تایید شریف‌امامی در مجلس سنا

57 سال پیش در چنین روزی، در سال 1339، جعفر شریف‌امامی به مجلس سنا رفت و برای نخست‌وزیری رای اعتماد گرفت. دولت شریف‌امامی پس از 8 ماه سقوط کرد و علی امینی، مهره سرسپرده امریکا، مامور تشکیل کابینه شد.

از اتفاقات دوران نخست‌وزیری او بهبود روابط ایران و شوروی و قطع حملات رادیویی مسکو و تجدید انتخابات دوره بیستم مجلس شورای ملی بود.

اما او زمانی با بحران روبه‌رو شد که معلمان در اعتراض به کم بودن حقوقشان تجمعی اعتراضی برگزار کردند و یکی از فرهنگیان به نام ابوالحسن خانعلی به دست پلیس کشته شد. این موضوع باعث استیضاح او در مجلس و در نهایت استعفایش شد. اما این پایان عمر سیاسی شریف‌امامی نبود.

او در سال ۱۳۴۱ نیابت تولیت بنیاد پهلوی را عهده‌دار گردید و در انتخابات ۱۳۴۲ مجلس سنا با داشتن بیشترین آرا به عنوان سناتور از تهران به مجلس راه یافت و به ریاست مجلس سنا انتخاب شد. ضمن آنکه ریاست مجلس شورای ملی نیز با او بود و در حقیقت ریاست قوه مقننه را برعهده داشت. شریف‌امامی به مدت ۱۵ سال رییس مجلس سنا بود.

شریف‌امامی سال ۱۳۵۷ که سراسر ایران را تظاهرات و اعتصاب دربرگرفته بود، ماموریت مهمی را به عهده گرفت. محمدرضا پهلوی برای جلوگیری از بحران و انقلاب، مسوولیت نخست‌وزیری را با اختیارات تام به او سپرد. شریف‌امامی با ایراد چند نطق به‌ویژه نطق مشهور او «من شریف امامی 20 روز پیش نیستم» دولت آشتی ملی را تشکیل داد که ظاهرا از مردم حمایت می‌کرد و خود را از خاندان روحانیون معرفی کرد.

از اقدامات او می‌توان به آزادی مطبوعات و رادیو تلویزیون، دادن امتیاز به کارمندان، تغییر تقویم شاهنشاهی به شمسی، بستن مراکز فساد، عزل مدیرانی که نالایق دانسته شدند و انحلال حزب رستاخیز اشاره کرد. شریف‌امامی با برقراری حکومت نظامی، رخداد ۱۷ شهریور معروف به جمعه سیاه را به نام خود در تاریخ ثبت کرد. تلاش او در تغییر مسیر انقلاب اسلامی از امور سیاسی به امور رفاهی بی‌نتیجه ماند و مردم به مخالفت با او پرداخته و او را وادار به کناره‌گیری کردند و سرانجام در ۱۴ آبان ۱۳۵۷ استعفا داد و نیمه اول بهمن همان سال ایران را به قصد امریکا ترک کرد.