اجاره یک واحد مسکونی با ودیعه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان

۱۴۰۲/۰۱/۲۱ - ۱۳:۴۴:۲۹
کد خبر: ۲۰۲۹۷۰
اجاره یک واحد مسکونی با ودیعه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان

رقم وام ودیعه مسکن تا پایان پاییز همان ۱۰۰ میلیون تومان قبلی باقی می‌ماند. با پشتوانه همین پول و موجودی دقیقا به همین میزان، می‌توانید پول پیش خانه خود را تا ۲۰۰ میلیون تومان افزایش دهید که یک‌جورهایی در حال حاضر کف پول پیش خانه برای مستاجرهای تهرانی محسوب می‌شود.

به گزارش خبرآنلاین، قطعا در کنار این پول باید از عهده پرداخت اجاره ماهیانه هم بربیایید. بررسی آگهی‌ها نشان می‌دهد صاحبخانه‌ها در شروع سال جدید فعلا به حداقل هفت میلیون تومان فکر می‌کنند. هرچقدر سن ساختمان پایین بیاید، سروشکل خانه بهتر شود و امکانات بیشتری در خانه به چشم بخورد، میزان توقع و انتظار صاحبخانه از رقم اجاره پرداختی بالا می‌رود. به‌طور خلاصه باید بگوییم در روزهای اول سال جدید شاید مجبور شوید برای یک خانه ۷۰-۸۰ متری فول امکانات (پارکینگ، انباری و آسانسور) تمیز با سالن بزرگ و دست‌کم یک اتاق‌خواب جادار، تا ۱۵ میلیون تومان اجاره ماهیانه بپردازید.

شماره یک | مالک واحد مسکونی ۶۵ متری دوخوابه‌ای در سعادت‌آباد، دنبال مستاجری است که از عهده پرداخت ۲۰۰ میلیون ودیعه و ۱۸ میلیون اجاره ماهیانه بربیاید. خانه سال ۱۳۸۵ ساخته شده و از نظر ظاهری سروشکل مناسبی دارد. آسانسور، انباری و پارکینگ هم جزو امکانات در آگهی ذکر شده. سالن مربع است و اتاق‌خواب‌ها کوچک. شومینه وسط پذیرایی تقریبا بدون استفاده خواهند ماند و اگر قرار باشد به ایراد گرفتن ادامه دهیم، باید بگوییم می‌شد یکی از اتاق‌خواب‌ها را کم کرد و در عوض سالن مستطیل داشت تا جا برای چیدن میز ناهارخوری باز شود. مهمترین مشکل که همچنان پابرجاست، اجاره ۱۸ میلیونی است. این عدد باعث می‌شود پیش خودمان فکر کنیم بدون درآمد ماهیانه حداقل ۳۶ میلیونی نباید سراغش رفت.

شماره دو | حوالی جردن در خیابان ولیعصر یک واحد ۶۵ متری وجود دارد که ساخت آن به سال ۱۳۹۳ برمی‌گردد. یک اتاق‌خواب دارد و از نعمت انباری، آسانسور و پارکینگ به‌طور همزمان برخوردار است. مستاجر جدید از همه مهمتر یک بالکن کوچولو در اختیار خواهد داشت که برای خیلی از مواقع موهبت بزرگی به‌حساب می‌آید. در آگهی تاکید شده صاحبخانه منصف است. بعد از خواندن این ویژگی بلافاصله چشم هایمان به اجاره ۱۷.۵ میلیون تومان می‌خورد که کنار ودیعه ۲۰۰ میلیون تومانی می‌درخشد‍! امکان تبدیل هم وجود دارد؛ می‌توانید ویدعه را تا ۳۰۰ میلیون افزایش دهید و در عوض ماهی ۱۵.۵ میلیون اجاره بدهید. اگر با این عددها کنار بیایید خانه تمیزی است که در محله جردن واقع شده. از نظر نور و امکانات چیدمان هم بد نیست. شاید عالی نباشد، اما امتیاز خوبی می‌گیرد.

شماره سه | سهروردی گزینه مناسبی برای اجاره‌نشینی است. بالاخره برای خودش اهلیتی دارد و از سینما و پاساژ گرفته تا رستوران و مراکز درمانی اطرافش پیدا می‌شود. وضع دسترسی به مترو و سایر وسایل نقلیه عمومی هم در سهروردی خوب است. مالک یک واحد ۸۰ متری با عمر ۱۲ سال، در سهروردی دنبال مستاجری می‌گردد که ۲۰۰ میلیون ودیعه و توانایی پرداخت ماهی ۱۵ میلیون اجاره را داشته باشد. در آگهی تاکید کرده دنبال زوج یا مجرد موجه می‌گردد که وجود همزمان آسانسور، انباری و پارکینگ برایش در اولویت باشد. اولین چیزی که جلب توجه می‌کند کف‌پوش پارکت واحد است. یک ستون زشت به‌سرعت این امتیاز را خنثی می‌کند. واحد از نور کافی برخوردار نیست و کابینت‌های های‌گلس تمام سفید از مدافتاده‌ای دارد. در عوض یک اتاق‌خواب بزرگ و راحت دارد. اگر ۳۰۰ میلیون ودیعه بدهید، می‌شود اجاره را تا ۱۲ میلیون در ماه کاهش داد.

