تكنيك‌هاي پولشويي و روش‌هاي سوت‌زني به منظور شفافيت معاملات
بازيگران فاسد اقتصادي كه از رشوه و ساير رفتارهاي نادرست سود برده‌اند، مي‌خواهند دستاوردهاي نامناسب خود را خرج كنند. سارقان، فراريان از پرداخت ماليات، فروشندگان موادمخدر و ساير جنايتكاران با روش‌هاي لايه‌گذاري در بازارهاي جهاني خريد كنند و از دستاوردهاي غيرقانوني خود محافظت كنند.
بازيگران فاسد اقتصادي كه از رشوه و ساير رفتارهاي نادرست سود برده‌اند، مي‌خواهند دستاوردهاي نامناسب خود را خرج كنند. سارقان، فراريان از پرداخت ماليات، فروشندگان موادمخدر و ساير جنايتكاران با روش‌هاي لايه‌گذاري در بازارهاي جهاني خريد كنند و از دستاوردهاي غيرقانوني خود محافظت كنند. اين بازيگران بد براي محافظت از پول‌هاي كثيف و دسترسي به بازارهاي جهاني، از بانكداري خارج از كشور در حوزه‌هاي قضايي ارائه‌دهنده براي پوشش مسيرهاي مالي خود به پولشويي مي‌پردازند . پولشوها از موسسات مالي استفاده مي‌كنند تا پول‌هاي كثيف خود را تميز جلوه بدهند و اغلب از ساختارهاي شركتي غيرشفاف و چند لايه استفاده مي‌كنند. بانك‌ها و ساير موسسات مالي تابع از قوانين و مقرراتي هستند كه براي جلوگيري و كشف پولشويي طراحي شده‌اند. موسسات مالي كه از اين قوانين مبارزه با پولشويي (AML) پيروي نمي‌كنند، برابر قانون مبارزه با پولشويي مصوب ۱۳۹۷ و آيين‌نامه اجرايي ماده ۱۴ الحاقي قانون مبارزه با پولشويي، مشمول مسووليت كيفري و مدني هستند. افشاگراني كه اطلاعاتي در مورد نقض قوانين مبارزه با پولشويي ارائه مي‌كنند، نه تنها به محافظت از يكپارچگي سيستم‌هاي مالي ما كمك مي‌كنند؛ بلكه مانع سود بردن مجرمان از جنايات خود را دشوارتر مي‌كنند. پولشويي وجوه غيرقانوني را به سيستم مالي منتقل مي‌كند به گونه‌اي كه شناسايي يا بعدا رديابي منبع و ماهيت وجوه را دشوار مي‌كند. پولشويي مي‌تواند شامل موارد زير باشد:
كتمان مالكيت ذي نفع از طريق استفاده از شركت‌هاي پوسته ناشناس بدون عمليات واقعي يا حساب‌هاي افراد ديگر؛ استفاده از حساب‌هاي خارج از كشور در حوزه‌هاي قضايي با مقررات مالي مجاز، ازجمله قوانيني كه محرمانه بودن حساب‌ها را مجاز مي‌سازد؛ ساختار تراكنش‌ها براي تجزيه مقادير زياد پول به چندين تراكنش كوچك‌تر؛ استفاده از ارزهاي ديجيتال و كالاهاي با ارزش بالا؛ خريد املاك و مستغلات و ساير اقلام با ارزش مانند آثار هنري؛ استفاده از مشاغل خدمات پولي و ساير ابزارهاي مالي بدون نظارت يا كمتر تنظيم شده و پردازشگرهاي پول از جمله كارت‌هاي دسترسي پيش پرداخت و خدمات حواله.
الزام اساسي انطباق مبارزه با پولشويي (AML) اتخاذ و اجراي كنترل‌هاي داخلي است كه شامل سياست‌ها، رويه‌ها و فرآيندهاي بررسي دقيق مشتري (CDD) است. موسسات مالي بايد از قوانين شناخت مشتري (KYC) و خطرات ارايه شده توسط آن مشتريان پيروي كنند تا بتوانند فعاليت‌هاي غيرمعمول يا مشكوك را شناسايي، شناسايي و ارزيابي كنند.
اشخاص مشمول بايد:
نظارت، گزارش و نگهداري سوابق مربوط به فعاليت‌هاي مشكوك از جمله خريد نقدي ابزارهاي قابل معامله و معاملات نقدي بيش از 10 هزار دلار (CTR)؛ گزارش‌هاي فعاليت مشكوك (SAR) را براي فعاليت‌هايي كه ممكن است به معناي پولشويي، فرار مالياتي يا ساير فعاليت‌هاي مجرمانه باشد، ارسال كند . داشتن يك برنامه انطباق با AML ، شامل سياست‌ها و رويه‌هايي كه به‌طور منطقي براي دستيابي به انطباق طراحي شده‌اند. [داشتن يك برنامه شناسايي مشتري (CIP) كه به‌طور منطقي طراحي شده است تا هويت اشخاص حقيقي را به عنوان مالكان ذينفع مشتريان اشخاص حقوقي از طريق بررسي دقيق مشتري تأييد كند . طيف گسترده‌اي از «موسسات مالي» مشمول قوانين و مقررات AML و تحريم هستند، اگر چه ماهيت دقيق الزامات مي‌تواند بسته به نوع موسسه مالي متفاوت باشد. موسسات مالي تحت پوشش شامل هر شخص يا نهادي است كه در ايالات متحده فعاليت مي‌كند: يك بانك شامل هر بانك تجاري، شركت اماني، بانك خصوصي، انجمن پس‌انداز و وام، صرفه‌جويي يا اتحاديه اعتباري؛ شعب و نمايندگي‌هاي بانك‌هاي خارجی؛ كسب و كار خدمات پولي ازجمله مشاغلي كه در صرافي، نقدينگي چك، چك‌هاي مسافرتي، حواله‌هاي پولي، خدمات دسترسي پيش پرداخت و انتقال پول فعاليت مي‌كنند.
