دولت راه بهکجا میبرد؟
بهاره مهاجری| معاون سردبیر|
در تاریخ 40 ساله پس از انقلاب هیچ دورهیی مانند حالا پرپیچ و خم نبوده است. در هیچ دورهیی مانند حال حاضر، دولت با مصایب و مشکلات اینچنینی مواجه نبوده است. در هیچ دورهیی مثل حالا مردم با نگرانی از خواب برنمیخاستند و نمیپرسیدند که «چه میشود؟» اینها واقعیتهایی است که دولتمردان با آن مواجه هستند. فاصله کاهش ارزش پول ملی کشور طی یک روز – روز یکشنبه با دوشنبه – حداقل 10درصد بوده است. اگر این مقیاس را به سال گذشته ببریم، کاهش ارزش پول ملی باور کردنی نیست، بیش از یک برابر بوده است. اینها را نوشتیم تا این پرسش را طرح کنیم که «دولت راه به کجا میبرد؟» پیش از این، درهمین روزنامه نوشته شده بود که اعضای دولت فعلی، دولتمردان زمان جنگ اقتصادی نیستند. به این مضمون که آنها برای دوران صلح، صالح هستند اما در مقطعی که ابرقدرتی مانند امریکا یک جنگ تمام عیار اقتصادی راه انداخته بهطوری که اثر لاینفک آن را میتوان در معیشت مردم مشاهده کرد – بهطور مثال کافی است گزارش خرده فروشی مواد خوراکی بانک مرکزی منتهی به 22 تیر ماه را ببینید که قیمتها نسبت به سال گذشته در مورد میوهها بهطور متوسط بیش از 55 درصد، گوشت قرمز بیش از 25 درصد و تخممرغ 46 درصد افزایش داشته است– بیعملی آنها باعث میشود که عرصه هر روز بر مردم تنگتر شود. اگر به این بیعملی، فساد اقتصادی که متاسفانه ثمره نامیمون مدیران طالح و بیصلاحیت است، را اضافه کنیم، نمیتوانیم انتظارات بجای مردم که خواستار تغییر تیم اقتصادی و تنبیه مدیران بیصلاحیت هستند، را نادیده بگیریم. مگر میشود برای واردات بیش از 6 هزار خودرو بهطور غیرقانونی ثبت سفارش بشود اما برخورد فقط در حد مدیران میانی باشد و مدیران بالاتر، تشویق شوند؟! مگر ایران چه چیزی از کشوری مانند کره جنوبی کمتر دارد که وزیرش بهدلیل سرنگونی یک قایق تفریحی و کشته شدن چند دانشآموز هم عذر خواهی میکند و هم استعفا؟! اما برای مدیران ما دریغ از یک عذر خواهی چه رسد به استعفا. این مدیران که از شرایط بحرانی سواستفاده میکنند و به فکر منافع خود هستند مدیران زمان جنگ اقتصادی نیستند. هنوز که تحریمها بهطور کامل شروع نشده، بهتر است رییس دولت فکری به حال این دست از مدیران بکند در غیر این صورت زمانی میرسد که دیگر حتی تعویض مدیران هم کارساز نیست.