شماره چهار | واحدی ۱۰۵ متری در سهروردی شمالی، از موقعیتی غبطه‌برانگیز برخوردار است. تقریبا ۲۷ سال از ساختش می‌گذرد، اما هنوز ظاهر خود را حفظ کرده. شاید کابینت‌ها، سرویس بهداشتی، در اتاق‌ها و کمدها تقریبا هیچ انطباقی با مد نداشته باشند، اما تا دلتان بخواهد خانه بزرگ است و از یک حیاط خلوت کوچک بهره می‌برد. کف سالن را با پارکت ارزاقیمت پوشانده‌اند. همین تمهید ساده باعث شده واحد سروشکل بهتری به‌خود بگیرد. دو اتاق‌خواب قرینه، اما کاملا جدا از هم به سبک خانه‌های قدیمی ایرانی، فضای کافی در اختیار ساکنان قرار می‌دهند. هر دو پنجره‌های نسبتا بزرگی دارند، اما چون از نوع دوجداره نیستند، سروصدای بیرون به راحتی ازشان عبور می‌کند. این یکی عیب را هم به‌خاطر کابینت‌های زیاد و جادار آشپزخانه نادیده گرفت. به‌هرحال، اما باید ۲۰۰ میلیون ودیعه بدهید و هر ماه از عهده پرداخت ۱۴ میلیون اجاره بربیایید.

صاحبخانه‌ها در شروع سال جدید فعلا به حداقل هفت میلیون اجاره فکر می‌کنند

شماره پنج | با مساحتی تقریبا مشابه، واحدی حوالی میدان فردوسی آگهی شده است. ساخت آن به سال ۱۳۷۱ برمی‌گردد و دو اتاق خواب دارد. نه از انباری خبری هست و نه می‌توان از پارکینگ و آسانسور استفاده کرد. خوشبختانه واحد در طبقه دوم قرار دارد. انرژی سیستم گرمایش توسط پکیج و رادیاتور و سرمایش در تابستان‌ها توسط کولر آبی تامین خواهد شد. از جمله امتیازات ویژه که در آگهی روی آن‌ها تاکید شده به نورگیر بودن از سه‌جهت و نبود مالک در ساختمان اشاره شده است. ظاهرا همین تازگی‌ها و پس از بلندشدن مستاجر قبلی خانه را رنگ کرده‌اند بنابراین اگر دل در گرو خانه‌های وسط شهر داشته باشید و بتوانید ماهی ۱۲ میلیون اجاره بدهید، گزینه بدی نخواهد بود. به‌خصوص اینکه با ۵۰۰ میلیون تومان می‌توان خانه را به‌صورت رهن کامل در اختیار گرفت یا به ۳۰۰ میلیون پیش و شش میلیون اجاره ماهیانه تبدیل کرد.

شماره شش | مورد نوساز کلیدنخورده‌ای در نارمک را جزو گزینه‌های جدی قرار می‌دهیم. واحد ۸۰ مترمربع مساحت دارد و از دو اتاق خواب برخوردار است. در ادبیات خاص املاکی‌ها فول امکانات به‌حساب می‌آید که به‌معنی وجود انباری، آسانسور و پارکینگ است. ضعف بزرگش این است که آشپزخانه ندارد و با رندی و به‌زور چسباندن یک سری کابینت های‌گلس در کنج سالن، مثلا برایش آشپزخانه طراحی کرده‌اند. مشاور املاک، اما حاضر نیست خودش را تک‌وتا بیندازد و می‌گوید آشپزخانه فلت است و الان خیلی‌ها این مدلی را می‌پسندند. خلاصه که اگر زیاد در آشپزخانه وقت می‌گذرانید، باید از خیر این یکی بگذرید، اما سالن را می‌شود با مبل به‌خوبی چیدمان کرد. هر دو اتاق‌خواب نورگیر هستند و یکی از آن‌ها بالکنی کوچک دارد و دیگری به کمددیواری نسبتا جاداری مجهز شده است. پنجره‌های دوجداره اهالی خانه را از سروصدای احتمالی بیرون حفظ می‌کنند. قیمت برای مستاجر یک کلام ۲۰۰ میلیون پیش و ۱۲.۵ میلیون اجاره ماهیانه.

