FATF تنظیم‌گر استانداردهای جهان شمول؟
سازندگان سریال گاندو ادعا دارند اساسا نباید با FATF به عنوان یک معاهده استعماری و غربی تعامل داشت، درحالی که سابقه تعاملات ایران با این نهاد بین‌الدولی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم که و چین و روسیه نیز در آن نقش کلیدی ایفا می‌کنند، به اواسط دهه ۸۰ باز می‌گردد. به گزارش ایرنا، در آستانه فرار رسیدن موعد تصمیم‌گیری درخصوص لوایح مرتبط با FATF (گروه ویژه اقدام مالی) در مجمع تشخیص مصلحت نظام، در یکی از سکانس‌های سریال گاندو به‌طور سطحی و ناقص‌ترین شکل ممکن به این نهاد بین‌الدولی به عنوان یک معاهده استعماری که نباید با آن تعامل داشت، اشاره شد. اتفاقی که موجب شد کلیپ مربوط به این سکانس با عنوان «پشت پرده معاهده استعماری FATF» در فضای مجازی به صورت گسترده مورد بازنشر قرار گیرد. اما حقیقت در مورد FATF چیست و آیا ادعاهای صورت گرفته در این سریال مبنی بر استعماری بودن توصیه‌های نهاد و با واقعیت منطبق است؟
FATF یا همان گروه ویژه اقدام مالی به‌دنبال چیست؟
اساسا جرایمی که در سطح کلان و فراملی نظیر قاچاق انسان یا مواد مخدر رخ می‌دهد به ارتکاب جرم پولشویی منتهی می‌شود و بدین‌ترتیب پول‌های کثیف با گذر از مراحل پیچیده‌ای به عنوان پولی پاک و قانونی وارد چرخه اقتصاد می‌شوند. به‌طور طبیعی به منظور مقابله با پولشویی که مایه حیات شکل‌گیری جرایم اصلی است، علاوه بر وضع قوانین و مقررات داخلی، همکاری و مشارکت بین‌المللی امری لازم و منطقی به نظر می‌رسد. در همین راستا، «گروه ویژه اقدام مالی»
Financial Action Task Force)) در سال ۱۹۸۹ در پاریس توسط سران گروه هشت (G۸) تأسیس شد. سران این گروه ضرورت تشکیل چنین نهادی را یکسان کردن مقررات بانکی و مبارزه با پولشویی عنوان کردند. در سال ۲۰۰۱ و بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر، آنچه «مبارزه با تأمین مالی تروریسم» خوانده شد نیز در دستور کار فعالیت‌های گروه ویژه اقدام مالی قرار گرفت. این نهاد بین‌الدولی در حال حاضر به عنوان موثرترین نهاد متولی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی جرایم سازمان‌یافته در سطح جهان شناخته می‌شود.
چرا تعامل با FATF
برای تمام کشورهای جهان اهمیت دارد؟
این کارگروه همه کشورهای جهان را بر اساس پایبندی به توصیه‌های خود به چهار دسته استاندارد، در حال پیشرفت، غیرهمکار و لیست سیاه دسته‌بندی می‌کند. کشورهای دسته نخست از نظر FATF کاملا توصیه‌ها را اجرا می‌کنند و در عین حال عضو اصلی این نهاد بین‌الدولی محسوب می‌شوند. دسته دوم شامل کشورهایی است که در حال پیشرفت و تطبیق با استانداردها هستند اما عضو اصلی این نهاد نیستند و دو دسته آخر، کشورهایی هستند که با گروه ویژه اقدام مالی همکاری مناسبی ندارند و از نظر FATF دارای ریسک بالا در زمینه پولشویی و تأمین مالی تروریسم هستند. این کشورها خود به دو دسته متفاوت تقسیم می‌شوند و فقط علیه یک دسته از این کشورها «اقدام مقابله‌ای» (Counter Measure) انجام می‌شود. به عبارت دیگر FATF درخصوص این کشورها از اعضای خود درخواست می‌کند تا اقدامات متقابل موثر در بند ۱۹ توصیه‌نامه را اجرایی کنند. این بند تصریح می‌کند: «در صورتی که گروه ویژه کشوری را با ریسک بالا اعلام کند، کشورها باید بتوانند اقدامات متناسب با ریسک بالاتر را نسبت به آن کشور انجام دهند.»
چرا ایران از منظر FATF
دارای ریسک بالای پولشویی است؟
در سال ۲۰۰۹، برای نخستین‌بار نام ایران به عنوان «کشورهای دارای ریسک بالا» توسط گروه ویژه اقدام مالی در فهرست اقدامات مقابله‌ای قرار گرفت. بنا بر اذعان رییس سابق مرکز اطلاعات مالی «عدم جرم‌انگاری تأمین مالی تروریسم»، «نبود ساختار گزارش‌دهی عملیات مشکوک به پولشویی» و «عدم عضویت در هیچ گروه منطقه‌ای اقدام مالی» از جمله دلایل اصلی FATF برای قرار دادن ایران در لیست سیاه در آن سال بوده است.
