دلیلی برای مخفی شدن نیست

تعادل| آنها دیگر در پستوی خانه‌هایشان پنهان نمی‌شوند. آنها دیگر نمی‌خواهند قربانی باشند و در کنج خانه‌هایشان به بخت و اقبال خود لعنت بفرستند، آنها می‌خواهند دیده شوند، باید دیده شوند، جامعه باید عادت کند که صورت سوخته از اسید آنها را ببیند و بپذیرد که آنها هم عضوی از این جامعه‌اند، عضوی که قربانی اتفاقی تلخ شده‌اند، اتفاقی که هیچ دخالتی در آن نداشته‌اند. دختران اصفهان شاید اولین پیشگامان این حرکت بودند، آنها خود را مخفی نکردند، ظلمی که در حقشان شده بود را در شبکه‌های اجتماعی فریاد زدند و به زندگی عادی بازگشتند، آنها نشان دادند که شاید زیبایی ظاهری شان دچار نقصان شده اما ظرافت و زیبایی زنانه شان را پشت نقاب آن صورت همچنان حفظ کردند و جنگیدند. هیچ‌وقت مجرمی در این رابطه شناسایی و مجازات نشد، چه اگر هم شناسایی می‌شد، باز هم با دل مهربان و روح سخاوتمند این دختران زیبا از بند مجازات می‌رهید. همانطور که آمنه از قصاص کسی که صورتش را نابود کرد، گذشت. اما حالا این دختران و حتی پسرانی که قربانی اسید پاشی شده‌اند، می‌خواهند راه تازه‌ای را طی کنند. راهی که اگر حمایت هنرمندان را با خود داشته باشند، قطعا برایشان بسیار هموارتر خواهد بود.  تجربه بازیگری برای آنها که بی‌دلیل بر صورتشان اسید پاشیده شد تا باقی زندگی شان در تاریکی و تنهایی سپری شود، اما حالا این افراد می‌گویند، تسلیم «اسید» نمی‌شویم. آنها وارد دنیای تاتر شده‌اند، دنیایی که می‌تواند سکوی پرتابی باشد برای بودن و حاضر شدنشان در برابر دوربین سینما. 

      تشکیل گروه تئاتر

تعدادی از نجات یافتگان اسیدپاشی اقدام به تشکیل گروهی تئاتری کرده‌اند و امیدوارند با اقدامات خود بتوانند نگاه جامعه پیرامون افرادی مانند خود و نیز معلولان را تغییر دهند. مهرماه سال ۱۳۹۷ بود که معصومه عطایی که از معروف‌ترین نجات یافتگان اسیدپاشی در کشورمان است، وارد چرخه بازیگری شد. او بازیگری را از حضور در یک تئاتر آغاز کرد و خیلی زود خبرهایی از تجربه بازیگری یک نجات یافته اسیدپاشی راهی رسانه‌ها شد. معصومه دوسال بعد وارد عرصه مدلینگ هم شد تا علاوه بر اولین بازیگر نجات یافته اسیدپاشی در کشور، عنوان اولین مدل نجات یافته اسید را هم از آن خود کند. پس از معصومه اما این بار گروهی از اعضای انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی تصمیم به بازیگر شدن گرفته‌اند و با تشکیل یک گروه تئاتری در انتظارند تا اولین اجرای خود را با فروکش کردن موج کرونا به روی صحنه ببرند. الهام سلطانی، محسن مرتضوی، مریم زمانی، آرزو هاشمی نژاد، یلدا هاشمی نژاد، شبنم عطاپور و ... از جمله اعضای این گروه هستند که پیشتر مورد اسیدپاشی قرار گرفته‌اند.

