حمایت واقعی از کسب و کارها

خسرو فروغان گران سایه

وضعیتی که در سال‌های گذشته در اقتصاد ایران حاکم بوده نشان از فشاری دارد که بطور همزمان به اقشار مختلف مردم و تولیدکنندگان و فعالان کسب و کارها، وارد شده است. در چنین فضایی بود که با شیوع ویروس کرونا، فشاری جدید نیز بر بدنه اقتصادی کشور وارد شد. با شیوع کرونا، بسیاری از کسب و کارها به شکل مستقیم و غیرمستقیم از این ویروس آسیب دیدند. فاز نخست این فشارها در زمان قرنطینه در اسفند و فروردین رخ داد که به شکل همزمان بخش قابل توجهی از کسب و کارها یا تعطیل شدند یا با مجبور به فعالیت با حداقل ظرفیت شدند. در بررسی وضعیت کسب و کارها نیز موقعیت هر یک، متفاوت است. 

ما از سویی با فعالان حوزه گردشگری و حمل و نقل مواجهیم که در ایام کرونا، آسیب بسیار شدیدی دیدند و از سوی دیگر برخی کسب و کارهای کوچک در حوزه خدمات نیز آسیب شدیدی دیدند.

در چنین فضایی در کنار حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، قطعا باید برنامه‌ای هدفمند برای حمایت از کسب و کارهای آسیب دیده نیز در نظر گرفته شود.

آنچه که در این بین اهمیت فراوانی دارد، لزوم برنامه‌ریزی دقیق است. یعنی از سویی باید با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی و کارشناسان هر حوزه، شرایط این بخش‌ها به شکل به مجزا بررسی شود. زیرا نمی‌توان انتظار داشت که همه بخش‌ها به یک شکل و در یک سطح مورد حمایت قرار گیرند. یک بخش عملا نتواسته درآمدی داشته باشد و یک بخش، آسیب کمتری دیده است.

از سوی دیگر یکی از معضلاتی که کسب و کارها در سال‌های گذشته با آن مواجه بوده‌اند، شعارهایی است که در حمایت از آنها داده شده اما در عمل، هیچ اتفاق مثبتی رخ نداده است. فعالان حوزه کسب و کار و سرمایه‌گذاران اقتصادی پیش از هر چیز یک خواسته دارند و آن، ثبات و شفافیت است. اینکه هر روز شرایط اقتصادی تغییر کند و سیاست‌های متناقض تعریف شود نمی‌توان انتظار داشت سرمایه‌گذاری افزایش پیدا کند و در کنار آن، فعالان اقتصادی که در حال حاضر سرمایه‌گذاری کرده‌اند با نگرانی‌های جدی مواجه می‌شوند. به نظر می‌رسد برای عبور از شرایط امروز چاره‌ای جز حمایت از فعالان اقتصادی وجود ندارد اما این حمایت‌ها در ابتدا باید از شعار به عمل برسد و سپس با توجه به شرایط هر بخش و صنف، این حمایت‌ها، اصولی و هدفمند صورت گیرد، زیرا در غیر این صورت، در کنار اقشار آسیب‌پذیر، فعالان اقتصادی نیز با معضلات جدی مواجه خواهند شد.