زوج‌ها به فردیت هم احترام بگذارند

۱۴۰۱/۰۴/۲۶ - ۰۴:۲۳:۵۴
کد خبر: ۱۹۰۸۴۷
زوج‌ها به فردیت 
هم احترام بگذارند

گوهر یسنا انزانی

شروع زندگی مشترک به معنای پایان دادن به اهداف فردی نیست، در واقع زوج‌ها باید به این مساله توجه داشته باشند که قرار نیست در تمام مسائل زندگی با یکدیگر همپوشانی داشته باشند یا هدف‌هایی که برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کرده‌اند، یکی باشد. در زندگی مشترک هر یک از زوجین می‌توانند علاوه بر اینکه تلاش می‌کنند پایه‌های زندگی مشترک خود را محکم کنند به دنبال آرزوها و اهداف فردی خود هم بروند. در واقع باید شرایطی را برای خود فراهم کنند که فضا برای مستقل عمل کردن هم داشته باشند. بسیاری از زوج‌ها بعد از ازدواج فکر می‌کنند دیگر قرار است همیشه و همه جا در کنار یکدیگر باشند و نباید هیچ استقلالی داشته باشند. در حالی که این طرز تفکر در طولانی مدت می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در زندگی آنها شود. در واقع حفظ استقلال شخصی یکی از عواملی است که باعث می‌شود زندگی زناشویی استحکام بیشتری داشته باشد. بارها و بارها اتفاق افتاده که زوجین و به خصوص خانم‌ها فکر کرده‌اند حالا که ازدواج کرده‌اند، همسرانشان نباید دیگر هیچ زمانی را به غیر از سر کار بدون آنها سپری کنند، البته این مساله در مورد آقایان هم صدق می‌کند و بسیاری از آنها بر این باورند که زن نباید بدون همسرش جایی برود، این طرز تفکر باعث بروز مشکلاتی می‌شود که می‌تواند زندگی مشترک را به خطر بیاندازد. در واقع دنبال کردن آرزوها و اهداف فردی تا جایی که به زندگی مشترک آسیب نرساند یا باعث بروز رفتارهای خارج از چارچوب نشود، می‌تواند بسیار هم سازنده باشد. زن و مرد همانند دو دایره هستند که با ازدواج در کنار هم قرار می‌گیرند و از این رو در بخش‌هایی از زندگی مشترک با یکدیگر هم‌پوشانی دارند و در قسمت‌هایی نیز هم‌پوشانی ندارند. در واقع بخشی از احساس مالکیت زوجین نسبت به هم پس از ازدواج از ترس‌های درونی آنها نشات می‌گیرد. این احساس وابستگی و ترس از دست دادن همسر پس از ازدواج و به ویژه در سال‌های اولیه زندگی مشترک بیشتر می‌شود این در حالی است که زوجین در روابط خود نیاز به صمیمیت دارند و نه ترس. هرچه صمیمیت میان زوجین بیشتر شود ترس‌های درونی آنها کاهش می‌یابد. در واقع زوجین می‌توانند بخشی از زندگی مشترک را صرف فعالیت‌های مشترک در راستای صمیمت‌های یاد شده کنند و بخشی دیگر را به صورت فردی مشغول انجام فعالیت‌ها و اهداف فردی خود باشند. در واقع اگر زوجین نتوانند به اهداف فردی خود دست یابند نهایتا تمام زندگی را در بودن با همسر معنا می‌کنند و از این رو ترس از دست دادن همسر در آنها شدت می‌گیرد. البته نمی‌توان مرز خاصی را برای انجام فعالیت‌های مشترک و فردی در زندگی مشترک تعیین کرد چراکه این امر به ویژگی‌های شخصیتی، محیطی و  خانوادگی هر فرد بستگی دارد. به همین خاطر است که مشاوره پیش از ازدواج برای شناخت بهتر از خود و همسر بسیار مهم است، در واقع این مشاوره باعث افزایش صمیمیت، تعهد و شور و شوق بین زوجین شده و باعث می‌شود راه‌حل مناسبی برای غلبه بر ترس‌هایی که وجودشان می‌تواند به زندگی مشترک آنها آسیب برساند پیدا کنند. 

خاطرات گذشته افراد و محیطی که در آن پرورش پیدا کرده‌اند در دیدگاه و نگرش آنها نسبت به چگونگی فعالیت فردی و مشترک پس از ازدواج بسیار مهم است. 

بنابراین می‌توان برای شناخت این مسائل و رفع آنها از مشاوره پیش از ازدواج کمک گرفت تا بتوان زندگی آگاهانه‌ای را شروع کرد. اما نباید فراموش کنیم که اگر زن و شوهر بتوانند میزان صمیمیت بین خود را افزایش دهند، می‌توانند بر بسیاری از مشکلاتی که ممکن است در زندگی مشترک آنها به وجود بیاید، غلبه کنند. 

رفتارهای پرخاشگرانه و خودخواهانه هیچ یک از مشکلات را رفع نمی‌کند بلکه به آن دامن می‌زند. 

احترام گذاشتن به همسر به عنوان یک انسان که از حقوق انسانی برخوردار است، اعتماد کردن به کسی که او را برای زندگی مشترک برگزیده‌ایم، احترام گذاشتن به خواست‌ها و نظرات طرف مقابل همه و همه می‌تواند عاملی برای استحکام پایه‌های زندگی زناشویی بوده و باعث شود تا ازدواجی که صورت گرفته موفقیت‌آمیز باشد.