تجربیات پرویز پورحسینی مکتوب شده است؟

هر چند دوستداران پرویز پورحسینی از درگذشت این هنرمند اندوهگین هستند اما جای خوشحالی است که در کنار همه یادگاری‌های ارزشمند او، کتاب زندگی‌نامه‌اش تدوین شده و تجربیات گرانبهای این بازیگر ثبت شده است. درگذشت پی در پی شماری از هنرمندان صاحب‌سبک‌ در چند وقت اخیر بار دیگر توجه ما را به یکی از ضعف‌های مهم پژوهشی‌مان جلب کرد؛ نبود تاریخچه شفاهی. با وجود گذر زمان همچنان فرهنگ شفاهی بر ما تسلط دارد و هنوز مکتوب کردن تجربیات نزد بسیاری از نام‌آوران ما مرسوم نشده و اینچنین است که تجربیات گرانسنگ تعدادی از آنان با درگذشت‌شان از دست رفته و باز هم به دلیل ضعفی که در بخش پژوهش داریم، نمی‌توان چندان امیدوار بود که بعد از مرگ این چهره‌ها، پژوهشگرانی دست به قلم شوند و تجربیات آنان را گردآوری کنند و اینگونه است که اغلب با درگذشت یک چهره فرهنگی، بخشی از تاریخ خود را از دست می‌دهیم. با این حال خوشبختانه گاهی فعالیت‌هایی به شکل موردی و خودجوش انجام می‌شود وگردآوری زندگی‌نامه پرویز پورحسینی هم یکی از همین اتفاقات خجسته است.  این زندگی‌نامه به همت منصور خلج، پژوهشگر تئاتر گردآوری شده و به عنوان یکی از کتاب‌های مجموعه «ماندگاران صحنه» از سوی انتشارات نمایش منتشر شده است. این کتاب چندی پیش و قبل از ابتلای پورحسینی به کرونا در مراسمی جمع و جور رونمایی شد و حالا منصور خلج می‌گوید هرگز تصور نمی‌کرده به فاصله اندکی، پورحسینی از دنیا برود.او در گفت‌وگو با ایسنا خواندن این کتاب را برای علاقه‌مندان بازیگری مفید می‌داند چرا که در این کتاب مشخص شده پورحسینی با چه خون دلی به این جایگاه رسیده و یک شبه ره صد ساله نپیموده است. خلج در آغاز می‌گوید: فکر نمی‌کردم آقای پورحسینی را به این زودی از دست بدهیم و خدا را شکر می‌کنم که این کتاب در زمان حیات ایشان منتشر و با حضور خودش رونمایی شد.این پژوهشگر درباره شکل‌گیری مجموعه «ماندگاران صحنه» توضیح می‌دهد: مقرر شد این مجموعه در مرکز هنرهای نمایشی منتشر شود که در واقع تاریخچه شفاهی هنرمندان تئاتر است و یکی از این گزینه‌ها پرویز پورحسینی بود. ابتدا این پیشنهاد را نپذیرفته بود و به او پیشنهاد شده بود که خودش یک نفر را به عنوان گفت‌وگوکننده انتخاب کند که به من لطف داشت و مرا انتخاب کرد.خلج با ارایه توضیحاتی درباره روند شکل‌گیری این کتاب ادامه می‌دهد: طی جلسات مختلفی با یکدیگر گفت‌وگو کردیم که گاه از صبح تا غروب به طول می‌انجامید.او که از دوره نوجوانی با پورحسینی آشنایی داشته است، اضافه می‌کند: ایشان را از نیمه‌های دهه 40 می‌شناختم. بازی درخشان او را در کنار محمد علی کشاورز، جمیله شیخی، مسعود اسدللهی و ... در نمایش «حکومت زمان خان » کار رکن‌الدین خسروی دیده بودم. به یاد داشتم که چقدر جوان بود و چالاک و من که آن زمان دانش‌آموزی دبیرستانی بودم، به واسطه همین نمایش با او دوست شدم.خلج با یادآوری دوران دانشجویی خود در دانشکده هنرهای زبیا می‌افزاید: پرویز پورحسینی سال بالایی ما بود و در کارگاه نمایش کار می‌کرد. او جزو بازیگران گروه آربی آوانسیان بود و در نمایش «باغ آلبالو» که اولین کار مجموعه تئاتر شهر بود، بازی داشت.