رفاه نسبی حق تمام معلمان است
تعادل|
15 سال است که معلمان به انتظار اجرایی شدن طرح رتبه بندی ماندهاند، 5 سال اول که به کش و قوسهای تصویب طرح گذشت و 10 سال بعد از آن هم به اما و اگرهای اجرایی شدن. معلمان بارها وبارها برای به دست آوردن این حق قانونی خود اعتراض کردند، بارها و بارها از وزارت آموزش و پرورش خواستند که این طرح را اجرایی کند. بسیاری از معلمان آنقدر زیر فشار اقتصادی بودند که حتی کیفیت آموزشی که به دانشآموزان هم میدادند، به طرز چشمگیری پایین آمده بود. بالاخره هر چه باشد آنها هم انسان هستند، در این کشور زندگی میکنند، آنها هم دچار مشکلات اقتصادی و معیشتی میشوند، آنها هم مجبور به پرداخت هزینههای درمانیاند. نمیتوان انتظار داشت که با وجود تمام این مشکلات بتوانند کارشان را به نحو احسن انجام دهند. اما از اواخر شهریور 1400 بود که قول اجرایی شدن قانون رتبه بندی به معلم داده شد. این قول چندان دوام نیاورد، باز هم اما و اگرها، باز هم سیاست یک بام و دو هوا باعث شد تا این بار وزارت آموزش و پرورش برای عقب انداختن اجرایی شدن این طرح ترفند تازهای از آستین بیرون بیاورد، «ثبت سوابق حرفهای در سایت مربوطه»! اما هیچ کدام از مسوولان به این مساله فکر نکردند که هر معلمی از اولین روز استخدام تمام سوابقش در آموزش و پرورش به ثبت میرسد، هر سال این سوابق به روز رسانی میشوند و در واقع هیچ احتیاجی به این دوباره کاری برای معلمان نیست. البته که مساله ثبت سوابق نبود، مساله خرید وقت بود برای عقب انداختن اجرای قانونی که معلمان 15 سال است چشم انتظار اجرایی شدن آن ماندهاند.
از معلمان شهری تا معلمان حاضر
در مناطق محروم
فرقی نمیکند، در تهران بزرگ درس بدهی یا در دور افتادهترین روستاهای کشور مشغول به تدریس دانشآموزان باشی، به هر حال همیشه باید برای گرفتن حق و حقوقت فریاد بزنی. اینکه حالا معلمان شهرهای بزرگ دسترسی بهتری به وزارتخانه و سازمانهای زیر مجموعه آن دارند، اما معلمانی که در مناطق دور افتاده با اندک عایدی و تنها با عشق مشغول تدریس هستند، تکلیفشان چه میشود. تا کی قرار است برای اینکه بتوانند از رفاه نسبی برخوردار باشند تا بتوانند تمام وقت و ذهن خود را برای تربیت نسل آینده کشور بگذارند، انتظار بکشند. وزیر آموزش و پرورش طی یک سال گذشته تنها کاری که کرده سخنرانی و شعار و وعده بوده است. اما آیا اینها میتواند مشکلات بیشمار معلمان را حل کند؟!
بعد از دکترها اینبار نوبت معلمهاست که ترک خدمت کنند
مساله آنقدر بزرگ است که هر کسی میتواند با اندک دانشی در این باره میزان مشکلات را بسنجد و راهکارهایی را ارایه دهد، اما نکته غیر قابل درک بی توجهی مسوولان به همین مشکلات موجود است.
سیما عطاری، دبیر یکی از دبیرستانها در این باره به «تعادل» میگوید: اینها باور نمیکنند که معلمان در مضیقههای مالی شدید قرار دارند، متاسفانه وزارت آموزش و پرورش اصلا به این مساله توجهی ندارد، در حالی که همین بی توجهیها باعث میشود تا معلمان دلزده شده و شغل خود را رها کنند. متاسفانه همین الان که اکثر مسوولان در مورد کمبود پزشک در کشور هشدار میدهند، کسی به کمبود معلمها فکر نمیکند. در حالی که توجه به حرفه معلمی باید اولویت اول هر کشوری باشد، تا وقتی معلمها نباشند، تعلیم و تربیتی صورت نگیرد، پیشرفتی در جامعه ایجاد نمیشود.
او میافزاید: حالا اما کار معلمها به جایی رسیده که حتی سر کلاس درس هم به دنبال فرصتی میگردند تا هزینههای زندگی شان را محاسبه کنند. نمیتوانند تمام حواس و تمرکز خود را روی درس بگذارند. این هم به سیستم آموزشی لطمه میزند هم به دانشآموز و هم به کارایی معلم. تا کی قرار است ما با فکر اجاره خانه و معیشت سر کلاسهای درس حاضر شویم. تا کی قرار است معلمها برای اینکه پول بیشتری کسب کنند، بیشتر از توانشان کار کنند، شاگرد خصوصی بگیرند و ....
این دبیر ادبیات میگوید: گفتهاند مدارکتان را بارگذاری کنید، با کدام اینترنت، با کدام سیستم. همان سایتی که معرفی کردهاند حداقل یک ماه اول کلی مشکل داشت و هیچ معلمی نمیتوانست به آن وارد شود، بعد هم که وارد میشوی، مدام اینترنت قطع و وصل میشود و این کار به یک پروسه زجر آور تبدیل شده است. سوابق همه ما در آموزش و پرورش موجود است، چرا میخواهند کاری کنند که عطای رتبه بندی را به لقایش ببخشیم و بی خیال آن بشویم.
