اما و اگرهای تکمیل زنجیره ارزش در صنعت نفت و گاز

گلناز پرتوی مهر|

تکمیل زنجیره ارزش در صنعت نفت و گاز ایران برای کاهش وابستگی به انرژی و خوراک ارزان و همچنین جلوگیری از خام فروشی گسترده از اهمیت بالایی برخوردار است. اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه یک ابزار سیاستی ارزشمند است که‌ می‌تواند صنایع را در توسعه فناوری و ایجاد زنجیره ارزش توانمند کند.

پتروشیمی‌های متانولی که جزء مهمی از زنجیره ارزش نفت و گاز هستند، می‌توانند از این اعتبار مالیاتی بهره‌مند شوند. این سیاست مهم صنعتی به آنها امکان‌ می‌دهد تا سبد محصولات خود را متنوع کنند و وابستگی خود را به فروش خام کاهش دهند. بومی‌سازی فناوری و فرآیندها‌ می‌تواند رقابت‌پذیری آنها را در بازار جهانی افزایش دهد.

به گزارش خبرنگار«تعادل»، یکی از مهم‌ترین مشکلات زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز در ایران، وابستگی بالای این صنعت به رانت خوراک ارزان و همچنین خام‌فروشی گسترده است. سال‌های سال است که صنایع ایران با وجود مزیت نسبی انرژی ارزان، به سمت تکمیل زنجیره ارزش و ایجاد خلق ارزش جدید در تولیدات صنعتی نرفتند. به‌طور مثال پتروشیمی‌های متانولی که نقش حیاتی در صنعت نفت و گاز ایران ایفا‌ می‌کنند، در تکمیل زنجیره ارزش خود با چالش‌های متعددی مواجه هستند. تولید متانول عمدتاً مبتنی بر استفاده از خوراک ارزان است، با تأکید کمی بر ارزش افزوده. این امر منجر به فروش گسترده نفت خام و وابستگی شدید به فعالیت‌های رانتی شده است.

برای رسیدگی به این موضوع، دولت ایران قانون جهش تولید ‌دانش‌بنیان را معرفی کرده است که مزایای قابل توجهی را برای صنایع بزرگ به ویژه زنجیره ارزش بخش نفت و گاز فراهم‌ می‌کند. یکی از مزایای کلیدی موجود برای این صنایع در این قانون، مساله اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه (R&D) است. این مشوق مالیاتی هدفمند با هدف تقویت توسعه فناوری و تحقیق و توسعه صنعتی، به دنبال توانمندسازی صنایع در پیگیری ایجاد ارزش و تکمیل زنجیره ارزش است.

اجرای اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه پتانسیل تحول در صنعت نفت و گاز در ایران را با ایجاد فضای مساعد برای رشد بنگاه‌های دانش‌بنیان و تشویق بومی‌سازی فناوری دارد. با حمایت دولت، پایگاه‌های دانش فعال در حوزه نفت و گاز می‌توانند از این ابزار سیاستی برای ارتقای تخصص خود و کمک به تکمیل زنجیره ارزش استفاده کنند.

اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه‌ می‌تواند به ویژه برای بخش‌های مختلف صنعت نفت و گاز، از جمله پتروشیمی متانول، پتروشیمی اوره، پتروشیمی خوراک مایع، و پالایشگاه‌ها مفید باشد. این صنایع فرصت ایجاد ارزش جدید در محصولات خود را دارند و وابستگی خود را به خام فروشی کاهش‌ می‌دهند. با استفاده از اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه و استفاده از قابلیت‌های فناوری پایگاه‌های دانش نفت، می‌توانند بر تنگناها در تجهیزات و فرآیندها غلبه کنند که منجر به افزایش بهره‌وری می‌شود.

اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه ابزاری حیاتی در ارتقای توسعه زنجیره ارزش در صنعت نفت و گاز ایران است. این امکان را برای حمایت هدفمند فراهم‌ می‌کند و صنایع را به سمت پیشرفت فناوری و تحقیق و توسعه صنعتی تشویق‌ می‌کند. با استفاده از این اعتبار مالیاتی و همکاری با دانش بنیان، صنایع‌ می‌توانند توانمندی‌های خود را افزایش داده، اتکای خود را به خام فروشی کاهش دهند و ارزش جدیدی در محصولات خود ایجاد کنند.

پتروشیمی‌های متانولی که جزء مهمی از زنجیره ارزش نفت و گاز هستند، در حال حاضر با چالش‌هایی در زمینه پایداری و سودآوری مواجه هستند. اتکای آنها به خوراک ارزان و ارزش افزوده محدود آنها را در برابر ورشکستگی آسیب پذیر کرده است. اما پتروشیمی‌های متانولی با حمایت از اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه و در دسترس بودن دانش بنیان‌ها‌ می‌توانند از حمایت‌های دولت در تحقیق و توسعه بهره ببرند. با استفاده از اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، کلیه زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز و به خصوص پتروشیمی‌های متانولی می‌توانند در تحقیقات پیشرفته و توسعه فناوری‌های نوآورانه سرمایه‌گذاری کنند.

در پایان، تکمیل زنجیره ارزش در صنعت نفت و گاز ایران برای کاهش وابستگی به انرژی و خوراک ارزان و همچنین جلوگیری از خام فروشی گسترده از اهمیت بالایی برخوردار است. اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه یک ابزار سیاستی ارزشمند است که‌ می‌تواند صنایع را در توسعه فناوری و ایجاد زنجیره ارزش توانمند کند. پتروشیمی‌های متانولی که جزء مهمی از زنجیره ارزش نفت و گاز هستند، می‌توانند از این اعتبار مالیاتی بهره مند شوند. این سیاست مهم صنعتی به آنها امکان‌ می‌دهد تا سبد محصولات خود را متنوع کنند و وابستگی خود را به فروش خام کاهش دهند. بومی‌سازی فناوری و فرآیندها‌ می‌تواند رقابت‌پذیری آنها را در بازار جهانی افزایش دهد.