چالشهای فروش متری مسکن در بورس
سیامک الهیفر|
عضو هیات رییسه گروه عمران نظام مهندسی تهران|
مسکن به عنوان یک کالای ناهمگن، بادوام، غیرمنقول، سرمایهیی، مصرفی و دارای پیامدهای جانبی، بخش قابل توجهی از بودجه خانوارها، هزینهها و سرمایهگذاریهای ثابت ناخالص ملی را به خود اختصاص داده و نقش زیادی در اشتغال و ارزشافزوده کشورها دارد.
فاکتورهای خرید زیادی روی قیمت مسکن تاثیرگذار است و فراهم کردن این امکان که یک فرد بتواند مسکن مورد نظر خود را با هر متراژی تهیه کند یا اینکه قادر باشد هر زمان که خواست، بخشی از مسکن را خریداری کرده یا بفروشد، موضوع طرح فروش مسکن متری در بورس است.
طبق آنچه تاکنون در ارتباط با این طرح اطلاعرسانی شده است، یک مسکن یا آپارتمانهای پایه به صورتی متری در بورس عرضه میشوند و مردم میتوانند هر متراژی که توان آن را دارند، خریداری کنند. به این ترتیب، مردم پول خود را در جایی ذخیره کردهاند که متناسب با قیمت مسکن ارزش پیدا میکند و دیگر به واسطه نواسانات مسکن، فرد در این حوزه متضرر نمیشود و در نتیجه به مرور میتواند متراژ مورد نظر را خریداری کند.
قابل ذکر است که طرح فروش متری مسکن تاکنون چند بار اجرا شده و موفق نبوده و از این رو برای موفقیت این طرح لازم است، موارد زیر به طور مناسب بررسی و مورد نظر قرار گیرند:
1- تعریف دقیق مسکن پایه از مهمترین الزامات پیادهسازی این طرح محسوب میشود و از آنجا که مسکن کالای همگنی نیست بنابراین استانداردسازی مسکن پایه بسیار دشوار و با مشکلات عدیدهیی همراه خواهد بود. لازم به ذکر است که در این استانداردسازی باید شاخصهایی نظیر کیفیت کالبدی- فضایی، کیفیت عملکردی، کیفیت محیطی و کیفیت مربوط به نیازهای انسان مورد توجه قرار گیرند. مسکن پایه به نوعی کف قیمت هر متر مسکن ارائه شده در بورس است و خریداران باید براساس کیفیت هر یک از شاخصهای نامبرده شده(نظیر طبقه، نور و...) مابهالتفاوت قیمت را پرداخت کنند.
2- با توجه به مکانیسمهای موجود در بورس، امکان به کارگیری این طرح در همه پروژهها عملا منتفی است و تنها در برخی از شهرهای بزرگ و پروژههای بزرگی که توسط انبوهسازان با سابقه خوب حرفهیی قابل پیادهسازی است.
3- فایق آمدن بر مشکلات حقوقی و شرعی خرید و فروش متری مسکن در بورس یکی از چالشهای اصلی این طرح محسوب میشود. زیرا اساسا هنگامی که شخصی بخشی از آپارتمانی را خریداری میکند، قابلیت دسترسی و تملک آن وجود ندارد درحالی که در ایران خرید و فروش کالا فیزیکی است، معاملات باید منجر به تحویل شود و کالا، معامله و تحویل داده میشود.
4- با توجه به کوچک بودن تعداد عرضهکنندگان طرح در بورس و از طرف دیگر ناآگاهی مردم با حوزه بورس و خطر سفتهبازی و رانت، احتمال آسیب و ضرر مردم بسیار زیاد است و لازم است به روشهای مناسب سطح آگاهی مردم در این خصوص افزایش داده شود.