لوور به مشهد نرفت چون اسپانسر نداشت
معاون رییس‌جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از چرایی نرفتن اشیاء موزه لوور به مشهد سخن گفت و از عموم جامعه خواست تا پای کار بیایند و از میراث فرهنگی حفاظت کنند.
علی اصغر مونسان افزود: در برگزاری موزه لوور در تهران، تمام هزینه‌ها توسط حامی مالی پرداخت شد چراکه ما توان پرداخت آن را نداشتیم. برای برگزاری نمایشگاه لوور در مشهد، این اسپانسر را برای جابه‌جایی و برگزاری و پرداخت هزینه بیمه نداشتیم. درواقع در فاصله زمانی کوتاهی که بین اتمام موزه لوور تهران و مشهد بود، نتوانستیم اسپانسر موردنظر را پیدا کنیم.
او اظهار کرد: هم اکنون چند کشور اروپایی همانند هلند پیشنهاد برگزاری نمایشگاه آثار تاریخی ایران را دارند. تلاش ما برآن است تا تدابیری بیندیشیم که از این پس نمایشگاه‌های پایاپای با کشورهای مختلف داشته باشیم. به این معنا که در گذشته نمایشگاه‌ها به صورت رفت و برگشت بود اما از این پس به صورت پایاپای خواهد بود و اگر نمایشگاهی از آثار تاریخی ما در کشوری برگزار شود قصد داریم نمایشگاهی از آثار تاریخی آن کشور نیز در ایران داشته باشیم البته کار سختی است اما حداکثر تلاش خود را خواهیم کرد. درحال حاضر شرایط بسیاری از آثار و محوطه‌های تاریخی وخیم است. آمار تخریب‌ها بالا رفته و از دیگر سو، ادارات و نهادهای مختلف از آب و فاضلاب گرفته تا برق و گاز و ... به بهانه‌های مختلف وارد عرصه و حریم آثار تاریخی می‌شوند. حفاری‌های غیرمجاز و قاچاق اشیای تاریخی هم همواره بوده و هست. تدبیر شما برای ساماندهی اوضاع چیست؟
مونسان به ایلنا گفت: کشور ما پهناور است و در هر نقطه‌ای که قدم بگذاریم شاهد تعداد زیادی از آثار تاریخی هستیم. اگرچه امکانات ما محدود است اما هر اندازه هم امکانات در اختیار داشته باشیم؛ حریف این تعداد از آثار تاریخی موجود در کشور نخواهیم شد که بتوانیم از تمام آثار تاریخی پایش و حفاظت کنیم. بنابراین بهترین راه آن است که مردم نیز پای کار بیایند و مشارکت مردمی را در حفاظت از میراث فرهنگی داشته باشیم. انصافا در این مدت شاهد همکاری بسیار خوب مردم در این خصوص بوده‌ایم و حجم عملیات تخریب و آسیب زدن به بناهای تاریخی بسیار کم شده و مردم و به ویژه خبرنگاران، تبدیل به حافظان میراث فرهنگی شده‌اند.
در مقابل بخشی از این تخریب‌ها هم چاره‌ای نداریم چراکه در مقابل این حجم از آثار تاریخی نمی‌توانیم به همه جا اشراف داشته باشیم. البته حجم تخریب‌ها بالا نیست و به اندازه‌ای نیست که شما نگران هستید. در مکان‌هایی یگان حفاظت میراث فرهنگی پاسداشت می‌کنند و مراقب هستند. در مکان‌هایی نیز شاهد همکاری مردم هستیم. بطور مثال می‌توان به یزد اشاره داشت. در هر کوچه یزد شاهد یک بنای تاریخی هستیم. اگر مردم برای حفاظت از آن همکاری نکنند هر تعداد نیرو برای نگهبانی از این آثار بگذاریم، کافی نخواهد بود. اکنون شرایط حفاظت از آثار تاریخی یزد به گونه‌ای شده که مردم یزد تخریبی انجام نمی‌دهند و خودشان حافظ میراث فرهنگی شده‌اند. اگر می‌خواستیم از روش‌های سلبی استفاده کنیم قطعا به این نقطه نمی‌رسیدیم که مشارکت مردم را در حفظ میراث فرهنگی داشته باشیم.
پیگیری اورژانسی وضعیت کودکان زباله‌گرد
معاون اجتماعی وزیر کشور بر پیگیری اورژانسی وضعیت کودکان زباله‌گرد و یافتن راه‌حلی برای حل این مشکل تاکید کرد.
کمال اکبری در رابطه با گودهای جمع‌آوری زباله به خصوص در حاشیه شهر تهران و اینکه شرایط تا حدی بحرانی شده که طیبه سیاوشی، نماینده مجلس اعلام کرد که فوت برخی از کودکان زباله‌گرد بر اثر بیماری‌های عفونی و دفن آنها در همین گودها گزارش شده است، گفت: کارگروهی تحت عنوان کودکان کار و خیابان در وزارت کشور با حضور سازمان‌های مردم‌نهاد ایجاد شد تا تقسیم کار در خصوص این کودکان صورت گیرد.
معاون اجتماعی وزیر کشور تاکید کرد که متاسفانه در این حوزه پیچیدگی وجود دارد و این امر موجب کندی کار شده است. اکبری با تاکید بر اینکه این کار نیازمند همکاری سازمان‌های مردم نهاد است، به ایلنا گفت: امیدواریم با تدابیر جدید به یک راهکار عملی برسیم، اما مساله اصلی این است که سازمان‌های مردم‌نهاد گاهی با ورود خود مشکل را پیچیده‌تر کرده و به کار کودکانِ کار دامن می‌زنند؛ یعنی حمایت‌های آنها به شکلی می‌شود که به جای اینکه از خانواده‌ها حمایت شود تا نیازی به کار کودک وجود نداشته باشد، موجب استمرار کار کودکان شده است.
معاون اجتماعی وزیر کشور در رابطه با کودکان کار اتباع بیگانه به این نکته اشاره کرد که تمهیداتی در رابطه با این کودکان اندیشیده شده است که توسط بهزیستی در حال پیگیری است و امیدواریم که این مساله خاتمه پیدا کند. معاون اجتماعی وزارت کشور در رابطه با اینکه برخی از این کودکان توسط قاچاقچیان انسان به کشور آورده و در مراکز پسماند به کار گرفته می‌شوند، بیان داشت: این مساله به جایی رسید که حوزه امنیتی وزارت کشور به آن ورود پیدا کرد، این یعنی کار از حوزه اجتماعی و سازمان‌های مردم‌نهاد به جایی رسید که حوزه امنیتی برای حل آن وارد شد و باید برای آن راهکارهایی اندیشیده شود و مستلزم این است که سازمان‌های مردم‌نهاد در این رابطه همکاری کنند.
