شبکه گاز از پایتخت حذف می‌شود؟
گروه راه و شهرسازی|
بحران خبر نمی‌کند. به ویژه در شهر پرمخاطره‌ای همچون تهران. شهر تهران با جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفر، با بحران‌های بالقوه متعددی دست به گریبان است، از بافت فرسوده و ساخت‌وساز روی گسل‌ها تا خطر انبارهای نفتی که با توسعه شهری بخشی از مناطق شهری شده‌اند. تا شبکه گاز شهری و ساختمان‌های پرخطر و.... علی نصیری، رییس سازمان پیشگیری و مدیریت شهرداری تهران معتقد است؛ در سال‌های اخیر اقداماتی به این سازمان محول شده است که متاسفانه باعث شده از موضوع سیاست‌گذاری که دغدغه اصلی‌اش بوده، دور شود. او در گفت‌وگو با ایلنا می‌گوید، شهرداری می‌خواهد ریشه موضوعات بحران‌ساز در تهران را شناسایی و یکی یکی به آنها ورود کند. نصیری با انتقاد از ساخت و ساز در پهنه‌های گسل‌خیز تهران می‌گوید: چرا باید به ساخت و ساز در پهنه‌های گسلی زلزله مجوز ساخت و ساز داده شود؟ از کمیسیون ماده ۵ درخواست کردیم که پیوست ایمنی و کاهش خطر را که قانون مدیریت بحران است و اجرا نمی‌شود در پروژه‌های اصلی لحاظ شود. او اضافه می‌کند: الحاق سامانه HSE از شرکت شهر سالم به سازمان مدیریت بحران و الحاق پدافند غیرعامل به سازمان مدیریت بحران از دیگر اقداماتی بود که انجام دادیم چرا که ریسک و مدیریت ریسک در شهر تولیت واحد می‌خواهد و یک مرجع باید سیاست‌گذاری کند و مجریان متعددی موجود باشند. اما مشکل ما الان این است که مراجع متعددی سیاست‌گذاری می‌کنند و موازی‌کاری‌هایی ایجاد می‌شود. نمونه این موازی‌کاری را در بازار تهران می‌بینید که مراجع متعددی ورود دارند و باید نظم مشخصی بین دستگاه‌ها موجود باشد و مشخص شود که نقش هر دستگاه کجای این پازل قرار دارد.
سازمان مدیریت بحران نقش رهبر ارکستر را دارد
نصیری سازمان مدیریت بحران را رهبر ارکستر تلقی می‌کند و می‌گوید: برای سازمان مدیریت بحران نقش رهبر ارکستر را قائل هستیم. نه آتش‌نشانی هستیم که آتش را خاموش کنیم و نه اورژانس. ما یک دستگاه سیاست‌گذار و هماهنگ‌کننده بین بخشی هستیم. وظیفه اصلی این سازمان نصب شتابنگار نبوده است. این وظیفه سازمان ژئوفیزیک بوده است. وظیفه آموزش همگانی به مردم هم وظیفه ما نبوده و بر عهده هلال احمر بوده است و در واقع نظارت و حمایت از هلال احمر، وظیفه سازمان مدیریت بحران بوده است. نباید وظیفه اصلی خودمان را فراموش کنیم و وظیفه انجام نشده دستگاه‌ها را به دست بگیریم. البته که آن را هم انجام می‌دهیم و مسیری که بزرگان ما طی کرده‌اند را تا انتها انجام می‌دهیم. او با بیان اینکه وظیفه سازمان مدیریت بحران شهرداری ساخت فیلم نیست، می‌گوید: نباید فیلم بسازیم و بودجه‌های سازمان را به ساخت فیلم اختصاص دهیم که در هلال احمر 10 برابر بهتر و با کیفیت‌تر آن موجود است، بلکه باید سیاست‌گذاری کنیم. البته در آموزش نیز اقداماتی را انجام داده‌ایم. برای آموزش همگانی با کمک هلال احمر برای این چهارساله مدیریت شهری هدف‌گذاری کرده‌ایم که هر خانواده تهرانی یک فرد آموزش دیده در بحران باشد. ما دو میلیون خانواده تهرانی داریم و اگر سالی ۵۰۰ هزار خانواده آموزش ببینند در پایان ۴ سال دو میلیون خانواده آموزش دیده خواهیم داشت. به جای اینکه فیلم بسازیم به سمت آموزش تخصصی حرکت کردیم. موازی‌کاری را تعطیل کردیم و بار آموزش تخصصی را که بر زمین مانده است را اجرایی می‌کنیم.
