پرستاران به مرخصی نیاز دارند

پرستاران در ۱۸ ماه گذشته بدون استراحت و مرخصی، شبانه‌روز در خدمت بیماران کرونا بوده‌اند، سختی کار و فشار کاری مضاعف، مشاهده مرگ بیماران و کمبود نیرو آنان را خسته کرده است و به‌شدت به مرخصی و استراحت نیاز دارند. عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری با بیان این مطلب گفت: تبعیض در هرجایی که باشد، سبب اختلاف و کاهش انگیزه است. تفاوتی که بین نیروهای شرکتی و رسمی در گروه پرستاری هست با وجود تحصیل و خدمات یکسان، اختلاف و کاهش انگیزه را در بر دارد. یوسف رحیمی افزود: با توجه به اینکه پرستاران نزدیک به دو سال با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند و مبارزه با این بیماری یک نبرد فرسایشی برای آنها است. برای جلوگیری از خستگی و فرسایشی شدن پرستاران نیاز به جذب نیرو در سیستم درمان کشور داریم. به خصوص در این شرایط که بخش‌های غیر فعال بیمارستان نیز به دلیل افزایش کرونا فعال شده است.  عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: افزایش بیماران و نبود پرستار کافی به کار و زحمت بیشتر پرستاران منجر می‌شود و همین امر باعث آسیب و فرسایش پرستاران و کاهش خدمات با کیفیت درمانی برای بیماران است.  رحیمی ادامه داد: اولین معضل در گروه پرستاری، کمبود نیرو است و لازم است به صورت کارشناسی و سازمان یافته در این خصوص تصمیم گرفته شود تا به استانداردهای جهانی نسبت پرستار به جمعیت نزدیک شوم. وجود نیروی کافی کیفیت خدمات پرستاران افزایش می‌دهد و از فرسودگی پرستاران جلوگیری می‌کند. او افزود: فوت بیمار فشار روحی و روانی زیادی را برای پرستاران ایجاد می‌کند، شایسته است مرخصی‌هایی در نظر گرفته شود تا التیام بخش روحی برای پرستاران باشد. متاسفانه در بحران کرونا نه‌تنها پرستاران مرخصی نداشتند، بلکه در شیفت‌های طولانی مدت در حال ارایه خدمات به بیمار هستند. 

عضو شورای عالی نظام پرستاری در خصوص تبعیض میان نیروی شرکتی و رسمی در گروه پرستاری گفت: تبعیض در هرجایی که باشد، سبب اختلاف و کاهش انگیزه است. تفاوتی که بین نیروهای شرکتی و رسمی در گروه پرستاری هست با وجود تحصیل و خدمات یکسان، اختلاف و کاهش انگیزه را در بر دارد. از مسوولان می‌خواهیم به این موضوع به‌طور جدی بپردازند.  رحیمی خاطرنشان کرد: در بحران کرونا و تعطیلات، مشاغل دیگر تعطیل و دور کار بوده‌اند، در حالی که پرستاران شبانه روز مشغول ارایه خدمت هستند، بنابراین مناسب است امتیازاتی برای این عزیزان در نظر گرفته شود که کمکی برای معیشت و التیام سختی آنها باشد.