این مچینگ آن مچینگ نیست

۱۳۹۹/۱۱/۰۷ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۷۵۴۵۲

بهراد منتظری، مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان گفت: اکنون شرایط بازار فولاد به‌گونه‌ای است که واسطه‌ها از این عرصه خارج شده‌اند و تولیدکننده از اختلاف نرخ در بازار برخوردار می‌شود. سیاست‌های موجود در سه قوه باعث شده که رانت یا شکاف قیمتی از دست واسطه خارج شده و به دست تولیده‌کننده برسد در خرید میلگرد و تیرآهن هر فرد دارای یک کد اختصاری و روزمه مالیاتی شفاف می‌تواند از بورس کد دریافت ‌کند و پس از آن به معامله در این بازار بپرداز.

وی تاکید کرد: نکته مهم اینجاست که معاملات برای ورق، شمش، اسلب و امثال این موارد بدین گونه نیست و فرد باید مصرف‌کننده این نوع کالا باشد. از اواخر سال 98 تاکنون با توجه به مولفه‌ها هیچ گونه شکاف قیمتی وجود نداشته است. فاصله یا گپ قیمتی برای عرضه فولاد وجود دارد اگر نرخ‌های موجود در بازار آزاد و بورس کالا را بررسی کنیم به این فاصله قیمتی می‌رسیم.  وی ادامه داد: با افزوده شدن نظارت‌ها تولید‌کننده‌ها تنها در زمان تولید محصول می‌توانند به خرید این ورق‌ها بپردازند و به نوعی رانت در این میان با نظارت‌ها از این بین رفته است.

منتظری گفت: شیوه عرضه فولاد به روش مچینگ مربوط به فولاد مبارکه است، ضمن اینکه به خرید سرعت می‌دهد، زیرا خریداران این واحد فولاد‌ساز، صنایع پایین دستی و در واقع تولیدکنندگان محصولات فولادی محسوب می‌شوند.  

پیش از این معاون فولاد مبارکه اصفهان گفته بود: توزیع این واحد صنعتی براساس سیستم عرضه مستقیم در بورس و مچینگ تنظیم و اجرایی شده و روش فروش در سامانه مچینگ به این شکل است که ابتدا مبارکه به شکل عرضه مستقیم در تالار بورس، محصولات موردنظر را کشف قیمت کند و در عرضه هفتگی براساس همان قیمت کشف‌شده در بورس، محصول را در مچینگ یا همان عرضه اختصاصی به فروش برساند.

به گفته طهمورث جوانبخت، در واقع بورس کالا محلی برای کشف قیمت است، اما نمی‌تواند محل مناسبی برای توزیع باشد و آن را به‌خوبی انجام دهد؛ بنابراین سیستم مچینگ فولاد مبارکه به این شکل است که با عرضه محصول در تالار بورس، در ادامه مسیر فروش، درصد مشخص‌شده از محصولاتی که قرار است در مچینگ عرضه شود با همان قیمت کشف‌شده در بورس به فروش می‌رسد و این فروش اختصاصی در مچینگ در بورس ثبت می‌شود و به این ترتیب ۱۰۰ درصد محصولات فولاد مبارکه در بورس عرضه و ثبت می‌شود.

این مقام مسوول تاکید کرد: مالیات یکی از مهم‌ترین ارکان شرکت ما است و این شرکت یک شریک 25 درصدی با عنوان سازمان امور مالیاتی دارد. بحث مالیات را می‌توان از دو بخش بررسی کرد نخست؛ برای پیشرفت کشور و خروج اقتصاد از تک محصولی بودن باید مالیات پرداخت کنیم و بخش دوم نیز کاهش رقباست که عملکرد شفافی ندارند. رقبای موجود در حوزه آهن آلات عملکرد شفافی ندارند، مالیات نمی‌دهند وزمانی که مالیات بر این موضوع فشار بیاورد می‌تواند مجموعه دانش بنیانی همانند آهن آنلاین بیش از گذشته پیشرفت کند چراکه؛ شفافیت پیش گرفته است.

منتظری تصریح کرد: بررسی ارقام صادرات محصولات فولادی حاکی است که ورق مبارکه کمترین سهم را داشته و بیشتر در بازار داخل عرضه شده و تقاضای داخل بالا رفته است. وی گفت: فولاد‌سازان بزرگ مانند مبارکه و ذوب آهن اصفهان با مشخصه مدیریت دولتی اداره می‌شوند و در واقع اقتصاد دولتی پیامد رانت را هم به‌دنبال دارد. چنانچه خصوصی‌سازی واقعی تحقق یابد، رانت ایجاد نمی‌شود و امروز در کنار مدیریت دولتی، شبه دولتی نیز شکل گرفته است. رانت ایجاد شده در بستر بازار فولاد، با بازنگری در روش‌ها قابلیت اصلاح دارد و این مهم نیازمند اقتدار دستگاه‌های نظارتی است. بازار فولاد به‌خوبی قابل مدیریت کردن است و می‌توان مانع از فعالیت دلال بازی و واسطه‌ها شد. منتظری درخصوص معضلات کارآفرینی در حوزه آهن توضیح داد: عدم وجود هماهنگی همچنین کند بودن روند انجام کار در سازمان‌های دولتی، به عنوان مثال مشکلی که می‌تواند ظرف چند روز حل شود، حدود چهار ماه به طول می‌انجامد و این اتفاق باعث ضررهای بسیاری به کارآفرینان می‌شود. عدم داشتن آگاهی بعضی از مدیران سازمان‌های دولتی، در بعضی از سازمان‌ها مدیرانی وجود دارند که قوانین را به درستی اجرا نمی‌کنند و درواقع هدفشان حل مشکل کارآفرینان نیست و بیشتر به دنبال سنگ‌اندازی هستند. وجود فقط یک نفر در سازمان باعث می‌شود سازمانی که جهت رشد دادن و توسعه کشور و کمک به کارآفرینان ایجاد شده، به دلیل وجود فقط یک مدیر ناآگاه برعکس عمل کرده و باعث شکست یک استارتاپ و مهاجرت کارآفرینان و خروج آنها از کشور شوند. 

وی تصریح کرد: امروز فولاد‌سازان تولیدات خود را انبار نمی‌کنند، بلکه به بازار مصرف به‌وسیله بورس کالا هدایت می‌کنند و مطالعات گویای مصرف بالا در کشور است. پیش از این اعلام شده بود، تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران توان سالانه ۱۸ میلیون تن تولید را دارند، اما به‌دلیل نبود مواد اولیه به‌طور متوسط با ۳۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت به فعالیت می‌پردازند. ضمن اینکه افزون بر ۱۶۰ کارخانه لوله و پروفیل فولادی در قالب صنعت تکمیلی پایین دستی فعالیت دارند که ۵۰ تا ۶۰ هزار شغل مستقیم و حدود ۵۰۰ هزار شغل غیرمستقیم قابل تخمین است.