     نجات یافتگان اسید

 باید به زندگی عادی بازگردند

دکتر کمال فروتن، مدیرعامل انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی درباره بازیگر شدن شماری از اعضای این انجمن به ایسنا گفت: انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی صرفا برای درمان یا ارایه کمک‌های مالی به نجات یافتگان اسیدپاشی تشکیل نشده است، بلکه هدف ما بازگرداندن این افراد به روند زندگی عادی و آگاهی بخشی پیرامون این جنایت است. در همین راستا نیز فعالیت‌های مختلفی را جزو برنامه‌های انجمن قرار داده‌ایم که یکی از تازه‎‌ترین آنها تشکیل گروه تئاتر است. او با بیان اینکه پیش از این شماری از اعضای انجمن فعالیت در عرصه مدلینگ، معرق‌کاری، کولاژ، موسیقی و ... را تجربه کرده بودند، گفت: حتی چندین نمایشگاه برای نمایش آثار نجات‌یافتگان اسیدپاشی نیز برگزار شده که استقبال از آن نیز بسیار مناسب بود. فروتن با اشاره به تشکیل گروه تئاتر انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی گفت: هدف ما صرفا بازی اعضا در تئاتر نیست، ما به دنبال این هستیم که آنها علاوه بر تئاتر وارد دیگر اشکال آن نظیر بازیگری، گویندگی، اجرا و ... نیز بشوند. باید این کلیشه که برای بازیگر شدن حتما باید چهره‌ای خاص یا چشمی رنگی داشت از بین برود، چرا که داشتن استعداد در بازیگری هم عامل بسیار مهمی است که نباید از آن غافل شد. به گفته او دیگر نجات یافتگان اسیدپاشی هم می‌توانند اگر علاقه به بازیگری دارند به عضویت در این گروه درآیند.

     کارگردانان و تهیه‌کنندگان 

از نجات یافتگان اسید پاشی حمایت کنند

مدیرعامل انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی با تاکید بر اینکه باید نگاه جامعه به تمام افراد یکسان بوده و فرصت حضور در موقعیت‌های مناسب از آنان سلب نشود، گفت: فعالیت در عرصه‌هایی نظیر بازیگری در تحقق این هدف بسیار موثر است. البته امیدوارم کارگردانان، تهیه‌کنندگان و دیگر بازیگران نیز از این موضوع استقبال کرده و برای آن پیشقدم شوند. او با بیان اینکه انجمن به دنبال ورود به دیگر عرصه‌ها نیز هست، گفت: نه فقط شاخه‌های مختلف هنری که ما به دنبال ورود به شاخه‌ها و رشته‌های مختلف ورزشی و ... نیز هستیم. هدف ما هم این است که همه بدانند یک نجات یافته اسیدپاشی هیچ تفاوتی با دیگر شهروندان ندارد و نباید به نگاه دیگری با آنان برخورد کنیم. مدیرعامل انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی در پایان از هنرمندان، ورزشکاران و تمام شهروندان دعوت کرد که اگر مهارت یا دانشی را دارند برای آموزش و ارایه آن به نجات یافتگان اسید اعلام آمادگی کرده و آن را به انجمن اطلاع دهند.

     نباید تسلیم اسید شویم

محسن مرتضوی، عضو انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی که در فروردین ماه سال ۹۱ مورد سوءقصد اسیدپاشی قرار گرفت، درباره تجربه حضورش از بازیگری در تئاتر به ایسنا گفت: بعد حادثه‌ای که برایم رخ داد، زمان زیادی لازم داشتم تا به روند عادی زندگی برگردم، عمل‌های سنگین جراحی و رفت و آمدهای متعدد به دادگاه حسابی توانم را از من گرفته بود، اما تصمیم گرفتم که تسلیم آنچه که نظافتچی جانی محل کارم با اسید برایم رقم زد، نشوم، به همین دلیل هم به دنبال کارهای جدید رفتم. او با بیان اینکه در یکی از اولین کارهایی که انجام دادم به دنبال معرق‌کاری و مجسمه سازی رفتم، گفت: معرق‌کاری فضای جدید بود که با آن خو گرفتم، حتی مدتی بعد همسر و دخترم هم وارد این فضا شدند و وقتی اولین نمایشگاه آثارم برگزار شد، حسی داشتم که تا آن‌موقع اصلا تجربه نکرده بودم. مرتضوی ادامه داد: فرد اسیدپاش با جنایتی که کرد، می‌خواست زندگی را از من بگیرد و من دلم نمی‌خواست تسلیم او شوم. همزمان با تشکیل انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی وارد این انجمن شدم و تلاش کردم تا به دیگر افرادی که مثل من بودند، کمک کنیم، خوشبختانه در فضای انجمن اصلا قربانی بودن معنا نداشت و معصومه، مرضیه، مریم، آرزو، الهام و ... هرکدام با انرژی و توانی وصف نشدنی پای کار آمدند و تبدیل به خانواده‌ای بزرگ شدیم که با هم دست به کارهای بزرگی زدیم. این عضو انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی ادامه داد: توانستیم در مدت زمان کوتاهی بسیاری از اتفاقات را برای اولین بار در کشور و برای نجات یافتگان اسید رقم بزنیم، علاوه بر اینکه بسیاری از قربانیان به رایگان ویزیت و حتی جراحی شدند. ما وارد دیگر حوزه‌ها هم شدیم. اولین نمایشگاه آثار هنری نجات یافتگان اسیدپاشی را برگزار کردیم و برای اولین بار در کشور چندین قربانی اسیدپاشی وارد حرفه مدلینگ شدند. حالا هم که گروه تئاتری تشکیل دادیم و من هم جزو بازیگران آن هستم.

