امان از درد بي‌درمان

۱۴۰۲/۱۱/۲۵ - ۰۲:۰۲:۵۱
کد خبر: ۳۰۶۵۱۵

فقر هر روز بيشتر از روز قبل دامنگيرمان مي‌شود. تورم هر روز بيشتر از روز قبل داشته‌هاي‌مان را اندك مي‌كند و ما را به مرز سقوط مي‌كشاند. حالا ديگر فرقي نمي‌كند معلم باشي يا كارمند، كارگر باشي يا بازنشسته همه با هم در گرداب فقر گرفتار آمده‌ايم و در اين بين مسوولان اما سعي دارند با ارايه آمارهاي عجيب و غريب بگويند كه اوضاع خوب است و كسي از وضعيت معيشتي خود گله‌مند نيست.

مریم شاهسمندی

فقر هر روز بيشتر از روز قبل دامنگيرمان مي‌شود. تورم هر روز بيشتر از روز قبل داشته‌هاي‌مان را اندك مي‌كند و ما را به مرز سقوط مي‌كشاند. حالا ديگر فرقي نمي‌كند معلم باشي يا كارمند، كارگر باشي يا بازنشسته همه با هم در گرداب فقر گرفتار آمده‌ايم و در اين بين مسوولان اما سعي دارند با ارايه آمارهاي عجيب و غريب بگويند كه اوضاع خوب است و كسي از وضعيت معيشتي خود گله‌مند نيست. اينكه فاصله ما هر روز با مسوولان‌مان بيشتر از روز قبل مي‌شود. اينكه درك مشكلات ما از سوي مسوولان هر روز سخت‌تر مي‌شود و اينكه آنها فكر مي‌كنند مي‌توانند با شعارها و وعده‌ها نان به سر سفره افراد بياورند نشان از اين دارد كه هنوز باور خوب نبودن وضعيت معيشتي قشر عظيمي از مردم براي مسوولان سخت است. آنها نمي‌خواهند اين حقيقت تلخ را باور كنند. آنها نمي‌خواهند بدانند كه همين فقر باعث شده تا اقدام به خودكشي در بين كودكان هم به معضلي براي اين روزها تبديل شود. آنها قصد ندارند اين واقعيت را بپذيرند كه نه تنها نتوانسته‌اند تورم افسارگسيخته را مهار كنند حتي نتوانستند شرايط اقتصادي و معيشتي مردم را به گونه‌اي رقم بزنند كه هر روز بر تعداد افرادي كه زير خط فقر سقوط مي‌كنند افزوده نشود. در حال حاضر اگر يك نفر از افراد خانواده به بيماري دچار شود كه نيازمند مراقبت‌هاي ويژه و داروهاي خاص باشد آن خانواده اگر از شرايط رفاهي مناسبي هم برخوردار باشند هزينه‌هاي درمان در اندك زماني آنها را به زير خط فقر مي‌كشاند. در حال حاضر كارگران حتي با دو يا سه شيفت كار كردن نمي‌توانند از پس هزينه‌هاي معيشتي و مسكن خانواده خود بربيايند. در حال حاضر كودكان هم كم كم با چهره زشت و كريه فقر آشنا شده‌اند. آنها هم ديگر مي‌دانند نداري يعني چه، آنها هم مي‌دانند خيلي وقت‌ها ديگر قرار نيست بوي غذاهاي خوشمزه مادر در خانه بپيچد چون يخچال خانه خالي است. در اين شرايط اما وزير كار مي‌گويد ما حقوق كارگران را ۵۷ درصد زياد كرديم و اين كار بسيار بزرگي است اما همين وزير كار نمي‌گويد كه اين ميزان افزايش در برابر تورمي كه وجود دارد آنقدر ناچيز است كه اصلا نتوانست تغييري در سفره كارگران ايجاد كند. حالا كه قرار است بازنشستگان با عيدي ۲ ميليون و ۵۰۰ هزار تومان خوشحال باشند و كارگران از همين حالا مي‌دانند كه در سال آينده افزايش حداقلي دستمزد عايدشان مي‌شود و قرار نيست باز هم بر گراني‌ها فائق بيايند بهتر است دولت هم دست از شعار دادن بردارد و مثل همين مردم واقعيت را بپذيرد. اينكه در مورد مسائل اقتصادي اشتباهاتي غيرقابل جبران رخ داده است. اينكه فكر مي‌كردند همه‌چيز به صورت دستوري حل و فصل خواهد شد اما اين راهكار هم اشتباه از آب درآمد. نگاهي به چهره مردم شهر بيندازيد كدام يك از آنها شوق استقبال از بهار را دارند. فقر حالا در جامعه ما به درد بي‌درماني تبديل شده كه هيچ كس توان مقابله با آن را ندارد.