آغاز ساخت ۴ نیروگاه هسته‌ای در ایران
بیست‌و‌سوم مهر ۱۳۵۴ ساخت ساختمان ۴ نیروگاه هسته‌یی ایران با همکاری کشورهای آلمان و فرانسه آغاز شد. برنامه هسته‌یی ایران که در سال ۱۳۲۹ آغاز شده بود در سال ۱۳۵۳ با تاسیس سازمان انرژی اتمی ایران و امضای قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر شکل جدی به خود گرفت. ایران در سال ۱۳۳۷ به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درآمده بود و در سال ۱۳۴۷ پیمان عدم تکثیر سلاح‌های هسته‌یی(ان‌پی‌تی) را امضا کرد و دو سال بعد آن را در مجلس شورای ملی به تصویب رساند.
برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌یی در سال ۵۴ بیش از ۲هزار متخصص آلمانی و کارشناس ایرانی اجرای طرح را که در زمان خود یکی از بزرگ‌ترین و کم نظیرترین پروژه‌های نیروگاه اتمی محسوب می‌شد، آغاز کردند و پیش‌بینی می‌شد این پروژه عظیم تا پایان سال ۱۳۵۹ تکمیل شود.
اکبر اعتماد، موسس سازمان انرژی اتمی ایران درباره ساخت ساختمان نیروگاه هسته‌یی در ایران می‌گوید: تکنولوژی فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها واقعا در زمان خودش برتر بود و هنوز هم هست. قرار بود فرانسوی‌ها دو رآکتور ۹۰۰مگاواتی را برای ما در دارخوین بسازند که با انقلاب در عمل این قرارداد متوقف شد. بعد از انقلاب آن را به ۳۶۰مگاواتی تغییر دادند که بتوانیم به طور بومی خودمان بسازیم و به نظرم ایده بسیار خوبی است. با پیروزی انقلاب اسلامی قرارداد ساخت رآکتور هسته‌یی فسخ شد و تا سال ۱۳۸۱ که به طور رسمی فعالیت هسته‌یی دانشمندان ایرانی اعلام شد، خبر دقیقی از فعالیت در این زمینه منتشر نشد.
