اگر بخواهیم فضای چند ماه اخیر اتفاقات بازار سرمایه را بررسی کنیم من این وضعیت را به سه بخش تقسیم می‌کنم دوره ناامیدی، دوره تردید، دوره رونق.
اوایل آبان ماه سال گذشته در اوج ناامیدی و ریسک‌های سیستماتیک داخلی و خارجی دقیقا زمانی که سرمایه‌گذاران هیچ امیدی به بازار نداشتند استارت رشد بازار زده شد بعد از یک رشد اولیه بازار سرمایه از آن سو هم شاهد سقف‌های جدیدی برای قیمت دلار بودیم از آنجایی که در سنوات گذشته بعد از رشد دلار موتور بازار سرمایه هم روشن می‌شود این‌بار هم همین اتفاق با چاشنی عقب‌ماندگی دوساله بازار سرمایه نسبت به بازار‌های موازی و انتظارات تورمی ایجاد شده در فضای اقتصادی کشور افتاد.
با کاهش فضای ریسک سیاسی بازار سرمایه دی ماه پر رونقی را تجربه کرد اما با ورود رییس جدید بانک مرکزی و تعیین نرخ دلار 28.500 از آنجایی که اختلاف بالایی با قیمت دلار بازار آزاد داشت باعث شد سرمایه‌گذاران بهمن ماه پرچالشی را سپری کنند البته از همان اول هم معلوم بود این سیاست چند ماهی بیشتر دوام نخواهد آورد. بعد از فروکش کردن فضای تردید بازار سرمایه فضای جدیدی را آغاز کرده است. با رشد ارزش معاملات و تثبیت آن در محدوده بالای 15 همت نشان از اقبال دوباره سرمایه‌گذاران را به این بازار می‌دهد البته اتفاقات تلخ 99 بعد یک رشد جنجالی هیچ‌وقت از ذهن مردم فراموش نخواهد شد این‌بار بازارساز باید با اعتماد‌سازی دوباره به فضای رونق بازار سرمایه را ساماندهی کند.
من فکر می‌کنم اگر بازارساز بتواند به خوبی عمل کند بازار سرمایه پتانسیل جذابی برای جذب نقدینگی خواهد داشت. با سقف شکنی شاخص کل در سال جاری شاهد موج جدیدی از تقاضا برای سهام هستیم. باید توجه داشته باشیم هنوز بازار سرمایه از سقف مارکت دلاری خودش فاصله زیادی دارد و این موضوع محرک خوبی برای رشد بازار در آینده و جبران این عقب‌ماندگی خواهد بود. نکته مهم‌تر اینکه سرمایه‌گذاران باید توجه داشته باشند این روز‌ها نباید به صورت هیجانی عمل کنند وحس جاماندگی داشته باشند لزوما هرسهمی در هر قیمتی مناسب ورود نخواهد بود مدیریت سرمایه و حفظ سرمایه اولیه در هر بازاری اصل اول سرمایه‌گذاری است. بنابراین توصیه می‌کنم اگر افراد قصد سرمایه‌گذاری در این بازار دارند اما وقت و دانش کافی نسبت به این بازار ندارند روش‌های غیر مستقیم ورود به بازار را انتخاب کنند تا با کاهش ریسک بازدهی مناسبت‌تری کسب کنند.
