راهکار مردمی مواجهه با تحریم
گروه اقتصادکلان
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید: در شرایطی که امریکا از برجام خارج شده، اتحاد و همگرایی فعالان اقتصادی، مردم و مسوولان یکی از راه‌های مهم برای مقابله با امریکا و کم اثر کردن تحریم‌هاست.
به گزارش ایرنا، «ساسان شاه‌ویسی» کارشناس اقتصادی در این ارتباط گفت: ما در مواجهه با یک تهدید بزرگ هستیم و یکی از مهم‌ترین محورهای تقابل با این تهدید، همگرایی است.
وی اظهار کرد: ذی‌نفعان اقتصادی باید با یک نگاه یکپارچه، هم‌افزا، منسجم و اصولی ظرفیت‌های خود را به اشتراک بگذارند و هر یک بر اساس قابلیت‌ها و استعدادی که دارند، ظرفیت‌سازی و فرصت‌سازی کنند؛ نقاط ضعف خود را بپوشانند و در عین حال از فرصت‌های موجود حداکثر بهره‌برداری کنند.
شاه‌ویسی با بیان اینکه اتحاد یک رویکرد موثر، پویا و هدفمند است، گفت: نه فقط باید بخش خصوصی، تعاونی، صنعتگران و تجار با هم متحد شوند بلکه باید گفتمانی به وجود بیاید تا همه ذی‌نفعان اقتصادی متوجه نقش و جایگاه خود باشند و اعتماد متقابل بین دولت و بخش‌های خصوصی به وجود بیاید.
وی تصریح کرد: مهم‌ترین مولفه قدرت و توانایی ملی این است که این توانایی را به مردم، بخش خصوصی، تعاونی و اصناف انتقال دهیم تا سهامداران بورس و کسانی که سهم بزرگی در اقتصاد ملی برعهده دارند، در این تعامل حضور گسترده داشته باشند.
این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: بارها در سیاست‌های کلی و دیدگاه‌های سیاستمداران ارشد گفتمان مشترک مطرح شده اما متاسفانه شاهد هستیم که از آن غفلت می‌شود، بنابراین باید برای توسعه اقتصاد ملی اشتراک‌گذاری ظرفیت‌ها، تعامل و همکاری داشته باشیم.
شاه‌ویسی همچنین درباره برونگرایی اقتصاد که از ارکان اقتصاد مقاومتی به شمار می‌رود، گفت: بسیاری از کشورها به دنبال این هستند که اقتصاد خود را در عرصه بین‌الملل گسترش و اثرگذاری مولفه‌های قدرت ملی را در حوزه اقتصاد تقویت کنند اما این تمام اتفاق نیست.
وی توضیح داد: بارها گفته شده که ایران باید به سازمان تجارت جهانی (WTO) ملحق شود اما پرسش این است که این الحاقیه چه قابلیت‌ها و منافعی برای ما دارد و چه ظرفیت‌هایی را برای ما ساقط می‌کند و آیا ما اصلا در این حد هستیم که بخواهیم در این عرصه وارد شویم؟
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه اقتصاد ایران هنوز تک‌محصولی و وابسته به نفت است، گفت: هرچند در 15سال گذشته صادرات غیرنفتی کشور افزایش یافت اما سهم عمده آن مربوط به خام‌فروشی کالاهایی چون مواد معدنی و پتروشیمی است.
شاه‌ویسی اظهار داشت: باید از خود بپرسیم که ورود ما به بازار بین‌الملل چه مقدار مبتنی بر فناوری و ارزش افزوده و به عنوان بازارسازهای اثرگذار و تولیدکنندگان اثرگذار در اقتصاد بین‌الملل است.
این کارشناس اقتصادی یادآور شد: بسیاری از اقتصادهای نوپدید که سهم بزرگی در تاثیرات مثبت نرخ رشد آتی و تولید ثروت داشتند، پروسه‌یی را برای الحاق به تجارت بین‌الملل طی کردند و در وهله اول اراده ملی، ظرفیت‌های ملی و زیرساخت‌های خود را ارتقا دادند. وی اذعان داشت: بخش بزرگی از صنعتگران کشور سنتی یا نیمه سنتی هستند و کارکرد‌پذیری فناوری نوین در اقتصاد ملی به خصوص در حوزه صنعتی قابلیت پیدا نکرده است. شاه‌ویسی با بیان اینکه در یک‌صد سال گذشته تمام سرمایه‌گذاری‌ها را از نفت گرفته و در این حوزه استفاده کردیم، گفت: هنوز وامدار بسیار بزرگی به سرمایه‌گذاری‌های دانشی، مالی و اقتصادی در حوزه نفت هستیم و این موضوع بیانگر این است که دیدگاه‌های ما نسبت به سهم‌پذیری و اقتصاد بین‌الملل دچار چالش است.
وی تاکید کرد: در کنار برونگرایی و ارتباط با جهان باید به درونزا کردن اقتصاد نیز توجه کنیم که ظرفیت‌ها و زیرساخت‌ها برای یک مطالبه و رقابت پرقدرت همچنین ایجاد انگیزه برای ارزش افزوده بیشتر فراهم کند.
