی برای یکپارچه شدن مدیریت و ارایه خدمات در شهرهای‌مان وجود داشته باشد، حتی زمزمه‌هایی نیز به گوش می‌رسد که مجلس، در تلاش برای کاهش اختیارات شوراها و محدودکردن این نهاد است. همچنین، با سپردن مسوولیت نظارت بر انتخابات شوراها به شورای نگهبان، امکان استقرار سلیقه‌های مختلف بر کرسی شورا و نیز نمایندگی کردن نظرات مختلف و نگاه‌های متنوع در جامعه محل تردید قرار می‌گیرد. هموطنان عزیزی که بارها افتخار میزبانی از شما در تهران را داشته‌ایم؛ این گلایه‌ها به معنای فرار رو به جلو نیست. ما شرمنده شماییم. در نطقی که سال گذشته و به مناسبت شروع سومین سال فعالیت شورای شهر تهران داشتم، از آنچه توانستیم و نتوانستیم گفتم. امسال هم باید بگویم که اقدامات زیادی انجام داده‌ایم و جراحی‌های زیادی در شهر انجام شده است که در سال‌های آتی خود را نشان خواهد داد. اما اقدامات بسیار زیادی هم مانده که نتوانستیم انجام دهیم. مردم همچنان از ما در مورد ترافیک و آلودگی هوا مطالبه دارند. فارغ از اینکه ما در مدیریت شهری تنها کنشگر این حوزه نبوده و نیستیم، اما شورا تلاش‌های زیادی در این زمینه انجام داده است. لازم است تاکید کنم که وقتی توان و اراده‌ای برای محدود کردن تولید خودرو، ارتقای استانداردهای آلایندگی و کیفیت سوخت و… وجود ندارد، شورا امکان بر دوش کشیدن وظیفه دولت، مجلس و قوه قضاییه را ندارد و نمی‌تواند جور آنها را بکشد.