فکری به حال این سیل مهاجرت کنید

مریم  شاهسمندی

چه کسانی از این همه رفتن و جلای وطن کردن سود می‌برند، حالا دیگر هر کسی با هر مقدار توانایی مالی به این فکر می‌کند که مهاجرت گزینه اولش باشد. دکترها می‌روند، پرستارها می‌روند، مهندسان می‌روند، نخبه‌ها می‌روند و حتی دانش‌آموزان هم ترجیح می‌دهند بعد از پایان تحصیلات متوسطه در کشوری دیگر ادامه تحصیل دهند و وارد دانشگاه بشوند. نتیجه این همه رفتن چه خواهد شد. آن زمانی که برخی افراد در صدا و سیما خطاب به مردم می‌گفتند اگر نمی‌توانید با شرایط زندگی در ایران کنار بیایید، جمع کنید و بروید. نمی‌دانستند پشت این پیشنهاد تو خالی و بی‌مایه چه خطر بزرگی می‌تواند آینده این سرزمین را تهدید کند. مگر می‌شود آمار مهاجرت از کشوری تا این اندازه افزایش روزافزون داشته باشد و مسوولانش تنها نظاره‌گر این اتفاق تلخ باشند. هیچ کس هیچ کاری نمی‌کند. حالا ترکیه شده کعبه آمال مردم ایران. این دردناک نیست؟ شاید برای آنها که حتی تعریفی از وطن ندارند، دردناک نباشد اما برای خیلی از افرادی که دل‌شان در گروی این جغرافیاست و برای ذره‌ذره آن ارزش قائلند اینگونه رفتن‌ها بسیار دردناک است. چرا باید سرمایه‌های کشور ما راهی کشوری چون ترکیه شود که زمانی مردمانش دل‌شان برای ایران می‌تپید و آرزو داشتند روزی مانند این کشور باشند. چرا باید امارات که 50 سال پیش بیابان بی‌آب و علفی بود الان بشود مرکز سرمایه‌گذاری ایرانیان و خیلی‌ها رفتن و ماندن در آن کشور را به ماندن در وطن خود ترجیح بدهند. چه کرده‌اید با این سرزمین که مردمانش فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند؟ چرا هیچ کس پاسخی برای این سوال ندارد. چرا هیچ مسوولی فکری به حال این وضعیت نمی‌کند، هر آنچه در داخل اتفاق می‌افتد فقط و فقط تنگ‌تر کردن حلقه اجتماعی مردمی است که نمی‌دانند چطور باید با مشکلات اقتصادی، معیشتی، طرح صیانت، طرح امنیت اخلاقی و ... کنار بیایند. در این وانفسای اقتصادی که تامین هزینه‌های معیشتی برای بیش از نیمی از جامعه سخت است، طرح صیانت باعث از بین رفتن کسب و کارهای اینترنتی می‌شود، فروش این کسب و کارها را به حداقل رسانده، در حالی که مردم زیر بار تورم قامت‌شان خمیده شده و از سوی دیگر بیماران به دلیل نبود دارو و هزینه‌های بالای درمان سرگردانند، از سوی دیگر  کارگران و بازنشستگان به دنبال احقاق حقوق خود هستند و کسی دردی از آنها دوا نمی‌کند، مسوولان تمام فکر و ذکرشان شده طرح‌های صیانت و گشت ارشاد و... مردم دارند دسته دسته مهاجرت می‌کنند و  آن وقت مجلس در اقدامی غیر کارشناسی طرح غربالگری را ممنوع می‌کند و وزارت بهداشت هم این مساله را ابلاغ می‌کند و پزشکانی که به این ابلاغیه توجه نکنند مجرم شناخته می‌شوند.  با کدام جمعیت باقی مانده می‌خواهید طرح افزایش جمعیت را اجرایی کنید. کدام زیر ساخت مناسب را برای مردم فراهم کرده‌اید که حالا از آنها انتظار دارید فرزند آوری را در دستور کار خود قرار دهند؟ جوانانی که مهاجرت می‌کنند، در کشور بیگانه فرزندآوری می‌کنند اما می‌دانند حداقل امکانات را برای پرورش بچه‌هایشان در اختیار دارند. چرا هیچ کدام از طرح‌هایی که ارایه می‌دهید را قبل از اجرایی کردن مورد بررسی قرار نمی‌دهید؟ در واقع سوال بزرگ این است مسوولان و دولت چه برنامه‌ای دارند که مانع از این سیل مهاجرت از کشور شوند؟ البته منظور برنامه‌های دستوری و قهری نیست، منظور فراهم آوردن شرایطی است که جوانان ماندن را به رفتن ترجیح بدهند. 

تا کی قرار است همه‌چیز را به گردن دیگران بیندازیم، همانطور که این همه بی‌برنامگی در برگزاری مراسم اربعین را با آن همه تبلیغاتی که یک ماه تمام انجام دادید به گردن طرف عراقی انداختید در حالی که مردم در خاک کشور خودمان میان زباله‌ها خوابیدند و زیر آفتاب داغ 45 درجه تشنه ماندند.