فشار روی بورس
شاخص کل از آبان ماه سال اخیر تا ۱۷ اردیبهشت ماه زمان ریزش، رشد ۱۰۶ درصدی داشت و از سوی دیگر شاخص هم‌وزن نیز رشد۱۴۶ درصدی را تجربه کرد. در آن مقطع زمانی نیاز به استراحت بازار از نظر تکنیکالی حس می‌شد و افت بازار طبیعی به نظر می‌رسید. اما پس از مدتی علت ریزش بازار که افزایش نرخ پتروشیمی‌ها بود مشخص شد. در واقع لطمه‌ای که بازار از بی‌اعتمادی ایجاد شده می‌خورد از تاثیرات بنیادی افزایش نرخ بیشتر است؛ یعنی دامنه مخرب بی‌اعتمادی بازار بسیار گسترده است.
در ادامه سیلی از مصوبه‌ها را داشتیم و نرخ تسعیر پالایشگاه‌ها افزایش یافت که بسیاری از شرکت‌ها افشا زدند و شپنا در افشا افزایش سود ۱۷۰ ریالی به ازای هر سهم شناسایی کرده بود اما در کمتر از یک هفته این افشا پس گرفته شد و تبدیل به کاهش سود ۲۲۵ ریالی شد؛ این عدم ثبات در تحلیل‌ها و از بین رفتن تحلیل بسیاری از کارشناسان را شاهد هستیم. از سوی دیگر شمش فولاد افزایش ۴۰۰ درصدی عوارض داشت. این افزایش عوارض در حالی است که صادرات شمش فولاد در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ افت ۴ درصدی داشته است. اکنون با افزایش عوارض صادراتی از ۰.۵ درصد به ۴ درصد به احتمال خیلی بالا شاهد کاهش بسیار سنگین در صادرات باشیم. همچنین قیمت جهانی فولاد نیز کاهشی است و از این رو توجیه اقتصادی برای صادرات از بین خواهد رفت. همچنین در سال اخیر وضع عوارض صادراتی باعث کاهش سودسازی حتی تا ۱۲ درصدی در برخی نمادها شد. از این‌رو اگر در سال جاری این مصوبه اجرایی شود قطعا کاهش eps را خواهیم داشت. در این یادداشت برخی از دلایل ریزش بازار مطرح شد اما از باید توجه داشت که تدوین بودجه دارای مشکل بود و همین موضوع باعث شده که تاثیر منفی روی معاملات داشته باشد و در نهایت شاخص این روزها ریزشی شد. حدود دو ماه است که بازار سرمایه از روزهای خوش خودش فاصله گرفته است.
این روند نزولی ادامه‌دار بود و موجب شد هفته گذشته نماگر اصلی تالار شیشه‌ای کف حمایتی سال99 را از دست بدهد. در چرایی اینکه بازار در این مدت حال و روز خوبی را تجربه نکرده است می‌توان مصوبه‌ها و کم‌اعتمادی سرمایه‌گذاران از تصمیم‌های پر ابهام سیاست‌گذاران را نام برد. این عوامل موجب شد ترس و ابهام هیبت بازار سرمایه را به لرزه دربیاورد و نقدینگی جاری تصمیم به خروج از بازار را بگیرد. روند شاخص کل از نظر تکنیکالی و حتی از نظر بنیادی با توجه به مبحث نرخ خوراک و وضعیت پالایشی‌ها منفی و... هست. کف شاخص از نظر تکنیکالی خط روند داینامیکی است. چون محدوده داینامیکی هست و تحلیل زمانی باید صورت بگیرد تارگت دقیق نمی‌توان گفت و محدوده باید اعلام شود. محدوده یک میلیون و ۹۸۰ هزار واحد می‌تواند نقش حمایتی داشته باشد. در صورت شکست این ناحیه حمایت داینامیکی بعدی در محدوده یک میلیون و ۸۳۵ هزار واحد خواهد بود.
ارسال نظر