مصائب بارگذاری مدارک در سامانه رتبهبندی معلمان
یعقوب ذاکری یکی از معلمان چند پایه در روستای خشک آباد، شهرستان میناب نیز درباره بارگذاری مدارک در سامانه رتبهبندی میگوید: در روزهای اول به دلیل اشکال و اختلال در اینترنت به سایت دسترسی نداشتیم البته در برخی از مناطق دور افتاده دکل اینترنت هم وجود ندارد که بتوان مدارک را بارگذاری کرد اما با این وجود معلمان تلاش میکنند تا بتوانند حق خود را بگیرند. حدود ۴ روز پیش کتابهایی که نوشته بودم در سایت بارگذاری کردم اما متاسفانه فایل بارگذاری نمیشد به ما در گروه اعلام شد که سایت هک شده است اما در نهایت توانستم فایلهای خود را بارگذاری کنم.
او میافزاید: اطمینان دارم که این بارگذاری مدارک در سامانه رتبهبندی بیفایده است و تنها سابقه، گواهیهای ضمن خدمت و مدرک فرهنگیان، در رتبه بندی موثر است. اگر به معلمان توجه نشود آنان از سیستم آموزشی خارج میشوند و در خارج از بدنه وزارت آموزش و پرورش به اهداف خود میرسند زیرا عملگراها در هر جایی که به نفع آنان باشد، خدمت میکنند. به نظر من اکنون نیازی نبود سیستمی برای رتبه بندی درنظر گرفته شود تا معلمان هزینه و وقت خود را برای بارگذاری مدارک صرف کنند زیرا سابقه معلمان برای مجموعه آموزش و پرورش مشخص است.
ذاکری میگوید: ما توقع زیادی از وزارت آموزش و پرورش نداریم اما آنچه که مهم است تحقق عدالت آموزشی است. در ابتدا باید معیشت معلمان اصلاح و سپس بحث کیفیت بخشی برای معلمان درنظر گرفته شود. در رتبه بندی معلمان به مدارس چندپایه توجه نشده است لازم است در رتبه بندی این امر درنظر گرفته شود زیرا به افزایش انگیزه معلمان چندپایه کمک میکند. از سوی دیگر ضروری است مشخص شود که بحث بارگذاری مدارک و هیاتهای ممیزه برای سالهای بعد نیز وجود دارد؟ پیشبینی شرایط برای سالهای بعد نیز اهمیت دارد که باید به معلمان اعلام شود. البته میدانیم یکی از اولویتهای دولتها باید توجه به فرهنگیان باشد و در همین راستا رتبهبندی معلمان اجرا میشود. موضوع رتبهبندی معلمان باید منجر به ارتقای کیفیت آموزش نیز شود.
۲۹ سال تدریس رایگان برای کودکان روستا
سیفالله آجورلو معلم متعهد آموزشگاه دارالتوحید روستای گلزمین در ۱۵۰ کیلومتری قزوین است که با وجود ۳۳ سال سابقه کاری شوق معلمی او را هر روز راهی کلاس درس میکند. این معلم فداکار در تمام ۳۳ سال سابقه خود به صورت دو شیفت در مدرسه حضور پیدا کرده که ۲۹ سال را هم در شیفت دوم رایگان تدریس کرده و حق الزحمهای دریافت نکرده است. آجورلو هدف خود از این اقدام خدا پسندانه و جهادی را خدمت به دانشآموزان روستا میداند که از امکانات زیادی بهره مند نیستند. اکنون که کلاسها به صورت مجازی اداره میشود و دانشآموزان این روستا به دلیل نداشتن اینترنت باید از تحصیل جا بمانند، این معلم فداکار تصمیم گرفته کلاسهای خود را در شیفتهای بعدازظهر هم برگزار کند و بابت آن هیچ مزد و حقوقی دریافت نمیکند. او درباره رتبهبندی که یکی از موضوعات انگیزشی به کار معلمان است به خبرآنلاین میگوید: من در یک روستای دورافتاده مشغول تدریس به دانشآموزان هستم؛ در روستا اینترنت نداریم و باید برای بارگذاری مدارک رتبه بندی در سامانه مورد نظر به بالای کوه برویم من تاکنون نتوانستم مدارک خود را در سامانه بارگذاری کنم. این معلم با سابقه میافزاید: ۳۴ سال سابقه تدریس دارم باید از کجا مدارک دهه ۷۰ یا ۸۰ خود را پیدا و در سامانه بارگذاری کنم؟! او با اشاره به استرس همکاران فرهنگی برای بارگذاری مدارکشان در سامانه رتبهبندی تاکید میکند: آموزش و پرورش میتوانست از این بهتر درباره رتبهبندی تصمیم بگیرد تا معلمان به آرامش برسند و شهریورماه آنان خراب نشود.
انتظار ادامه دارد
علیرغم اینکه قرار بود از شهریور 1400 قانون رتبه بندی اجرایی شود، اما این قانون حالا که شهریور 1401 را پشت سر میگذاریم هنوز به مرحله اجرا نرسیده و وزارتخانه منتظر است تا معلمان مدارک خود را بارگذاری کنند. حال باید دید آیا بعد از بارگذاری که البته انجام آن هم کار چندان راحتی نیست، چون یک روز سایت را هک میکنند و روز دیگر اینترنت قطع میشود و روز بعد سرعت اینترنت پایین است و .... بالاخره این طرح بعد از اتمام این پروسه کسالت آور و البته غیر ضروری به مرحله اجرا میرسد یانه؟!