تهاجم به خاک ایران از سوی عراق

 تنها سه روز پس از پذیرفتن قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، عراقی‌ها در روز ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ در شرایطی که وزیر خارجه وقت ایران در حال مذاکره با دبیرکل سازمان ملل بود، تهاجم خود را از دو محور کوشک و شلمچه در منطقه جنوب آغاز کردند.

سی و یکم تیرماه مصادف با سالروز تهاجم وسیع ارتش بعث عراق به خاک ایران پس از پذیرفتن قطعنامه ۵۹۸ در سال ۱۳۶۷ است.  برگزاری جلسه مشترک شورای فرماندهی انقلاب عراق به ریاست صدام در ۳۰ تیر ماه ۱۳۶۷ نشان می‌داد که دولت عراق درصدد اقدام مهمی است که نشانه‌های آن با آغاز پیشروی نیروهای ارتش عراق به خاک ایران آشکار شد. هدف این پیشبرد و تهاجم، آزاد کردن باقیمانده سرزمین‌های عراق، انهدام نیروهای ایران و به اسارت در آوردن تعداد بیشتری از نیروهای ایرانی برای ایجاد برابری با تعداد اسرای عراقی اعلام شد. به این ترتیب تنها ۳ روز پس از پذیرفتن قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، عراقی‌ها در روز ۳۱ تیر ماه ۱۳۶۷، تهاجم خود را از دو محور کوشک و شلمچه در منطقه جنوب آغاز کردند و در ۳۰ کیلومتری شمال خرمشهر مستقر شدند. در این میان پیام تاریخی امام (ره) باعث گسیل نیروهای مردمی به جبهه‌ها شد که با کمترین امکانات در برابر یورش دشمن مقاومت کردند و طی چند روز درگیری با انهدام سنگینی که به قوای عراقی تحمیل شد، آنان را مجبور به عقب‌نشینی کرد. این تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق در حالی صورت می‌گرفت که با ادعاهای دروغین صلح طلبی در طول جنگ مظلوم نمایی می‌کردند و ایران را متجاوز می‌خواندند. این حرکت عراق علاوه بر اینکه ناتوانی آنان را در برابر قوت اعتقاد و باور سپاه اسلام نمایان کرد، باعث رسوایی آنان در میان افکار عمومی شد.