به یاد قربانیان سردشت

مردم قهرمان شهر مرزی سردشت روز هفتم تیرماه سال 1366 شاهد یکی از فجیع‌ترین جنایات رژیم حزب بعث با حملات شیمیایی و بمباران محلات مختلف سردشت بودند.

این تهاجم غیر انسانی، شهر مرزی کشورمان را به نخستین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در دهه 80میلادی در جهان پس از بمباران هسته‌یی هیروشیما توسط نیروهای امریکایی تبدیل کرد. در ساعت 16:30 روز یک‌شنبه هفتم تیرماه 1366 چند فروند هواپیمای عراقی سکوت شهر کوچک سردشت در غرب کشور را شکستند و 7بمب خردل در نقاط مختلف شهر انداختند که 2 بمب در بازار شهر و 2بمب دیگر در مناطق مسکونی فرو افتاد.  3بمب دیگر نیز به مناطق باغی در حاشیه شهر اصابت کرد؛ متاسفانه بیمارستان و نقاهتگاه شهر نیز در مسیر جریان هوای آلوده قرار گرفت و برخی پزشکان و پرستاران پس از چند ساعت به دلیل آلوده شدن، مجبور به ترک آنجا شدند. برق و مخابرات قطع و تمام فعالیت‌های خدماتی شهر فلج شد؛ چرا که بیشتر کارکنان محلی مصدوم شده بودند. کادر پزشکی بهداری سپاه با کمک نیروهای محلی توانستند از دو حمام شهر به عنوان دو ایستگاه رفع آلودگی جهت شهروندان سردشتی استفاده کنند. ماشین‌های آتش‌نشانی نیز مسوولیت تدارک آب حمام‌های شهر را عهده‌دار بودند و سالن ورزشی شهر به عنوان یک نقاهتگاه 150 تخته مورد استفاده قرار گرفت.

آلودگی موادغذایی، میوه‌جات، سبزیجات، مزارع، آب‌ها و حتی حیوانات باعث برخی مسمومیت‌های گوارشی شده بود، گله‌های گاو و گوسفند که تنها سرمایه برخی خانواده‌ها بود از بین رفتند و محصول برخی مزارع آلوده و غیر قابل استفاده بود.

طبق آمارهای رسمی از شهر 12هزار نفری سردشت، 8هزار و 25 نفر مصدوم شدند که این آمار شامل مصدومان خفیف نیز می‌شد. حداقل 4هزار و 500 نفر از مصدومان نیاز به درمان داشتند، تعداد 3هزار نفر از آنان در شهر سردشت به صورت سرپایی درمان شدند و سپس در روستاهای مجاور مدتی را سپری کردند تا آلودگی شهر کاملا مرتفع شد. حال مابقی مصدومان؛ یعنی یک‌هزار و 500نفر نیز وخیم بود و نیاز به بیمارستان برای بستری شدن داشتند؛ لذا به خارج از سردشت اعزام شدند؛ 600 نفر از این گروه به تهران و مابقی به چند شهر شمال غربی کشور اعزام شدند. کل آمار شهدا در حدود 130نفر بود (در برخی گزارش‌ها 110 نفر قید شده است) که 20 نفر از این شمار در سردشت در همان دقایق و ساعات نخستین پس از بمباران شهید شدند، 10نفر نیز حین انتقال از سردشت به شهادت رسیدند و یکصدنفر دیگر هم پس از حادثه به تدریج در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های مختلف کشور به شهادت رسیدند.