جان مردم مهم‌تر است یا معیشت آنها

۱۳۹۹/۰۸/۲۱ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۷۲۸۷۸
جان مردم مهم‌تر است یا معیشت آنها

مینو محرز

وضعیت بسیار بحرانی است و باید این را باور کنیم که نمی‌توانیم با محدودیت‌های ساعتی از شمار مبتلایان و مرگ و میرها کم کنیم. متاسفانه این روزها شرایط به گونه‌ای شده که بسیاری از افراد هم دست به انتشار اخبار غلط از سوی مسوولان ستاد ملی کرونا می‌زنند و وضعیت را به گونه‌ای بغرنج‌تر می‌کنند. اگر رییس‌جمهور دستور تعطیلی تهران یا کلان‌شهرها را بدهد هیچ مقام مسوول دیگری نمی‌تواند با این تصمیم مخالفت کند و همه باید بر اساس نظر رییس کل ستاد ملی مقابله با کرونا عمل کنیم. از سوی دیگر هشدارها را نباید ندیده بگیریم. در حال حاضر بسیاری از بیمارستان‌ها دیگر ظرفیت پذیرش بیمار را ندارند، این مساله تنها مختص به تهران نیست و در بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک کشور شمار مبتلایان به طرز چشمگیری در حال افزایش است. افزایش تعداد مبتلایان یعنی افزایش مرگ و میر. متاسفانه سالمندان بسیاری که اغلب بیماری زمینه‌ای هم دارند در این مدت جان خود را از دست داده‌اند. ویروس کرونا حالا در بین خانواده‌ها دست به دست می‌شود و   ابتلا به این ویروس شکل خانوادگی به خودش گرفته که این برای سالمندان و افرادی که بیماری زمینه‌ای دارند بسیار خطرناک است. اینکه کارشناسان مدام بر تعطیلی و قرنطینه کامل تاکید دارند به این خاطر است که اگر این تصمیم اجرایی نشود تمام تلاش ما برای مهار بیماری از بین خواهد رفت. تا زمانی که مردم مجبور به در خانه ماندن نشوند، زنجیره انتقال این ویروس پاره نخواهد شد. وقتی ما قرنطینه کامل برقرار کنیم دیگر کسی نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن پروتکل‌ها و هر زمانی که دلش خواست از خانه خارج شود. باید مانند بسیاری دیگر از کشورها برای متخلفان جریمه‌های سنگین در نظر گرفته شود. این مساله بسیار مهم است نباید آن را شوخی بگیریم. قضیه با جان مردم سر و کار دارد و نمی‌توانیم به بهانه معیشت از جان آنها بگذریم. از سوی دیگر وقتی محدودیت‌های به این شکل اجرا می‌شود که تمام رستوران‌ها و باشگاه‌های ورزشی که از خطرناک‌ترین جاها هستند، می‌توانند در طول روز فعالیت کنند و از ساعت 6 عصر باید تعطیل باشند، این چطور می‌تواند مانع از افزایش میزان ابتلا به ویروس کرونا باشد. در تمام کشورهایی که به وضعیت سفید هم رسیده‌اند، هنوز باشگاه‌های ورزشی تعطیل هستند چرا که این باشگاه‌ها یکی از مراکز عمده انتقال ویروس به شمار می‌روند و با تعطیلی چند ساعته آنها نمی‌توان مانع انتقال این ویروس شد. به همین خاطر است که می‌گوییم تنها تعطیلی کامل شهر تهران و دیگر شهرهای درگیر می‌تواند تاثیر مستقیم در کاهش نرخ ابتلا و مرگ و میر داشته باشد. بارها و بارها تاکید کرده و باز هم تاکید می‌کنم که محدودیت‌ها جواب نمی‌دهد و هیچ تاثیری در کنترل این ویروس ندارد. از سوی دیگر مساله بیمارستان‌ها و کادر درمان است که هر روز مستهلک‌تر می‌شوند و این مساله هم می‌تواند به بدتر شدن شرایط درمان دامن بزند. اگر ما از جایی به بعد نتوانیم نرخ ابتلا را کنترل کنیم ممکن است که دیگر هیچ نیرویی برای رسیدگی به بیماران تازه نداشته باشیم. مثلا برای بیمارستان‌های صحرایی هم نیاز به نیروی متخصص داریم در حالی که همین حالا هم بسیاری از بیمارستان‌های کشور با کمبود نیرو مواجه‌اند و کادر درمان واقعا خسته و فرسوده شده‌اند. باید مساله را از تمام زوایا و جوانب مورد بررسی قرار دهیم و به این فکر کنیم که جان مردم مهم‌تر است یا معیشت آنها؟ در صورتی که با کم کردن هزینه‌های درمان می‌توانیم معیشت افراد بی‌بضاعت را به راحتی تامین کنیم.