مراقب باشيد چه حرف‌هايي به كودكانتان مي‌زنيد

بدون شك هر حرفي را به كودكان نبايد گفت. يكي از مشكلات بزرگ ما در برخي خانواده‌ها اين است كه مادر و پدر نمي‌دانند چه حرف‌هايي را بايد در حضور كودك بيان كنند و چه حرف‌هايي نبايد در حضور آنها زده شود. چه خاطراتي را بايد براي كودكان بازگو كنند و چه خاطراتي را نبايد به آنها بگويند به همين خاطر مسائلي را با كودكان در ميان مي‌گذارند كه بيشتر شكايت از مشكلاتي است كه در زندگي خود داشته‌اند. مادر از گذشته سخت و كودكي كه در آن رنج‌كشيده با فرزند خود صحبت مي‌كند؛ اين سبب مي‌شود كودكي كه تحمل اين‌همه رنج را ندارد، نه‌تنها در كودكي آسيب ببيند بلكه در بزرگ‌سالي خود نيز اين آسيب را به همراه داشته باشد و مسلماً رابطه او با ديگران مختل خواهد شد و ما شاهد شكل‌گيري طرحواره‌هاي ناسازگار در بزرگ‌سالي خواهيم بود. والدين بايد آگاه باشند كه با اين كار چه بلايي بر سر فرزندشان مي‌آورند؛ به او نشان مي‌دهند دنيا جاي امن نيست و آدم‌ها قابل‌اعتماد نيستند. پدري كه من به عنوان قهرمان زندگي خودم مي‌دانستم مادر اكنون براي من از بدي پدر مي‌گويد، پس پدر من تكيه‌گاه خوبي نيست و خانه نيز امن نيست. بد نيست بدانيم اين راز نيست كه به فرزند خود مي‌گوييم بلكه يك سري خاطرات منفي است كه به‌موجب آن سبب مي‌شويم كودك آسيب ببيند. بدون شك هيچ كودكي تحمل نگهداري راز منفي را ندارد و نگهداري آن سبب آسيب روحي و رواني او خواهد شد.
بسياري از پدر و مادرها سعي دارند رازداري را به كودكانشان بياموزند اما قبل از هر چيز بايد به آنها ياد بدهند درباره رازهايي كه ناراحتشان مي‌كند با پدر و مادر خود حرف بزنند. در واقع به كودك بايد ياد داد كه بين راز خوب و بد تفاوت وجود دارد. ياد دادن راز خوب و بد به كودكان از طريق رنگ‌ها بهترين نوع آموزش انواع راز است. رنگ‌ها به عنوان يك نماد و با توجه به عيني بودن، بيشتر به ياد كودك مي‌ماند. به كودك مي‌گوييم ما دو نوع رازداريم: يك سري رازها قرمز هستند يعني ما نبايد آن را از ديگران پنهان كنيم چون نگفتن آن راز به بزرگ‌سالان سبب اين خواهد شد كه ما يا ديگران آسيب ببينيم اما رازهاي سبز رازهايي هستند كه به كسي يا چيزي آسيب نمي‌زنند. يك جعبه‌اي به نام جعبه راز درست كرده و انواع رازها را در برگه‌هاي كوچك پر مي‌كنيم و در داخل جعبه قرار مي‌دهيم؛ به همراه خود كودك هركدام را تحليل و بررسي مي‌كنيم و رازهاي قرمز را علامت قرمز زده و رازهاي سبز را علامت سبز مي‌زنيم، بعد به او مي‌گوييم رازهاي قرمز را پاره كند و دور بريزد و تأكيد مي‌كنيم ما نمي‌توانيم آنها را پيش خودمان نگه‌داريم اما رازهاي سبز را مي‌توانيم براي خودمان حفظ كنيم. با اين روش بسيار ساده ما مي‌توانيم به كودكمان رازهاي خوب و بد را آموزش دهيم. بعدازاينكه كودك ياد گرفت رازهاي سبز كدام‌ها هستند و رازهاي قرمز به چه رازهايي گفته مي‌شود، مي‌توانيم به او بگوييم اگر رازي كه به تو گفته شد جزو گروه رازهاي سبز بود، نيازي نيست كه به كسي بگويي اما اگر آن راز جزو رازهاي قرمز بود به خودت و ديگران آسيب وارد خواهد شد و بايد حتماً به خانواده اطلاع بدهيم. بدين‌وسيله ما كمك مي‌كنيم تا فرزندمان دچار سوءاستفاده جنسي و جسمي نشود. از سوي ديگر توجه داشته باشيد تا زماني كه فرزند شما آموزش لازم را در مورد رازداري نديده، بهتر است مسائل مهم زندگي را جلوي او بازگو نكنيد. رازداري درجات متفاوتي دارد، مي‌تواند در مورد سورپرايز يك تولد باشد كه جنبه هيجاني دارد تا مسائل مهم كه در خانه اتفاق مي‌افتد.  در سن كودكي بهترين آموزش براي رازداري روش الگودهي است. وقتي والدين رازدار خوبي باشند، عملاً يك الگوي خوب براي فرزندان‌شان هستند. اگر فرزندتان مطلبي را با شما در ميان گذاشت، بايد آن را به عنوان يك راز حفظ كنيم و در حضور ديگران آن را مطرح نكنيم. اگر با پدر مساله‌اي را مطرح كرد، پدر حق ندارد آن را با مادر در ميان بگذارد، مگر اينكه از خود كودك اجازه گرفته باشد. اين مي‌تواند يك نمونه عملي براي آموزش كودك باشد.