     دلیلی برای مخفی شدن نیست

مرتضوی در مورد حضورش در این گروه و تجربه بازیگری گفت: بازیگری کار بسیار دشواری است که تمرکز و استعداد لازمه اصلی آن است. متاسفانه نگاه تجاری و صنعتی به سینما و هنر سبب شده تا بسیاری به دنبال بازیگران چشم رنگی و ... باشند، درحالی که به نظرم هیچ ایرادی ندارد که یک نفر معلول باشد، مورد اسیدپاشی قرار گرفته باشد یا مشکلات دیگری داشته باشد و با توجه به استعدادش بازیگر هم بشود. دلیلی برای مخفی شدن وجود ندارد. ما هم باید زندگی کنیم. او ادامه داد: وقتی برای اولین بار در جشنواره تئاتر استان تهران روی صحنه رفتم و برای داوران اجرا کردم، استرس زیادی داشتم که به مرور زمان رفع شد. بازیگری علاوه بر اینکه حس خوبی به من می‌دهد از یک جهت دیگر هم برایم لذت بخش است و آن شکستن کلیشه‌ها در مورد بازیگری است.این عضو انجمن حمایت از قربیان اسیدپاشی همچنلن در مورد کار در شرایط کرونا نیز گفت: کرونا شرایط دشواری را برای ما رقم زده است و طی این مدت چندین بار تمرین‌های ما به خاطر کرونا لغو شد. امکان اجرا هم که فعلا وجود ندارد و امیدوارم که زودتر این محدودیت‌ها رفع شود. مرتضوی تصریح کرد: کارگردانان و تهیه کنندگان محصولات تلویزیونی و سینمایی خوب است به این سوال جواب دهند که چرا هیچ فرد دارای معلولیت و نقص عضوی تاکنون بازیگر نشده است؟ یعنی حتی یک نفر هم در میان آنان با استعداد نبود که مثلا نقش یک فرد بر روی ویلچر را نیز باید به عنوان مثال همان بازیگری بازی کند که در فیلم قبلی نقش دونده داشته است؟ باید فضا برای حضور تمام افراد فراهم شود و ما به دنبال ایجاد این فضا هستیم.

     قصاص هنگام جنایت

گروه تئاتر نجات یافتگان اسیدپاشی از حدود یکسال پیش تاکنون تمریناتی را برای اولین اجرای خود نیز انجام داده‌اند و حتی مدتی قبل در جشنواره تئاتر استان تهران نیز نمایشی به نام «قصاص هنگام جنایت» را به نویسندگی و کارگردانی جواد رحیمی، تهیه‌کنندگی پیام احمدی کاشانی به روی صحنه بردند که موضوعی مرتبط با اسیدپاشی دارد و بناست پس از پایان محدودیت‌های ناشی از کرونا به روی صحنه برود. علاوه بر اعضای گروه تئاتر نجات یافتگان اسیدپاشی یعنی، الهام سلطانی، محسن مرتضوی، مریم زمانی، آرزو هاشمی نژاد، یلدا هاشمی نژاد و شبنم عطاپور، شیما خوش اقبال نیز در گروه بازیگران این نمایش قرار دارند. ملیکا مرتضوی، علی قهرمانی، میلاد رمضانی مقدم، مجید حقانی، حسین مردانی و... از دیگر دست اندرکاران این نمایش هستند.

باید منتظر ماند و دید نجات یافتگان اسید که تا همین چندسال پیش صرفا به چشم یک قربانی به آنان نگاه می‌شد، چقدر در شکستن نگاه کلیشه‌ای جامعه به خودشان موفق خواهند بود، موضوعی که تا به امروز دست‌کم سبب زمزمه‌هایی برای تغییر نگاه به حرفه‌هایی مانند مدلینگ و بازیگری شده و به نظر می‌رسد که در دیگر بخش‌ها نیز به زودی تاثیراتی برجای خواهد گذاشت.