در برابر تلاش‌هاي كشورهاي غربي در كنفرانس امسال سازمان ملل متحد، اوپك از كشورهاي عضو خود خواسته است كه از امضاي هرگونه سندي كه خواستار حذف تدريجي هيدروكربن‌ها است، خودداري كنند.
به گزارش ايسنا، كنفرانس اقليمي امسال سازمان ملل متحد (COP۲۸) شاهد تعهدات اقليمي به ارزش ده‌ها ميليارد دلار و تعدادي توافق در فضاي گذار به سوي انرژي پاك و چندين جنجال بوده است.
اين كنفرانس همچنين شاهد موارد عجيبي مانند اعتراض به محل برگزاري كنفرانس بوده كه جوش دادن توافق‌ها را به دليل عدم وجود كريدور، دشوار كرده است و فعالاني كه كلاه‌هاي كپ منقش با نشان «آلايندگي» به سر گذاشتند تا به دولت كانادا يادآوري كنند كه پس از سال‌ها صحبت درباره سقف انتشار آلايندگي، اين طرح را تصويب كند.
با اين حال، كنفرانس COP۲۸ در خصوص مساله اصلي اين نشست يعني حذف استفاده از نفت،
زغال سنگ و گاز طبيعي، شگفتي به همراه نداشت.
اتحاديه اروپا حتي قبل از شروع كنفرانس، اتهامات عليه هيدروكربن‌ها را هدايت مي‌كرد. اين بلوك اوايل سال ميلادي جاري اعلام كرد كه به دنبال ممنوعيت نفت، گاز و زغال سنگ در كنفرانس COP۲۸ است زيرا به قول خود وفادار مانده است. در اين كنفرانس كه در دوبي برگزار شد، نمايندگان اتحاديه اروپا از جهان خواستند كه ساير منابع انرژي را جايگزين هيدروكربن‌ها كنند. سپس، هنگامي كه كشورهاي توليدكننده نفت حاضر به قبول چنين پيشنهادي نشدند، اين نمايندگان متحير شدند.
آخر هفته گذشته، رسانه‌ها زنگ خطر را به صدا درآوردند. اين هشدار به دليل برملا شدن اين موضوع بود كه اوپك از كشورهاي عضو خود خواسته است از امضاي هر گونه سندي كه خواستار حذف تدريجي هيدروكربن‌ها باشد، خودداري كنند. نامه حاوي اين درخواست، اگنس پانيه روناچر، وزير انرژي فرانسه را متحير و ووپكه هوكسترا، كميسر اقليمي اتحاديه اروپا را نااميد كرد. طبق گزارش شبكه فرانس ۲۴، پانيه روناچر در پي انتشار خبر نامه هيثم الغيص، دبيركل اوپك به اعضاي اين گروه، گفت: من از اظهارات اوپك پلاس متحير شده‌ام و عصباني هستم. اين مقام فرانسوي افزود: موضع اوپك پلاس، آسيب‌پذيرترين كشورها و فقيرترين مردم را كه اولين قربانيان اين وضعيت هستند، به خطر مي‌اندازد
كميسر اقليمي اتحاديه اروپا هم به نوبه خود گفت: از نظر بسياري از افراد از جمله من، اين حركت نامناسب، بي‌فايده و غيرهماهنگ با موقعيتي بوده كه جهان از نظر وضعيت متشنج اقليمي قرار دارد.
اين واكنش‌ها چندان تعجب آور نيستند؛ موضوعي كه مايه تعجب است اين واقعيت است كه به نظر مي‌رسد افرادي، از اوپك و شركايش در اوپك پلاس انتظار داشتند كه با ميل خود از توافقي حمايت كند كه اساسا در بلندمدت، يك خودكشي اقتصادي خواهد بود
اكثر اعضاي اوپك، از جمله عربستان سعودي كه بزرگ‌ترين توليدكننده عضو اين گروه است، براي بخش عمده بودجه خود به درآمدهاي صادرات نفت و گاز متكي هستند. روسيه، برخلاف برخي باورها، چندان به درآمدهاي نفت و گاز خود وابسته نيست اما درآمد نفت و گاز، بخش قابل توجهي از بودجه مسكو را تشكيل مي‌دهد. شركاي اوپك پلاس در آسياي مركزي به اندازه اقتصادهاي خليج فارس، متكي به نفت هستند.