ایجاد شماره واحد امدادی (SOS) به زودی
رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهرداری تهران اضافه می‌کند: تیم‌های واکنش سریع و جست‌وجوی نجات شهری را با قوت بیشتری پیش می‌بریم. همچنین به دنبال راه‌اندازی یک مرکز آموزش بین‌المللی مدیریت بحران و پدافند غیرعامل هستیم که دو بعد نظری و مهارتی دارد. برای بعد نظری مکانی را در شهر پیش‌بینی می‌کنیم و برای آموزش بعد مهارتی نیز مکانی در بوستان‌های اطراف تهران پیش بینی خواهیم کرد. نصیری ادامه می‌دهد: پروژه دیگری که دنبال می‌کنیم، شماره واحد امدادی (SOS) است که آرزوی همیشگی بوده است و چندبار پیگیری شده و اعلام کردند اما انجام نشده است. فرآیندی دو الی سه‌ساله دارد و ابتدا فرآیندها باید در این پروژه ادغام شود و نه شماره تلفن‌ها. بدین صورت که برای مدتی مردم با هر ارگان امدادی که تماس می‌گیرد به یک دیسپچ مشترک وصل می‌شوند. احداث مرکز SOS در بوستان ولایت پیش بینی شده است وهمه کسانی که باید به اورژانس، آتش نشانی و دیگر دستگاه‌های امدادی جواب بدهند با هم در یک جا مستقر می‌شوند. مردم باید حادثه را به یک نفر اطلاع دهند و نمی‌شود که مردم به ده جا زنگ بزنند. مردم کرامت دارند و حق آنها است که سرویس خوب و به موقع و موثر دریافت کنند.
خروج انبار نفت از محدوده شهر؟
او در واکنش به اینکه این اقدامات هدفگذاری‌های مدیریتی و رویکردی بوده است، در حالی که در شهر تهران اقدامات بر زمین مانده‌ای از جمله وضعیت انبارهای نفت، مخازن آب اضطراری و کمبود سوله‌های مدیریت بحران را داریم، گفت: انبار نفت مساله‌ای پدافندی است و باید ببینیم که نیاز است که از محدوده شهری خارج شود یا نه. براساس اطلاعات می‌گویند اصلا نیازی به خارج شدن انبار نفت از محدوده شهر نیست، چرا که جلوی ساخت و سازهای جدید در آن منطقه و گسترش آن گرفته شده است. از طرفی سطح ظرفیت مخازن را از عددی بیشتر اجازه بارگیری نمی‌دهند و مخزن آنجا موجود است، اما در داخل مخزن خبری نیست و خالی است. برای عبور و مرور ماشین‌های نفتکش در حال پیگیری ایجاد جاده‌ای اختصاصی هستیم که از درون منطقه مسکونی عبور نکند، چرا که جابه‌جایی مخزن با وضعیت کنونی کشور شدنی نیست و یک خیال‌پردازی بود. چرا که هزینه بسیار زیادی می‌خواهد و الان این پول موجود نیست. کشور الان در شرایط خرج‌هایی از این دست نیست. ما باید ایمن‌سازی را دنبال کنیم. از یکی دیگر از مخازن نفت همکاران ما بیش از 100 ایراد احصا کردند و یکی یکی به دنبال رفع ایرادات رفتند.
