انتصاب نخستین وزیر انتشارات و مطبوعات
مجلس شورای ملی ۱۹ اسفند ۱۳۴۲ کابینه حسنعلی منصور را که دو روز پیش از آن، پس از کنارهگیری امیر اسدالله علم مامور تشکیل کابینه شده بود، تایید کرد و اداره انتشارات و رادیو تبدیل به وزارت اطلاعات (انتشارات و مطبوعات-ارشاد) شد که بعدا سازمانهای دیگری از جمله جهانگردی بر آن اضافه شد و نصرتالله معینیان، روزنامهنگار، تصدی وزارت تازه را برعهده گرفت. قبلا امور مطبوعات ازجمله صدور پروانه از اختیارات وزارت کشور و پیش از آن شورای عالی فرهنگ بود.
نصرتالله معینیان ورود به عرصه مطبوعات و نگارش مطالب روزنامه را از اصفهان شروع کرد و به کمک دایی خود، باقر مجلسی، که از روزنامهنگاران قدیمی شهر اصفهان بود، توانست خود را در روزنامههای آن زمان شهر اصفهان مطرح کند. پس از عزیمت به تهران، او در روزنامه آتش (وابسته به جناح اکثریت) شروع به نگارش مقاله کرد و در سال ۱۳۲۶ به سمت سردبیری روزنامه رسید. پس از آن، باتوجه به مهارتی که در تنظیم مقالات داشت، در کابینه فضلالله زاهدی به معاونت اداره کل تبلیغات و رادیو رسید و در سال ۱۳۳۵ و دولت حسین علا به ریاست اداره کل تبلیغات و در سال ۱۳۳۷ به سرپرستی اداره انتشارات و تبلیغات و معاونت نخستوزیر منصوب شد. [۲] معینیان در سال ۱۳۴۱ در کابینه اسدالله علم به وزارت راه منصوب شد.
پس از خروج معینیان از اداره انتشارات و رادیو، جهانگیر تفضلی جایگزین او در آن اداره شد که در کمتر از سه ماه از این پست کنار گذاشته شد و معینیان با حفظ سمت وزارت، به این نهاد بازگشت. معینیان از اعضای هیات اجراییه حزب ایران نوین که توسط حسنعلی منصور در ۶ بهمن ۱۳۴۲ تاسیس شد بود؛ که بیشتر اعضای شورای مرکزی این حزب، از کارمندان دولت بودند. پس از نخستوزیر شدن حسنعلی منصور در اواخر سال ۱۳۴۲، نام سازمان انتشارات و رادیو تغییر کرد و تبدیل به وزارتخانه اطلاعات شد؛ حسنعلی منصور معینیان را که رییس سازمان انتشارات و رادیو بود، به سمت وزارت اطلاعات منصوب نمود.
در آن زمان که برای دولت اشاره به کوچکترین ضعفی قابل تحمل نبود، معینیان اجازه پخش برنامه روزانه «در گوشه و کنار شهر» را در پرایم تایم (ساعت ۴ و نیم بعدازظهر) از رادیو داده بود که ضعفها و نارساییهای جامعه تهران را منعکس میکرد.