فراز و فرودهای رهبری ماکرون
گروه جهان
ریاستجمهوری امائول ماکرون هفتم مه(فردا) یک ساله میشود. این درحالی است که پاریس در نخستین سالگرد مراسم تحلیف، خود را برای یک تظاهرات گسترده ضددولتی آماده میکند. پلیس اعلام کرده حدود دو هزار مامور را برای سازماندهی این تظاهرات گسترده و جلوگیری از خشونت احتمالی معترضان در خیابانها مستقر میکند.
امانوئل ماکرون سال گذشته درحالی زمام امور در پنجمین قدرت بزرگ اقتصادی جهان را به دست گرفت که در جریان کارزار انتخاباتی، وعده اصلاحات اقتصادی و نوآوری در عرصه سیاسی را مطرح کرده بود. وی در دور نخست انتخابات تنها حدود ۲۴درصد رای آورد و در دوم بر مارین لوپن، رهبر حزب راستگرا و پوپولیست «جبهه ملی» پیروز شد. الجزیره مینویسد: ماکرون در سالگرد نخستین سال ریاستجمهوری خود با چالش اعتصاب گسترده و تظاهراتهای سراسری در تمام فرانسه روبهروست. او که خود را سیاستمداری مستقل از چپ و راست معرفی کرده بود در هیبت یک سیاستمدار مدافع حقوق کارگران و طبقات آسیبپذیر ظاهر شد. ماکرون وعده داد از حقوق کارگران دفاع خواهد کرد اما کارگران خشمگین فرانسوی که حالا هر روز در خیابانها لاستیک آتش میزنند و علیه سیاستهای دولت شعار میدهند، نظر دیگری دارند.
از کاهش قدرت خرید و برنامه اصلاحات دولت فرانسه در زمینه تغییر قانون کار، آموزش عالی و بهداشت عمومی بیشترین سهم را در کاهش محبوبیت ماکرون داشتهاند. مخالفان ماکرون پس از اصلاح قانون کار این کشور در ماههای گذشته به او لقب «رییسجمهور ثروتمندان» دادهاند. ماکرون سال گذشته تلاش کرد که اتحادیههای کارگری را قانع کند که فرانسه در یک جهان متغیر نیازمند تغییر است. او گفته بود که شاید نتواند صنایع قدیمی را حفظ کند اما با ایجاد فرصتهای جدید و الگوهای آموزشی روی آینده کارگران سرمایهگذاری خواهد کرد. شاید در آن گرماگرم رقابتهای انتخاباتی سال گذشته بسیاری از اعضای اتحادیههای کارگری با این وعدههای ماکرون قانع نشدند اما رویکرد جاهطلبانه او خیلیها را وادار به عقبنشینی کرد، قماری که امروز دیگر کارساز نیست و تاریخ مصرفش به پایان رسیده است. اکنون بسیاری از اتحادیههای کارگری به این نتیجه رسیدهاند که رویکرد جاهطلبانه ماکرون قرار نیست تغییر کند و او حاضر نیست که هیچ سخنی را خلاف خواستهها و رویکرد خود بپذیرد.
البته موافقان ماکرون در فرانسه معتقدند که او رهبری یک انقلاب را در دست دارد. در کشوری که مردمانش به تغییر بدبین هستند و اداره آن سالهای سال میان سیاستمداران چپ و راست دست به دست شده، ماکرون افق سیاسی این کشور را به هم ریخته، احزاب محافظهکار و سوسیالیست را کنار زده و اصلاحاتی را در پیش گرفته که گرچه دردآور اما ضروری است. رییسجمهوری فرانسه معتقد است که کلید ایجاد فرصتهای جدید و کاهش نرخ بالای بیکاری در فرانسه تقویت اقتصاد و جذب سرمایهگذاری است اما سیاستهای او مخالفتهای گستردهیی را به دنبال داشته است.
تایید سیاست خارجی
نتایج نظرسنجی لوُبس نشان میدهد که فرانسویها با وجود نارضایتی داخلی از عملکرد او در سیاست خارجی رضایت نسبی دارند. گفته شده در این نظرسنجی از شهروندان پرسیده شده تا چه حد «جهان نو» را که از وعدههای امانوئل ماکرون بود، تحقق یافته میبینند؟ 58 درصد در پاسخ به این پرسش گفتهاند که تغییرات را طی یک سال گذشته احساس کردهاند حتی 32درصد از این 58 درصد گفتهاند، تغییرات طی یک سال گذشته بسیار بیشتر از انتظارات آنان بوده است. همچنین 21درصد از پرسششوندگان گفتهاند، تغییرات در جهت درستی بوده و حاصل تغییرات مثبت بوده است، برعکس 30درصد پرسششوندگان گفتهاند که حاصل تغییرات راضیکننده نبوده است و 49درصد نیز گفتهاند که از نظر آنها تغییرات محتوای قابل توجهی نداشته است. لوُبس مینویسد:«از نظر شهروندان فرانسوی بهبود جایگاه بینالمللی و وجهه فرانسه در روابط جامعه جهانی از وجوه مثبت آغاز دوره ریاستجمهوری امانوئل ماکرون است؛
63 درصد پرسششوندگان گفتهاند که امید به تحقق آرمانهای بزرگ برای فرانسه از هنگام ریاستجمهوری ماکرون افزایش یافته است.
در بخشی از این نظرسنجی از نقش رییسجمهوری جدید در حضور بیشتر فرانسه در روند جهانی شدن پرسیده شده است که در این مورد بخشی از پرسششوندگان گفتهاند که نگرانیهایی دارند؛ در مورد بسط یا حفظ معیارهای نظام دموکراتیک، فرانسویان نظر چندان مثبتی ندارند. 65 درصد پرسششوندگان گفتهاند با آمدن ماکرون دموکراسی در کشور محدودتر شده است. 72درصد نیز گفتهاند معیارهای بسط عدالت اجتماعی کمتر از سابق رعایت میشود و 75درصد گفتهاند، دولتمداران جدید کمتر برابریطلب هستند.
لوُبس نوشته: «نگرانکنندهتر از همه پاسخها برای الیزه این است که تنها 28درصد شهروندان باور دارند که سیاستهای اصلاحی دولت ماکرون به اصلاحات عمیق و آمادهسازی فرانسه برای رویارویی آینده منتهی خواهد شد. هنوز یک سال از حکومت ماکرون نگذشته و ما از حالا شاهد آن هستیم که تردیدها درباره سیاستهایش در افکار عمومی جا خوش کرده است.»
یورونیوز مینویسد: ناآرامیها در فرانسه ادامه دارد و رویارویی اتحادیهها و کارگر به مرحله حساسی رسیده است. در شرایطی که اتحادیهها(به ویژه در بخش حملونقل) اعلام کردهاند تا زمان عقبنشینی دولت از اصلاحات پیشنهادی به اعتصابهای خود ادامه خواهند داد، ماکرون نیز بارها تاکید کرده که دولتش به هیچ عنوان قصد عقبنشینی ندارد. استفان زومستگ، تحلیلگر فرانسوی میگوید:«ماکرون اگر در این جنگ بازنده باشد، این شکست در سالهای باقیمانده از ریاستجمهوریاش بارها و بارها به او یادآوری خواهد شد. اما اگر موفق شود، او به عنوان فردی دیده خواهد شد که توانایی اصلاح یک کشور را داشته است، کاری که پیروزی او در انتخابات ریاستجمهوری در عرصه سیاسی این کشور انجام داد.»