بررسی و امکان‌سنجی حذف شبکه گاز از شهر تهران
او همچنین با اشاره به دستور شهردار تهران برای بررسی و امکان‌سنجی حذف شبکه گاز از شهر تهران گفت: آقای زاکانی دستور دادند که بررسی کنیم و ببینیم آیا حذف شبکه گاز از شهر تهران امکان‌پذیر است یا خیر؟ در بسیاری از کشورهای دنیا لوله‌کشی گاز را تا خانه نمی‌برند چرا که خطرناک است. آن هم در شهر پر گسلی چون تهران که یک مخزن آن ترکید و حادثه شهران رخ داد. مطالعات این اقدام را می‌خواهیم شروع کنیم.
نیمکت‌هایی که در بحران تبدیل
به نانوایی می‌شوند
او همچنین درخصوص مخازن آب اضطراری گفت: مخازن آب اضطراری با آبفا است. فعالانه در حال نصب هستند. در ساختار جدید اداره‌ای به نام توسعه منابع و تجهیزات اضطراری تاسیس کردم که فقط به فکر منابع مورد نیاز مردم در شرایط بحران باشند و تامین آب، غذا و نان که در شرایط بحران مهم‌ترین منابع هستند را پیگیری کنند. چرا نباید در پارک‌ها نیمکت‌هایی داشته باشیم که قابل تبدیل شدن به نانوایی محلی باشد؟ این اقدام در ژاپن انجام می‌شود. روی صندلی که می‌نشینند در مواقع بحران به نانوایی تبدیل می‌شود و نفت و آردی پیدا می‌کنند و نان می‌پزند.
کمبود چادر در تهران
با احتساب جمعیت 10 میلیون نفری برای تهران به دو میلیون و نیم چادر نیاز داریم و اصلا این تعداد چادر وجود ندارد. نصیری ادامه می‌دهد: فردی را باید در نظر بگیریم تا به دنبال لودرها و بابکت‌ها و ماشین‌آلات خدمات شهری و جی.پی.اس‌دار کردن آنها برود. وضعیت چادرها مورد دیگری است که باید دنبال شود. ما در سوله ویژه خود در نهایت ۲۰۰ چادر داشته باشیم و در مجموع در حدود چند هزار چادر داریم در حالی که ما به چند میلیون چادر نیاز داریم. با احتساب جمعیت 10 میلیون نفری برای تهران به 2.5 میلیون چادر نیاز داریم و اصلا این تعداد چادر وجود ندارد. رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در مورد تخلیه و اسکان اضطراری مردم در مواقع بحرانی توضیح می‌دهد: ما طرح تخلیه و اسکان اضطراری را دنبال می‌کنیم که قبلا موجود بوده و در حال به‌روزرسانی هستیم که براساس آن وقتی زلزله شد مردم هر محله باید کجا بروند؟ الان نمی‌دانیم باید کجا بروند. فقط می‌گوییم بروید! در ماشین‌ها می‌نشینند و در اثر زلزله کشته نمی‌شوند، بلکه احتمالا از دود ناشی از خودرو می‌میرند! باید به مردم آدرس مکان‌های اسکان اضطراری را بدهیم و بگوییم این تعداد چادر در اختیار چه کسی در محل‌ها است. او با اشاره به استفاده از ظرفیت خیرین در حوزه مدیریت بحران می‌گوید: مساله استفاده از ظرفیت خیرین در حوزه دوام را دنبال می‌کنیم. برای خرید یک کانکس دوام به ۱۰۰ میلیون تومان پول احتیاج داریم در حالی که بودجه سالانه ما به اندازه نیمی از یک سوله است. و این در شرایطی است که باید سالانه 10 سوله جدید بسازیم و 10 سوله نیمه‌کاره نیز موجود داریم و با این روش‌ها تا ۱۰۰ سال دیگر هم سوله‌ای ساخته نمی‌شود. در نتیجه باید از ظرفیت خیرین استفاده کنیم.
