روح سامورایی در روستوف
محمد غلامی|
ساموراییها تا تاریخساز شدن فاصلهیی نداشتند؛ اگر در روستوف 21 دقیقه دوام آورده بودند، امروز خود را در بین 8 تیم برتر جام 2018 میدیدند. اما آنان فوتبال بازی کردند و تاوان بازی خود را هم با خوردن سه گل به بلژیکیهای آماده دادند. گمان میرفت ژاپن که در دور مقدماتی با کارت زرد کمتر به دور بعد صعود کرده بود، برابر بلژیک شانسی نداشته باشد و آنان باید روح سامورایی خود را برای باختی آبرومندانه به خدمت بگیرند. اما ژاپنیها نشان دادند بیش از آنکه به تیم حریف بیندیشند -اینکه در برابر تیمی قدرتمند از اروپا قرار گرفتهاند- به فوتبال احترام میگذارند، در عین حال که همچنان روح سامورایی در آنان غلیان میکند. در بازی دوشنبه شب، تکتک هفت اصل سامورایی در ساق پای بازیکنان ژاپنی دیده میشد. از خصیصه «کنین» (صبر و استقامت) گرفته تا «کیبو» (امید) که ژاپن را تا آخرین دقایق بازی در جایگاه تیم برتر قرار داده بود. آنان به فوتبال هم احترام گذاشتند، در حالی که میتوانستند زمانی که با 2 گل از حریف پیش هستند با ضدفوتبال یا دستکم بازی تدافعی، از پیروزی خود دفاع کنند. اما آنان نشان دادند بیش از اندیشیدن به نتیجه، برای فوتبال و ماهیت آن احترام قائلند. این را با یک بازی حساب شده، آنجا که نه تماما به دفاع مشغول شدند نه به ضدفوتبال و وقتکشی روی آوردند، نشان دادند. این بازی حساب شده آنان با یک گل در دقیقه 48 همراه شد. در حالی که این گل ژاپنیها همه را بهتزده کرده بود، به فاصله 5 دقیقه یک ضربه از محوطه پشت هجده از تاکاشی اینوی به بهت و حیرت تماشاگران افزود. برای کسی قابل باور نبود که ژاپن تیم آسیایی همیشه در حد میانه، از بلژیکی با دو گل پیش افتاده است که از ابتدای جام همه آن را شانس قهرمانی میدانستند. این بلژیک که ادن هازارد، لوکاکو، دی بروین و دو جین بازیکن تراز اول دارد. حیرت را در نگاه بازیکنان بلژیکی هم میشد دید. اما این برتری 2 گله در حالی که تنها 40 دقیقه به پایان بازی مانده بود، باعث نشد ژاپنیها به بازی تدافعی روی بیاورند. انتظار هم از ژاپن چنین نبود، چراکه بارها این تیم نشان داده بود، بین برد و فوتبال، انتخابش فوتبال است. برای همین در عین حال که بلژیک برای گل به سوی دروازه ژاپنیها توپ میریخت، ساموراییها با سرعت مثالزدنیشان این تیم اروپایی را غافلگیر کرده و موقعیتهای خطرناکی ایجاد میکردند. تا آنجا که اگر شانس با آنان همراه بود، شاید گل سوم و چهارم را هم میزدند. در مقابل اگرچه بلژیکیها موقعیتها خطرناکی روی دروازه حریف به وجود میآوردند، اما به نظر میرسید که نمیتوانند به این راحتیها از سد دفاع تیمی ژاپن که از خط حمله این تیم شکل گرفته بود، عبور کنند. تا آنکه قد و قامت بلند بلژیکیها در مقابل، کوتاه قامتی چشم بادامیها به داد تیم اروپایی رسید. دو گل بلژیک در فاصلهیی کوتاه روی ضربه سرهایی به ثمر رسید که اگر تیم مقابل، تیمی همچون ایران با آن دفاع گره خورده و بلند قامت بود، بلژیکیها شانسی در برابرش نداشتند. در حالی که گمان میرفت هر دو تیم احتیاط پیشه کنند تا بازی به وقت اضافه بکشد، ژاپنیها بیمحابا، بدون آنکه نگاهی به رنگ و پرچم تیم مقابلشان بیندازند، جلو کشیده و تلاش کردند بازی را در همان 90 دقیقه به سود خود به پایان برسانند. اما همین عطش بازیکنان ژاپن کار دست شان داد. در حالی که بازیکنان آبی پوش چشم بادامی در دقیقه 93 برای گل زنی به جلو آمده بودند، بلژیکیها توپ را از دست آنان ربوده و با چند پاس سریع و بازی که خاص خود اروپاییهاست، به دروازه ژاپن رساندند تا ناصر چادلی کار را تمام کند. چادلی که به همراه مروانه فلینی یکی از دو تعویض طلایی روبرتو مارتینز بود. دو بازیکنی که در نیمه دوم به زمین آمدند و بازی را برای بلژیک درآوردند تا پس از 48 سال، تیمی که در جام جهانی دو گل عقب افتاده بود، با یک بازگشت نتیجه را به نفع خود رقم بزند. آخرین باری که تیمی صفر-2 جلو افتاد و سپس 3-2 زانو زد انگلیس برابر آلمان غربی در جام جهانی 1970 بود. با این نتیجه آخرین تیم آسیایی که در جام جهانی مانده بود هم با روسیه خداحافظی کرد. اما نتیجه بازیکنان قاره بزرگ آبرومندانه بود. عربستان که اگرچه در برابر تیم میزبان در بازی افتتاحیه 5 گل خورد، اما در دو بازی بعدی خود بازی خوبی به نمایش گذاشت و حتی مصر با محمد صلاح را شکست داد. ایران که در سه بازی دیدنی چشمها را به سمت خود خیره کرد و اگر سانتیمتری توپ طارمی به راست چرخیده بود، به جای پرتغال مقابل اروگوئه میایستاد. کرهجنوبی هم که اگرچه دو بازی اول خود را با نتیجهیی نزدیک باخت، اما با یک برد شیرین 2 گله هم خود را از قعر جدول به بالا کشید، هم کوله آلمانها را برای بازگشت به برلین به دست شان داد. در این بین، تنها استرالیا آنچنان که باید نتوانست بازیهای خوبی به نمایش بگذارد و به عنوان ضعیفترین تیم آسیایی از جام حذف شد.