ایرانشهر
چالش تامین قطعه برای هواپیماهای زمینگیر
نماینده اسبق ایران در ایکائو اظهار کرد: در بحث خرید هواپیما، دور زدن تحریمها مطرح است و باید هواپیمایی با مدل پروازی ایران در بازار وجود داشته باشد که شرکتهای هواپیمایی داخلی از طریق واسطهها امکان خریداری آن را داشته باشند وگرنه به صورت عادی هیچ هواپیمایی به ایران فروخته نمیشود. علیرضا منظری، نماینده اسبق ایران در ایکائو در گفتوگو با ایلنا درباره مشکلات نوسازی ناوگان هوایی کشورمان اظهار داشت: در حال حاضر تمام ایرلاینهای داخلی برای افزایش ظرفیت حمل مسافر به دنبال تامین ناوگان هستند اما نوسازی ناوگان و ورود ناوگان جدید به دو عامل مهم بستگی دارد. وی ادامه داد: عامل اصلی بحث تامین مالی است که با توجه شرایط تحریم، ارتباط مالی ایران با دنیا ضعیف است و در جریان تامین مالی خرید هواپیماها در حالی که باید پول نقد به فروشندگان هواپیما ارایه دهیم امکان استفاده از وام و فاینانس خارجی را هم نداریم.وی با اشاره به عامل مهم دیگر در بحث نوسازی ناوگان هوایی گفت: بحث دیگر در خرید هواپیما، دور زدن تحریمها است و باید هواپیمایی با مدل پروازی ایران در بازار وجود داشته باشد که شرکتهای هواپیمایی داخلی از طریق واسطهها امکان خریداری آن را داشته باشند وگرنه به صورت عادی هیچ هواپیمایی به ایران فروخته نمیشود. نماینده اسبق ایران در ایکائو با بیان اینکه هواپیماها عمدتا از طریق فاینانسورهای هواپیمایی به فروش میرسند و بین آن شرکتها بحث تفحض مباحث تحریمی انجام میشود، ادامه داد: این شرکتها در حال حاضر به دلیل تحریمها حاضر نیستند که به صورت مستفیم به ایرلاینهای ایرانی، هواپیما بفروشند بنابراین شرکتهای هواپیمایی باید بتوانند با دور زدن تحریمها و از طریق شرکت واسطه هواپیما خریداری کنند که مراحل سخت، پیچیده و هزینه بر در پی دارد بهطوری که حداقل تا 20 درصد هزینههای خرید را بالا میبرد و این روند هم بسیار کند پیش میرود. منظری با تاکید بر اینکه میتوانیم با خرید قطعه هم نوسازی در ناوگان داشته باشیم و ناوگان زمینگیر را فعال کنیم، افزود: هر چند با خرید قطعه هم میتوان هواپیمای زمینگیر را به مدار پرواز برگرداند اما مشکل این است که تامین آن نوع قطعاتی که باعث زمینگیری ناوگان شده به سادگی ممکن نیست. تامین این قطعات بسیار گران تمام میشود و با دور زدن تحریمها باید این قطعات را تامین کرد که به همین دلیل تامین این قطعات اساسا برای ایرلاینها صرفه اقتصادی ندارد و ترجیح میدهند که هواپیماها را زمینگیر نگه دارند تا در شرایط بهتری قطعات مورد نیاز تامین شود.
اعتبار آزادراه تهران-شمال کمتر شد
اعتبار تخصیص یافته از سوی دولت برای مشارکت در آزادراه تهران-شمال در سال آینده از آنچه در قانون بودجه سال جاری مصوب شده، کمتر است و باید دید وزارت راه و شهرسازی و دولت برای پرداخت سهمشان از چه راهکاری استفاده خواهند کرد. به گزارش ایسنا، بر اساس پیوست شماره یک لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ با عنوان اعتبار طرحهای تملک داراییهای سرمایهای، دولت در قالب ردیف بودجهای مشخص ۱۳۶ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان اعتبار تحت عنوان مشارکت در احداث آزادراه تهران –شمال تعیین کرده که نسبت به اعتبار ۱۵۰ میلیاردی دولت گذشته در همین ردیف بودجه ۱۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان کمتر است. اما از آنجا که لایحه بودجه سال آینده تفاوت قابل توجهی در زمینه چگونگی تخصیصها در ردیفهای بودجه جداگانه دارد و امسال همه آن ردیفهای متعدد زیربخشهای مختلف در قالب یک ردیف بودجه حدود ۲۰ هزار میلیارد تومانی وزارت راه و شهرسازی و در قالب ۲۲ برنامه مختلف گنجانده شده است، باید دید از این مبلغ دولت سیزدهم چه میزان برای تکمیل فاز دو آزادراه تهران – شمال اختصاص خواهد داد. آن هم آزادراهی که مانند همه پروژهها هزینههای ساختش چند برابر شده است. چرا که یکی از مشکلات اساسی در توسعه و پیشرفت فیزیکی این محور آزادراهی افزایش حدود دو برابری هزینههای ساخت طی سال گذشته بود.حالا و با توجه به پیشرفت فیزیکی ۶۰ درصدی فاز دو آزادراه تهران-شمال، باید دید دولت سهم خود را در این پروژه چگونه و از چه طریقی پرداخت خواهد کرد و آیا تکمیل این محور آزادراهی مهم به موقع انجام خواهد شد یا مشکلاتی مانند بودجه و تامین قیر آن را دوباره به تعویق خواهند انداخت؟
مهلت دوباره برای الکترونیکیشدن عوارض همه آزادراهها
بر اساس لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ وزارت راه و شهرسازی باید تا تابستان سال آینده اخذ عوارض آزادراهی را الکترونیکی کند اما باید دید بیش از نیمی از سرمایهگذاران آزادراههای کشور که تاکنون تن به این کار ندادهاند، این لایحه که احتمالا در ماههای آتی به قانون تبدیل میشود را اجرا خواهند کرد یا این مهلت نیز مانند گذشته بدون نتیجه به پایان میرسد. به گزارش ایسنا، الکترونیکی شدن عوارض آزادراهها طرحی بود که مراحل اجرایی آن از اسفند ماه سال ۱۳۹۷ آغاز شد اما هیچوقت به صورت کامل عملی نشد و تنها برای تعدادی آزادراه اجرایی شد. در این میان برخی محورهای آزادراهی نیز مانند فاز نخست آزادراه تهران-شمال هم که تمام تجهیزات مورد نیاز در آن نصب شده بود و از ابتدا به عنوان یک آزادراه با سیستم الکترونیکی دریافت و پرداخت عوارض افتتاح شد، به گیشههای قدیمیاش بازگشت.