جرمی پاول راه یلن را ادامه می‌دهد
گروه جهان
جرمی پاول، کاندیدای دونالد ترامپ برای ریاست فدرال رزرو، سه‌شنبه در جلسه استماع کمیته بانکداری سنای امریکا حاضر شد. پیش‌بینی‌ها بر این است که پاول در گرفتن رای اعتماد از کنگره مشکل چندانی نداشته باشد اما آنچه غیرمنتظره است، تغییر رویکرد این محافظه‌کار پیشین و دنباله‌روی سیاست‌های ژانت یلن، رییس کنونی فدرال رزرو است. پاول که در دوران فعالیت در هیات روسای بانک مرکزی امریکا از سیاست‌گذاری‌ها در زمینه نرخ بهره یا تسهیل کمی انتقاد کرده بود اما حالا به یکی از مبارزان سیاست‌های پولی یلن تبدیل شده و گفته است این سیاست‌ها میلیون‌ها فرصت شغلی ایجاد کرده بدون اینکه نشانه‌یی از بی‌ثباتی در بازار بر جای بگذارد.
رویترز در گزارشی نوشت، پاول که در گذشته در رابطه با باز بودن دست بانک مرکزی در سیاست‌گذاری محتاطانه عمل می‌کرد در آستانه جلسه استماع گفت، فدرال رزرو به توانایی برای «واکنش قاطعانه و مناسب» در مواجهه با تهدیدهای جدید پیش روی اقتصاد نیاز دارد. این درحالی است که پاول در نخستین ماه‌های فعالیت در فدرال رزرو بن برنانک، رییس وقت بانک مرکزی را برای شفافیت بیشتر درباره زمان عقب‌نشینی از خرید اوراق قرضه تحت فشار گذاشته بود. برنانک عقب‌نشینی از سیاست نامتعارف تسهیل کمی(خرید اوراق بهادار دولتی و خصوصی توسط بانک مرکزی به منظور تحریک اقتصاد) را نخستین بار در تابستان 2013 مطرح کرد و این مساله به افزایش اوراق قرضه وزارت خزانه‌داری منجر شد و برنانک، پاول و دیگران مجبور شدند رویکرد تدافعی پیش بگیرند.
دوره ریاست ژانت یلن بر فدرال رزرو در ماه فوریه 2018 تمام می‌شود و سوال بی‌پاسخ برای بسیاری این است که تغییر رویکرد پاول 64 ساله از بانکداری محتاط به حامی رویکرد «اشتغال‌زایی در اولویت» یلن نشانه‌یی از تحولات شخصیتی اوست یا نفوذ یلن بر مناظرات کنونی را نشان می‌دهد؟ پاول اقتصادی قدرتمند، نرخ تورم پایین و مسیر سیاست‌گذاری مقابله با رکود یلن را به ارث می‌برد درحالی که دوره این سیاست‌گذاری‌ها رو به اتمام است. نارایانا کوچرلاکوتا، رییس فدرال رزرو مینیا‌پولیس که خود نیز در دوران فعالیتش در این نهاد از سیاست‌های محافظه‌کارانه عقب‌نشینی کرده، گفته:«آنچه مشخص نیست این است که او به یک شوک دیگر رکود اقتصادی چطور پاسخ می‌دهد. پاول نیز همانند یلن با شدت عمل رفتار می‌کند؟»
از آنجا که پاول پس از ویلیام میلر در دهه 1970 نخستین فردی است که بدون تحصیلات عالی در رشته علوم اقتصادی برای ریاست فدرال رزرو نامزد شده قطعا بیشتر از پیشینیان خود مورد بررسی‌های موشکافانه قرار می‌گیرد. الکساندر سالتر و دنیل اسمیت، دو کارشناس علوم اقتصادی که عملکرد آرتور برنز، آلن گرینسپن و بن برنانک را در زمان ریاست بر فدرال رزرو بررسی کرده‌اند، معتقدند حتی کارشناسان اقتصادی نیز پس از روی کار آمدن به طرز غیرمنتظره‌یی عملکردی متفاوت از گفته‌های خود داشتند. به گفته این دو کارشناس اقتصادی 3 رییس نام برده فدرال رزرو سیاست‌گذاری‌هایی را به اجرا گذاشتند که پیش از ریاست بر فدرال رزرو با آنها مخالف بودند. سالتر و اسمیت نوشتند:«هر کدام از آنها پیش از ریاست فدرال رزرو تا اندازه‌یی از محدودیت پولی حمایت می‌کردند و به اشتباهات گذشته فدرال رزرو توجه داشتند. اما در دوران ریاست بر بانک مرکزی، دیدگاه آنها به ارتقای فعالیت پولی تغییر کرد.»
