خانه‌نشینی فرش ماشینی ایرانی

ایران می‌تواند 160 تا 170 میلیون متر مربع فرش ماشینی مرغوب تولید کند. مصرف داخلی کمتر از نصف این مقدار است و امکان صادرات 60 درصد از فرش ماشینی تولید شده در ایران وجود دارد. با این حال به دلیل مشکلات عمده که ناشی از تحریم‌هاست، تجارت فرش ماشینی ایران به کشورهای همسایه محدود شده است صادرات فرش ماشینی ایرانی به صفر نرسیده اما شرایط بسیار بدی داریم. احمد صادقیان، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در گفت‌وگو با سایت خبری اتاق تهران گفت: بسیاری از نمایندگی‌های فروش فرش ماشینی ایرانی در بازارهای خوب را از دست دادیم. این درحالی است که ظرفیت تولید فرش ماشینی در ایران بسیار بالاست و مرغوب‌ترین نوع فرش ماشینی در جهان را تولید می‌کنیم.  به گفته صادقیان، ایران می‌تواند 160 تا 170 میلیون متر مربع فرش ماشینی مرغوب تولید کند. مصرف داخلی کمتر از نصف این مقدار است و امکان صادرات 60 درصد از فرش ماشینی تولید شده در ایران وجود دارد. با این حال به دلیل مشکلات عمده که ناشی از تحریم‌هاست، تجارت فرش ماشینی ایران به کشورهای همسایه محدود شده است.

این عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران گفت: «به بازارهای خوب مثل ژاپن، عربستان و اروپا فرش ماشینی صادر می‌کردیم و در دوره‌هایی حتی به امریکا هم فرش ماشینی صادر کردیم. متاسفانه فرصت حضور در این بازارها را به دلیل مشکلات ناشی از تحریم و اف‌ای تی اف از دست دادیم. امروز به بازار کشورهای همسایه مثل عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس محدود شدیم. به گفته این فعال اقتصادی به دلیل کاهش قدرت خرید مردم و شرایط اقتصادی، بازار داخل هم راکد است و بیشتر صنایع، از جمله صنایع تولید فرش ماشینی با چالش رکود بازار دست و پنجه نرم می‌کنند. صادقیان درباره سرمایه‌گذاری جدید برای توسعه صنایع گفت: هیچ دهه‌ای به اندازه دهه 90 برای تولیدکنندگان و صنعتگران پر تلاطم نبوده است. به نظر من، اکنون در سخت‌ترین شرایط اقتصادی قرار گرفته ایم. بی ثباتی سیاست‌ها باعث شده سرمایه‌گذار امکان برنامه‌ریزی را از دست بدهد. زمانی که نمی‌توانید آینده را پیش بینی و هزینه‌ها را برآورد کنید، امکان سرمایه‌گذاری به کمترین میزان می‌رسد. صنعتگران اکنون روزانه تصمیم می‌گیرند درحالی که یک سرمایه‌گذار باید بتواند برای بلندمدت برنامه‌ریزی کند و نسبت به تحقق بخش عمده‌ای از برنامه اطمینان پیدا کند .به گفته این فعال اقتصادی، فرار سرمایه، مهاجرت نخبگان و متخصصان به دلیل عدم توسعه فرصت‌های شغلی، از پیامدهای عمده فرصت سوزی‌ها در حوزه به کارگیری سرمایه‌های داخلی و بی ثباتی سیاست‌های اقتصادی و عدم رفع تحریم‌ها و جذب سرمایه خارجی است.