كارگزار يا فروشنده اوراق بهادار مشمول ثبت بر اساس قانون بورس اوراق بهادار؛ صندوق سرمايه‌گذاري مشمول ثبت نام طبق قانون شركت سرمايه‌گذاري؛ يك تاجر كميسيون آتي يا يك كارگزار معرفي‌كننده مشمول ثبت‌نام طبق قانون بورس كالا. ساير موسسات مالي غيربانكي از جمله كازينو، مشاغل املاك و مستغلات، فروشندگان فلزات گرانبها و موارد ديگر. پولشويي فرآيند غيرقانوني پنهان كردن منشأ پولي است كه به طور غيرقانوني از طريق عبور آن از طريق سيستم پيچيده نقل و انتقالات بانكي يا ساير معاملات به دست آمده است. فرآيند كسب پول به صورت غيرقانوني و تبديل آن به پول پاك و قانوني معمولا داراي سه مرحله اصلي است.
جايگذاري، لايه‌گذاري، يكپارچه‌سازي (ادغام): البته در بسياري از موارد اين مراحل ممكن است همپوشاني داشته باشند يا تكرار شوند. دولت‌ها در سراسر جهان تلاش‌هاي خود را براي مبارزه با پولشويي افزايش داده‌اند، با اقداماتي كه موسسات مالي را ملزم مي‌كند تا سيستم‌هايي را براي شناسايي و گزارش همه فعاليت‌هاي مشكوك ايجاد كنند.
پولشويي شامل پنهان كردن منشأ عوايد به دست آمده غيرقانوني است تا مشروع به نظر برسد .به عبارت ديگر «پولشويي» آنها از كثيف به تميز. اغلب با فعاليت‌هايي مانند فروش و قاچاق اسلحه يا جرايم شركتي مانند تجارت داخلي، رشوه‌خواري يا اختلاس همراه است. پولشويي همچنان يك مشكل گسترده در سطح جهاني است. سطح كلي فعاليت به سختي قابل اندازه‌گيري است. اما بر اساس گزارش سازمان ملل متحد 2 تا 5 درصد از توليد ناخالص داخلي جهاني (حدود 800 ميليارد دلار تا 2 تريليون دلار) را تشكيل مي‌دهد. در بريتانيا، سالانه بيش از 100 ميليارد پوند پول شسته شده را ثبت مي‌كند كه بر اقتصاد بريتانيا تأثير مي‌گذارد.
اما بايد ديد جايگذاري در پولشويي چيست؟ منظور از قرار دادن، قرار دادن پول «كثيف» غيرقانوني به دست آمده در سيستم مالي است. وجوه از منبع خود به يك سيستم مالي قانوني منتقل مي‌شود.
پرسش بعدي آن است كه لايه‌گذاري در پولشويي چيست؟ مرحله دوم شامل ايجاد يك شبكه پيچيده از معاملات و سوابق براي جابه‌جايي پول است. اين اغلب شامل تكنيك‌هاي فراساحلي است. انجام اين كار منابع و مسير حسابرسي را مبهم مي‌كند و تشخيص آن را براي مقامات دشوارتر مي‌كند. ادغام در پولشويي چيست؟ در نهايت، پول جذب يا در اقتصاد ادغام مي‌شود. اين مناقصه قانوني در حال حاضر با مالك اصلي خود در چيزي كه به نظر مي‌رسد يك هلدينگ قانوني است متحد شده است. جايگذاري شامل روش‌هاي مختلفي براي معرفي پول به يك سيستم مالي قانوني است. اينها شامل تركيب با وجوه قانوني از منابع قانوني، كلاهبرداري در صورت‌حساب (معمولاً شامل ارايه بيش از حد فاكتور يا خدمات فانتوم)، شكستن وجوه به مقادير كمتر با حساب‌ها يا تراكنش‌هاي متعدد، و حمل فيزيكي پول نقد از طريق مرزها است. تكنيك‌هاي لايه‌گذاري براي پنهان كردن دنباله‌اي شامل تبديل بين پول و سهام يا ساير ابزارهاي مالي، انتقال پول بين كشورها و سرمايه‌گذاري در شركت‌هاي پوسته است. مرحله نهايي يكپارچه‌سازي اغلب شامل سرمايه‌گذاري پول در زمينه‌هايي مانند املاك، جواهرات، يا كالاهاي با قيمت بالا است. ممكن است از فاكتورهاي نادرست براي ارزش‌گذاري بيش از حد كالاها استفاده شود.