درحال حاضر پاول برای سیاست‌گذاری با هیچ چالش فوریتی مواجه نیست و فدرال رزرو سعی دارد، کنترل قابلیت‌های رشد اقتصاد امریکا را بدون افزایش ناگهانی و شدید نرخ تورم در دست بگیرد. اما همچنان برنامه‌های دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری امریکا در زمینه‌های مالیات و مخارج اگر به افزایش نرخ تورم منجر شود، می‌تواند یک مخاطره اقتصادی تلقی شود. اگر پاول، فرد منتخب ترامپ از میان 5 نامزد ریاست فدرال رزرو در مقابله با برنامه‌های رییس‌جمهوری قوانین پولی را تشدید کند، چنین اقدامی به معنای رویارویی با ترامپ خواهد بود و مشکلاتی برای فدرال رزرو و شخص پاول به دنبال خواهد داشت. در عین حال مخاطره شکست یکی از طولانی‌مدت‌ترین دوره‌های بهبود اقتصادی امریکا در دوران پاول نیز وجود دارد.
دیوید استاکتون، رییس پیشین بخش تحقیقات در فدرال رزرو گفت اگر اقتصاد در مسیر کنونی باقی بماند، پاول با ادامه سیاست‌های یلن کار درستی انجام می‌دهد؛ اما هنوز درباره توانایی‌های پاول در تشخیص و واکنش در برابر بحران‌های احتمالی اطلاعات چندانی در دست نیست.
پاول در سال 2012 به عنوان یکی از اعضای هیات روسای فدرال رزرو انتخاب شد. در آن زمان رشد اقتصادی متوقف شده بود و مناظرات بر این موضوع تمرکز داشتند که چطور باید به برنامه‌های واکنش به بحران پایان و نرخ بهره را برای نخستین مرتبه طی یک دهه افزایش داد. استاکتن در این باره گفت: «پاول در گذشته درباره عوارض جانبی نرخ بهره پایین و تسهیل کمی ابراز نگرانی کرده بود. باید دید اکنون چه واکنشی نشان می‌دهد و اقدامات او چه عواقبی می‌تواند داشته باشد.»
پس از افزایش مجدد اوراق قرضه وزارت خزانه‌داری در نتیجه عقب‌نشینی از تسهیل کمی در سال 2015 پاول ابتدا طرف محافظه‌کاران را گرفت و این مساله را مطرح کرد که تا پایان همان سال دست‌کم به دو مرحله افزایش نرخ بهره نیاز است. اما بعدتر از انتقادها از یلن عقب‌نشینی کرد و در نهایت فدرال رزرو تنها یک مرتبه در ماه دسامبر نرخ بهره را افزایش داد. به مرور زمان اظهارات پاول رنگ و بوی جدیدی به خود گرفت تا اندازه‌یی که وی اکنون بیشتر بر این مساله تاکید دارد که سیاست‌گذاری‌های یلن در مقابله با بحران اقتصادی تا چه اندازه در فراهم آوردن فرصت بهبود برای کارگران تاثیرگذار بوده است.
آنها که سابقه همکاری با پاول را دارند، می‌گویند وی مهارت کافی برای ریاست بر فدرال رزرو را دارد چراکه همیشه آماده پذیرش و یادگیری است. کارن دینان که در دوره دوم ریاست‌جمهوری باراک اوباما در سمت مشاور وزیر خزانه‌داری فعالیت و عموما با هیات روسای فدرال رزرو دیدار می‌کرد، می‌گوید: «لازم است چیز‌هایی که نمی‌دانستید را بدانید و لازم است زمانی که چیزی را نمی‌دانید، آماده شنیدن باشید».
