سومین همایش ملی قیر باارزش، با حضور معاونین وزرا، مدیران کل استانی سازمان‌های متولی عمران کشور در حوزه قیر، اساتید برتر دانشگاهی و نماینگان مجلس با محوریت افزایش دانش فنی و تخصصی قیرکشور، 6 مهرماه 1402 برگزار شد.
به گزارش ایلنا، وحید شیخی، عضو اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی در حاشیه سومین همایش ملی قیر باارزش در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در تأمین نیاز داخل به قیر، یکی از مشکلات فعلی، تأخیر در اجرای قانون تهاتر است، به گونه‌ای که ابلاغ آن هرساله با تأخیر صورت می‌گیرد و به فصل بارانی پاییز و زمستان می‌رسیم؛ اگر الان که در ابتدای پاییز هستیم، این قانون ابلاغ شود، وکیوم باتوم تا در اختیار قیرساز قرار بگیرد و قیر تولید شود و به دست پیمانکار برسد، در شرایط فصل سرد و بارش خواهد بود که خیلی از استان‌ها امکان احداث آسفالت در آن بازه زمانی را ندارد؛ بنابراین خیلی از شرکت‌های قیرساز به کمک دستگاه‌های دولتی می‌آیند و آن بار کم کاری رخ داده را برعهده می‌گیرند و بعدا قیر مربوطه را تحویل می‌گیرند.
وی تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین معضلات و چالش‌های صنعت قیر ایران و صادرات این فرآورده نفتی، تصویب و ابلاغ آیین نامه‌ها و دستورالعمل‌های متعدد و گاهی متضاد است.
وی افزود: درخواستی که داریم این است که دولت به گونه‌ای عمل کند که حداقل برای ۶ ماه یک صادرکننده بتواند از قوانین و دستورالعمل‌ها اطلاع داشته باشد و بتواند برنامه‌ریزی کند. عضو اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی خاطرنشان کرد: اینکه در ۲ یا ۳ ماه و درحالی که صادرکننده یک محصولی را صادر کرده یا در فرآیند صادرات است، دستورالعمل‌ها تغییر کند، این یک رفتار عادلانه با فعالان اقتصادی نیست.
وی ادامه داد: در واحدهای پژوهشی روی ارتقای کیفی محصولات تولیدی مثل قیر و فرآورده‌های وابسته به آن کار کرده‌ایم و امروز با استفاده از نانو مواد و مالچ‌های تولیدی ما، سال گذشته بالغ بر ۳ هزار هکتار از بیابان‌های کشور مالچ پاشی شد تا هم در کاهش پدیده گردوغبار اثربخش باشد و هم فرصتی برای بیابان زدایی و بازیابی خاک به مسوولان مربوطه بدهد. وی افزود: اما این رویه فعلی رویه مطلوبی نیست، بلکه اگر در فصل بهار و فصل گرم سال، قانون اجرایی شود، در بهار و تابستان می‌تواند بسیاری از پروژه‌های آسفالت‌ریزی و مالچ پاشی را انجام داد.
به گفته این عضو اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی؛ دستگاه‌های اجرایی مثل وزارت راه و شهرسازی به خاطر اینکه فصل مصرف قیر را از دست ندهند، از شرکت‌های قیرساز درخواست همکاری کرده‌اند و شرکت‌های قیرساز نیز قیر آنها را تأمین می‌کنند، بعد از اینکه این تأمین صورت گرفت، اگر به جای قیر تحویل داده شده، به شرکت قیرساز وکیوم باتوم بدهند، آیا این وکیوم باتوم متعلق به شرکت قیرساز بوده که به جای طلب خود گرفته؟ اگر این شرکت این وکیوم باتوم را به قیر تبدیل و صادر کرد، تخلف کرده است؟
وی ادامه داد: نکته مهم اینجاست که باید نظارت از بالادست درست انجام شود، سامانه‌هایی باید وجود داشته باشد که مشخص کند آیا قیرساز تخلف کرده یا بابت طلب خود، وکیوم باتوم را دریافت کرده است.
شیخی خاطرنشان کرد: اقداماتی در این زمینه صورت گرفته، مثل سامانه وزارت راه و شهرسازی، سامانه ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و سامانه بنیاد مسکن، به دستگاه‌های دیگر نیز برای ایجاد سامانه و نظارت درخواست داده‌ایم و ما اعلام کرده‌ایم که هر قیری که برای صادرات تخصیص داده می‌شود باید منشأ وکیوم باتوم آن مشخص شود. همچنین در این همایش سیدکاظم دلخوش، نماینده مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه در بحث صنعت قیر و فرآورده‌های نفتی، هیچ ساماندهی مناسبی تا امروز نداشته‌ایم، اظهار کرد: سالانه ۶ میلیون تن قیر در کشور تولید می‌شود، اما من معتقدم بیش از این می‌توان از ظرفیت‌های تولید قیر در کشور استفاده کرد.
دلخوش افزود: دولت باید راسا سالانه سهمیه قیر راه‌های شهری و روستایی را اختصاص دهد تا دیگر لازم نباشد هر ساله، ۴ یا ۵ ماه دوندگی داشته باشیم تا وضعیت توزیع قیر در آن سال را مشخص کنیم.
وی با بیان اینکه الان در هفتمین ماه سال هستیم، درحالی که قانون بودجه باید از ابتدای سال اجرایی شود؛ اظهار کرد: هفت ماه از سال گذشته و برخی استان‌ها وارد فصل سرما و بارندگی شده‌اند و با این شرایط نمی‌توان آسفالت‌ریزی کرد؛ بلکه باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود تا قیر دستگاه‌های اجرایی در اختیارشان قرار بگیرد و این ساماندهی الان وجود ندارد. دلخوش با بیان اینکه قیری که مردم نیاز دارند نباید صادر شود، گفت: اول باید نیاز داخلی تأمین شود، بعد مازاد بر آن برای صادرات تخصیص داده شود.
به گفته وی قیر تهاتری هم می‌تواند مشکل شرکت‌های قیرساز، مردم و دستگاه‌های دولتی را حل کند، برخی می‌گویند به جای سهمیه قیر، پول به دستگاه‌ها داده شود، اما ما با این روش موافق نیستیم، چرا که پرداخت پول می‌تواند در جای دیگری هزینه شود، اما وقتی قیر به دستگاه‌ها داده شود، می‌توان محاسبه شود که با قیر تحویل داده شده، چقدر آسفالت ایجاد شده است.