اتحاديه اروپا كه مصرف‌كننده بزرگ نفت و گاز و زغال سنگ در سال گذشته بوده است، در حال حاضر بزرگ‌ترين خريدار گاز طبيعي مايع (ال‌ان‌جي) امريكا است. اين بلوك قصد دارد اين وابستگي را كاهش دهد اما هيچ نشانه‌اي از اينكه چنين اتفاق مي‌افتد، وجود ندارد و برعكس، آلمان در حال ساخت تعداد بيشتري پايانه‌هاي واردات ال‌ان‌جي است.
آن وقت اتحاديه اروپا به مصيبت كشورهاي فقير استناد كرده است كه ادعا مي‌كند ناشي از تغييرات اقليمي است و تنها راه براي جلوگيري از اين تغيير، ممنوعيت نفت و گاز و زغال سنگ است. در مقابل، هند و چين به صراحت اعلام كرده‌اند كه همچنان به استفاده از همه هيدروكربن‌ها از جمله زغال سنگ ادامه خواهند داد.
جالب است كه اتحاديه اروپا به هند و چين كه در ميان بزرگ‌ترين مصرف‌كنندگان جهان و بزرگ‌ترين پيشران‌هاي تقاضا براي نفت، گاز و زغال سنگ در ميان مدت و بلندمدت هستند، انتقاد نمي‌كند. در عوض اتحاديه اروپا به كشورهاي توليدكننده نفت و گاز حمله مي‌برد زيرا اين حركت، به يك روش استاندارد تبديل شده است: اگر شك داريد، نفت و گاز را مقصر بدانيد. با اين حال، نبايد در موضع اوپك در خصوص مساله توليد نفت و گاز و حذف فرضي آن ترديد داشت.
همانطور كه الغيص در نامه جنجالي خود بيان كرده است، به نظر مي‌رسد كه فشار نامناسب و نامتناسب عليه سوخت‌هاي فسيلي ممكن است به نقطه اوج برسد و عواقب برگشت ناپذيري داشته باشد زيرا پيش نويس تصميم كنفرانس COP۲۸، همچنان شامل گزينه‌هاي حذف تدريجي سوخت‌هاي فسيلي است. سپس، وي از اعضاي اوپك خواسته است كه قاطعانه هر متن يا فرمولي را كه به جاي انتشار گازهاي گلخانه‌اي، انرژي يعني سوخت‌هاي فسيلي را هدف قرار مي‌دهد، رد كنند.
اين درخواست اساسا تكرار پيامي است كه رييس اوپك براي COP۲۸ داشت: تمركز بر انتشار گازهاي گلخانه‌اي و نه بر صنعتي كه بخش عمده اين انتشارات را توليد مي‌كند. با اين حال، افرادي بودند كه متعجب شدند.
با توجه به اينكه بعيد است اوپك نظر خود را تغيير دهد و اين واقعيت درباره فعالان تغييرات اقليمي اتحاديه اروپا هم صادق است، به احتمال زياد COP۲۸ به عنوان يكي از بي‌فايده‌ترين دوره‌هاي اين نشست، در تاريخ ثبت خواهد شد.
بر اساس گزارش اويل پرايس، هدف بزرگ اين رويداد، انعقاد توافقي براي حذف تدريجي هيدروكربن‌ها در سطح جهاني بود. كساني كه اين هدف را دنبال مي‌كنند، ظاهرا ذينفعاني مانند هند، چين و اوپك پلاس از جمله جديدترين عضو آن يعني برزيل را ناديده گرفتند. اكنون كه وقايع همانطور كه انتظار مي‌رفت، پيش آمد، مقامات اقليمي شوكه و متحير شدند. شايد راه درمان اين شوك، تعيين اهداف واقعي‌تري براي جهان، به جاي زوم كردن روي نفت و گاز باشد.
اوپك به خودكشي اقتصادي تن نداد
در برابر تلاش‌هاي كشورهاي غربي در كنفرانس امسال سازمان ملل متحد، اوپك از كشورهاي عضو خود خواسته است كه از امضاي هرگونه سندي كه خواستار حذف تدريجي هيدروكربن‌ها است، خودداري كنند.
ارسال نظر
