سیلاب سفرههای زیرزمینی را سیراب میکند؟
سیلها تنها زمانی که شدت کمی داشته و زلال باشند و گل و لای و سازهها را همراه با خود حمل نکنند، قدرت نفوذ به خاک و ذخیرهسازی دارند اما سیلاب اخیر شدید بود بنابراین آب آن در سفرههای زیرزمینی ذخیره نمیشود. یک کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری با بیان این مطلب اظهارکرد: این سیلها تنها زمانی که شدت کمی داشته و زلال باشند و گل و لای و سازهها را همراه با خود حمل نکنند، قدرت نفوذ به خاک و ذخیرهسازی دارند اما در سیل اخیر، باران شدید بوده، قدرت تخریب بالایی نیز داشته و ساختمانها و دیوارهای رودخانه را نیز تخریب کرده است. این سیل حتی خاک حاصلخیز و خاک نباتی را - که ایجاد یک سانتیمتر آن ۳۰۰ تا ۸۰۰ سال زمان میبرد- شسته و همراه خود پایین کشیده است. ابوالفضل میرقاسمی افزود: وقتی قدرت سیل تا حدی افزایش مییابد که دیوارههای رودخانهها و ساختمانها را خراب میکند، در مسیر حرکت، توانایی تخریب آن تشدید میشود اما هنگامی که به دشت میرسد از سرعت آن کاسته میشود و شروع به رسوبگذاری میکند. این کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری با اشاره به اینکه ریزدانههای حامل گل و لای منافذی که محل نفوذ آب هستند را کور میکنند، گفت: در این شرایط آب در سطح زمین باقی میماند و به جای نفوذ در خاک تبخیر میشود. درصورتی که اگر آب گلآلود نباشد و زلال و سرعت حرکت آن کم باشد به داخل خاک نفوذ میکند اما به دلیل گلآلود بودن و رسوبهایی که همراه خود میآورد، موجب شده است که مواد رسی بسیار ریز معلق و آبها گلآلود شوند.
احیای پوشش گیاهی برای کاهش خسارات ناشی از سیل
او درباره راهکارهای کاهش خسارات ناشی از سیل گفت: برای اینکه در پاییندست خسارت ناشی از سیل نداشته باشیم اقداماتی همچون ایجاد و احیای پوشش گیاهی در بالادست؛ چه بهصورت جنگل و چه بهصورت مرتع باید در دستور کار قرار بگیرد. باید کاری کنیم که با آبخیزداری و استحصال آب، آب باران را در خاک نفوذ دهیم تا هم خاک شسته نشود و خاک حاصلخیز از بین نرود و هم این آبها تبدیل به سیل نشود.
به گفته میرقاسمی اگر آب حفظ شود، به تبع آن خاک نیز حفظ میشود چراکه باید آب جاری شود تا خاک را با خود حمل کند اما اگر آب در خاک نفوذ کند، آب تبدیل به روانآب نمیشود و فرسایش ایجاد نمیکند و موجب تقویت پوشش گیاهی و دبی آب رودخانهها میشود. او افزود: متاسفانه در بالادست به آبخیزداری و استحصال آب باران به اندازه کافی توجه نمیشود بنابراین هنگام بارندگی شدید آب به سرعت جمع و تبدیل به سیل مخرب میشود
ایجاد سدهای تاخیری در میاندست از دیگر اقدامات محافظتی دربرابر سیل
این کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری درباره اقدامات لازم در «میاندست» برای مهار سیلاب گفت: سدهای تاخیری باید در این محدوده احداث شود. این سدها به هم رسیدن آب رودخانههای مختلف را به تاخیر میاندازد. بهطور مثال اگر رودخانهها ۱۰ سرشاخه دارد، سه سرشاخه اول جاری شوند، ساعتی بعد چند سرشاخه دیگر و ساعتی بعد سرشاخه دیگر و این روند ادامهدار باشد تا یکدفعه همه جریانها به هم وصل نشوند. به این اقدام «زمان تمرکز» گفته میشود که با تغییر زمان تمرکز، قدرت تاخیر افزایش یابد. میرقاسمی ادامه داد: سومین اقدام مورد نیاز این است که در پاییندست روی آبرفتها و مخروط افکنهها حوضچههای پخش سیلاب بسازیم تا آبهای ناشی از سیل را به درون این حوضچهها هدایت کنیم و بهتدریج آب نفوذ کند و از خسارت در پاییندست کاسته شود. او افزود: متاسفانه همیشه اختلاف نظری میان وزارت جهاد کشاورزی و وزارت نیرو وجود دارد چراکه وزارت نیرو معتقد است سد احداث کرده است تا آب را جمعآوری و برق تولید کند و آب کشاورزی اراضی پایین دست تامین شود اما آبخیزداری با فعالیتهای خود آب را نفوذ میدهد و پشت سدها خالی میماند. این کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری ادامه داد: اگر از منظر محیط زیستی به مساله نگاه کنیم حفظ تالابها و دریچهها هدف نهایی سازمان حفاظت محیط زیست است اما نکته قابل توجه این است که اگر فعالیتهای آبخیزداری انجام نشود، آب گلآلود وارد تالابها میشود که هم بر بستر تالابها و هم کیفیت آب تاثیر منفی میگذارد و هیچ استفادهای از آب آلوده نمیتوان کرد.
خشک شدن تالاب گاوخونی یک فاجعه است
او افزود: یک نگاه جامع هم به بالادست، هم به میاندست و هم به پاییندست بایدداشت. به دلیل خشک شدن زایندهرود میبینیم که تالاب گاوخونی نیز خشک میشود که این یک فاجعه است چرا که اصفهان یک شهر صنعتی است و فاضلاب کارخانجات فولاد و کارخانجات دیگر همراه با زایندرود در تالاب گاوخونی جاری میشود و اگر این تالاب خشک شود، توفانها سلامت همه را به خطر میاندازند و این شرایط فقط مختص اصفهان نیست و این توفانها میتوانند حتی تا تهران نیز حرکت کنند. میرقاسمی ادامه داد: مساله مهم این است که برخی از دخالتهای انسان موجب شده تا خودش چوب این دخالتها را بخورد.