صادرات ایران و تورم جهانی
عباس آرگون
نگاهی به آمارهای تجاری ایران در ماههای ابتدایی امسال نشان میدهد که با وجود آنکه میزان وزنی صادرات کشور کاهش پیدا کرده اما ارزش صادرات رشد داشته است. ارزیابی دقیق درباره چگونگی به ثبت رسیدن چنین آماری قطعا منوط به ارایه جزییات و آمار دقیق صادرات از گمرک کشور است اما در عین حال میتوان موضوعات مختلفی را در رسیدن به این آمار مورد بررسی قرار داد. این مساله تحت تاثیر افزایش قیمت جهانی کالاها بوده اما به دلیل اینکه تحریمها باعث بروز محدودیتهای بانکی و... شده روی حجم صادرات کشور تاثیر منفی گذاشته است و تا حدودی افت داشته و این بدان معناست که اگر این موانع وجود نداشت با این قیمتهای کنونی در بازار جهانی رشد صادرات ایران باید خیلی بیشتر از آمار کنونی بود از طرف دیگر درآمد صادراتی ایران تنها مربوط به کالاهای غیرنفتی نیست و در تمام بخشها در نظر گرفته شده، به همین دلیل رشد درآمد صادراتی ایران باید افزایش چشمگیری میداشت. در صورتی که برجام بار دیگر اجرایی شود و تحریمها کنار بروند، قطعا تجارت ما امکان حضور گستردهتر در بازارهای جهانی را خواهد داشت. موضوعاتی مانند پیوستن ما به اجلاس شانگهای نیز پس از کنار رفتن تحریمها امکان پیگیری دارند. در واقع با وجود آنکه بسیاری از کشورها از نظر سیاسی با ما همراه هستند، اما از نظر اقتصادی تا زمانی که مسائلی مانند تحریم یا افایتیاف وجود دارد، اوجگیری همکاریها دشوار میشود و برای توسعه روابط اقتصادی باید در تمامی حوزهها برنامهریزی کرد. در سالهای گذشته برخی سیاستهای داخلی موجب شده، سرمایهگذاران تکلیف خود را در اقتصاد ندانند و هر بار با تغییر سیاستها، برنامهریزی دشوار شده و همین موضوع باعث فرار سرمایه از اقتصاد ایران شده است. در حوزه بینالمللی نیز ما نتوانستهایم سرمایهگذار جذب کنیم. این در حالی است که در اقتصاد ایران ظرفیت فراوانی دارد و تعدد برنامههایی که در دوره برجام وجود داشت، نشان میدهد که در صورت بهبود شرایط شرکتهای خارجی علاقه دارند که با ما همکاری کنند. اگر این سرمایه بینالمللی جذب شود در بلندمدت نیز برای ما این امتیاز را خواهد داشت که تحریم دوباره اقتصاد ایران کاری دشوار میشود و با تزریق ثبات، امکان دستیابی به اهداف کلان به وجود میآید.