شماره هفت | واحدی ۹۰ متری در مجیدیه جنوبی با کمترین میزان اجاره ماهیانه آگهی شده است. وقتی می‌گوییم کمترین قطعا می‌دانید از حدود و تقریب حرف می‌زنیم. هفت میلیون اجاره ماهیانه تعیین شده برای این خانه، کنار رقم ۲۰۰ میلیون تومان ودیعه قرار می‌گیرد و حالا بیایید ببینیم در عوض چه چیزهایی نصیب مستاجر خواهد شد. دو اتاق خواب برای واحد طراحی کرده‌اند. پنجره اولی توی کوچه تنگ و باریک باز می‌شود و مثلا می‌توانید هر روز صبح روی ماه همسایه را ببینید. پنجره اتاق خواب دوم بدتر است و در اتاق‌خواب همسایه پشتی باز می‌شود. باید همیشه آن را ببندید و با پرده‌ای ضخیم کور کنید. سالن مربی کوچک دست شما را برای چیدمان باز نمی‌گذارد، اما از حداقل فضاها بی‌نهایت استفاده کرده‌اند. مثلا در یک گله جا سرویس ایرانی و فرنگی گذاشته‌اند یا اجاق‌گاز صفحه‌ای پنج شعله را در آشپزخانه از یاد نبرده‌اند. وجود آسانسور، انباری و پارکینگ در کنار عمر پنج ساله بنا را هم باید جزو امتیازات دانست.

شماره هشت | با اتکا به توانایی پرداخت اجاره ماهیانه هفت میلیون تومانی می‌توان رفت سمت بریانک. در این محله قدیمی جنوب تهران، یک واحد ۶۲ متری با عمر هفت سال آگهی کرده‌اند که اگرچه انباری و آسانسور دارد، اما از نعمت پارکینگ بی‌بهره است. شاید در طراحی سالن و پذیرایی بدسلیقگی کرده باشند در عوض همان تک اتاق‌خواب را بزرگ و جادار طراحی کرده‌اند طوری که دو تا کمددیوار بزرگ داخل آن جا شده است. مشاور املاک اصرار دارد کابینت MDF، گازرومیزی، پکیج دیواری و دو سرویس بهداشتی مجزا، مزایایی ملک هستند، اما از همه مهمتر روی تک‌واحدی بودن ساختمان تاکید می‌کند. مالک برای اینکه با مستاجر جدید پای میز قرارداد بنشیند پیشنهاد اولیه ۱۵۰ میلیون ودیعه و ماهی هفت میلیون و ۲۰۰ هزار تومان اجاره را وسط گذاشته.

شماره ۹ | جستجو را در سمت غرب و اطراف شهرزیبا ادامه می‌دهیم؛ جایی که به واحدی ۷۵ متری با سن ۱۳ سال می‌رسیم. این واحد سالن بزرگی دارد که به شکل حرف L طراحی شده است. پس می‌توان با خیال راحت و طبق سلیقه آن را دیزاین کرد. در کنار این ویژگی وسوسه‌کننده، دو اتاق‌خواب بزرگ و جادار با کمددیواری سرتاسری هم داریم. یکی از اتاق‌ها بالکنی کاربردی دارد. علاوه بر پارکینگ و انباری، آسانسور هم فراهم است تا مستاجر از حداقل یک سال اقامت در طبقه چهارمی ساختمانی پنج‌طبقه رضایت داشته باشد. اگر قابلیت کنار آمدن با آشپزخانه کوچک و نقلی را هم داشته باشید، می‌شود با پرداخت ۱۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۵ میلیون اجاره رفت و نشست پای میز مذاکره با صاحبخانه.

شماره ۱۰ | واحد تمیز هفت ساله‌ای در محله کرمان با مساحت ۷۳ مترمربع، با پیشنهاد ۲۰۰ میلیون پیش و ماهی ۱۰.۵ اجاره آگهی شده، اما صاحبخانه گفته دست مشتریان را باز می‌گذارد و حاضر است حتی با دریافت رقم ۵۵۰ میلیون، پای امضای قرارداد به‌صورت رهن کامل بیاید. با ۳۰۰ میلیون ودیعه و ماهی ۷.۵ میلیون اجاره شاید بتوانید با او کنار بیایید، چون واحدش انصافا تمیز است. تنها مشکلی که توی ذوق‌تان می‌زند نداشتن پارکینگ خواهد بود که البته اگر ماشینی وجود نداشته باشد، به‌چشم نمی‌آید.