سلامت، «اجتماعی» میشود
معاون اجتماعی وزیر بهداشت ضمن تشریح اقدامات وزارت بهداشت در زمینه سه جنبه اجتماعی شدن سلامت یعنی مشارکت مردم، همکاریهای بینبخشی و مشارکت افراد شاخص در حوزه سلامت، مهمترین برنامههای وزارت بهداشت را در این حوزه و در سال ۹۷ برشمرد. محمدهادی ایازی با اشاره به اقداماتی که در حوزه اجتماعی شدن سلامت انجام شده است، گفت: اولا باید به این پرسش پاسخ دهیم که هدفمان از اجتماعی شدن سلامت چیست و اصلا اجتماعی شدن سلامت به چه معنی است؟. باید توجه کرد که نخستین مساله در اجتماعی شدن سلامت موضوع مشارکت است. به این معنی که مردم در امور مربوط به سلامت خودشان نقشآفرین باشند. بنابراین ما باید زمینه مشارکت مردم را فراهم کنیم؛ چراکه مردم میتوانند در حفظ سلامتی خودشان مشارکت داشته باشند.
او افزود: دومین جنبه اجتماعی شدن سلامت، مساله همکاری و مشارکت سازمانها با عنوان مشارکت بینبخشی در حوزه سلامت است. باید توجه کرد که همه دستگاههای موجود در کشور اعم از محیطزیست، شهرداریها، وزارت ارشاد و... و در سلامت جامعه نقش دارند. مشارکت افراد خاص و صاحبنظر نیز سومین جنبه اجتماعی شدن سلامت است؛ بهطوریکه افراد خاص اعم از چهرههای فرهنگی، هنری، ورزشی و... که در میان مردم دارای نفوذ هستند میتوانند در سلامتی مردم نقش داشته باشند. ایازی درباره نخستین جنبه اجتماعی شدن سلامت یعنی مشارکت مردمی، به ایسنا گفت: موضوع مشارکت مردم در سالهای گذشته در چند بخش حوزه سلامت دیده شده است؛ اول مشارکت در توسعه زیرساختهای سلامت بوده که با کمک خیرین سلامت انجام شده است. باید توجه کرد که درحال حاضر ۸۷۵ خیریه سلامت در کشور وجود دارد که این خیریهها ۴۰ بیمارستان و ۴۰۰ درمانگاه برای ارائه خدمت به مردم دارند. معاون اجتماعی وزیر بهداشت با بیان اینکه پیشبینی کردهایم که حدود ۵۷۰ خیریه به عنوان پشتیبان بیمارستانهای دولتی راهاندازی شود، افزود: تاکنون حدود ۲۷۰ مورد خیریه پشتیبان بیمارستان در کشور راهاندازی شده است. اقدام دیگر در این زمینه حمایت و تعامل با سازمانهای مردمنهاد سلامت بوده است. خوشبختانه در این دوره سازمانهای مردمنهاد سلامت سازوکاری در داخل وزارتخانه پیدا کردند. در گذشته نه خیریهها و نه سمنها در وزارت بهداشت متولی نداشتند، اما اکنون با راهاندازی معاونت اجتماعی این سازمانها و خیریهها متولی دارند.
وجود ۶۸۰ سازمان مردمنهاد سلامت در کشور
ایازی با بیان اینکه در حال حاضر ۶۸۰ سازمان مردمنهاد در حوزه سلامت و در شهرستانها، استانها و مرکزیت کشور فعالیت دارند، ادامه داد: برخی از این سازمانها به صورت ملی فعالیت میکنند مانند انجمن اماس، هموفیلی، تالاسمی و...، برخی هم فقط در سطح استان فعالند و در فرهنگسازی، آموزش و... میتوانند نقشآفرین باشند و در عین حال میتوانند مطالبات بیماران را هم دنبال کنند. بر همین اساس با پیگیری همین سازمانها و مساعدت مجلس شورای اسلامی امسال چهار بیماری به لیست بیماریهای خاص اضافه شد که شامل بیماری اوتیسم، اماس، بیماریهای متابولیک و ایبی بود.
راهاندازی کانونهای سلامت در محلهها
وی به برخی مصوبات شورای عالی سلامت و امنیت غذایی که با ریاست رییسجمهور برگزار میشود، اشاره و اظهار کرد: در شورای عالی سلامت و امنیت غذایی که در آذر ماه سال ۹۶ برگزار شد، مصوب شد که کانونهای سلامت در سطح محلات در کل کشور راهاندازی شود. باید توجه کرد که راهاندازی این کانونها فرصتی را ایجاد میکند تا مردم به صورت ساختارمند درگیر مسائل مربوط به سلامتشان شوند. به عنوان مثال ما در کشور حدود پنج میلیون نفر مبتلا به دیابت داریم و حدود پنج میلیون نفر هم در آستانه دیابت قرار دارند، این افراد برای داشتن یک زندگی خوب باید سبک زندگیشان را اصلاح کنند. این اقدامات میتواند در سطح محله انجام شود؛ بهطوریکه در سطح محلات کانونهای سلامت را راهاندازی کنیم، به افراد آموزش داده و توانمندشان کنیم تا سبک زندگیشان را اصلاح کنند.
ایازی افزود: همچنین در حال حاضر 8.2درصد مردم کشور سالمندند و در برخی از استانها این رقم بسیار بیشتر است. به عنوان مثال در گیلان حدود 13.2درصد سالمند وجود دارد. بنابراین خانه سالمندان میتواند در سطح محله شکل بگیرد، برای افراد سالمند برنامههای فرهنگی و اجتماعی برگزار شده و زندگی بهتر داشته باشند و کیفیت زندگیشان ارتقا یابد یا در حوزه سلامت مادر و کودک میتوان اقداماتی را انجام داد. باید بدانیم که از روزی که نطفه در رحم مادر بسته میشود تا پایان دو سالگی را ۱۰۰۰ روز طلایی مینامیم که بالغ بر ۹۰درصد انسان در این ۱۰۰۰ روز شکل میگیرد و بیشترین سرمایهگذاری را باید برای این دوران داشته باشیم، اما بسیاری از مادران و پدران از این موضوع اطلاع ندارند. اگر ما کارگاههای مادر و کودک را در سطح محلات برگزار کنیم و افراد در این کارگاهها شرکت کنند، میتوانند روی رشد فرزندانشان تاثیرات خوبی داشته باشد. همه این موضوعات میتواند تعیینکننده باشد و به همین دلیل ما در سطح محلات کار میکنیم.