سرمایه‌گذاری پشت نیمکت
گروه گوناگون|
هرسال، به مناسبت روزجهانی سوادآموزی، یونسکو به ارایه راهکارهایی برای ریشه‌کنی بی‌سوادی در کشورها می‌پردازد. این تلاش، به دلیل برای اهمیت مشکلاتی است که از بی‌سوادی ناشی می‌شود. آنطور که گفته شده، امروزه بی‌سوادی به خصوص در کشورهای در حال توسعه و جوامع فقیر، چالش بزرگ و عامل اصلی فقر در میان میلیون‌ها انسان در سراسر جهان است. براین اساس بسیاری از کشورها، برنامه‌های گسترده‌ای برای فراگیر کردن سوادآموزی و حق تحصیل رایگان ارایه می‌دهند. این موضوع هرچند که هزینه‌های بسیاری به دولت‌ها تحمیل می‌کند، اما این هزینه‌ها، نوعی سرمایه‌گذاری در راستای ارتقای اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور به شمار می‌رود. آنطور که گفته شده در هر کشوری بنا به شرایط موجود، هزینه‌های دولتی برای آموزش و پرورش (از هزینه‌های ساخت، تجهیز، نگهداری گرفته تا برنامه‌های جانبی و میان‌وعده‌های غذایی و ...) متفاوت است.
در تازه‌ترین اطلاعات به دست آمده از OECD، کشورهایی که بیشترین هزینه را برای دانش‌آموزان خود می‌کنند معرفی شده است. آنطور که در این گزارش گفته شده، میانگین هزینه‌های سالانهOECD برای دانش‌آموزان، بیش از 10 هزار دلار اعلام شده است. طبق این گزارش، امریکا سالانه بطور متوسط بیش از 16 هزار دلار برای هر دانش‌آموز هزینه می‌کند. طبق آمارهای منتشر شده، در سال‌های گذشته، حدود 88 درصد شهروندان امریکایی در مقاطع مختلف، مدارس دولتی را انتخاب می‌کنند که تامین بودجه این مدارس نیز متفاوت است. آنطور که گفته شده، مدارس دولتی در امریکا در هر ایالت، بودجه خود را از مالیات ساکنین همان منطقه تامین می‌کنند و مقدار اندکی توسط دولت پرداخت می‌شود. آنطور که گفته شده، کودکان در امریکا مدرسه را قبل از سن ۶ سالگی آغاز می‌کنند؛ آموزش و پرورش رسمی در امریکا بطور کلی از سن ۵، ۶ سال تا ۱۶ سالگی الزامی است که البته در برخی ایالت‌ها این سنین می‌تواند کمی متفاوت باشد. با وجود هزینه‌هایی امریکا برای هر دانش‌آموز، طبق تازه‌ترین گزارش‌ها، همچنان این کشور از استانداردهای جهانی فاصله دارد. بریتانیا نیز از کشورهایی است که سالانه مبلغ قابل‌توجهی از بودجه خود را به اهداف آموزشی اختصاص می‌دهد. طبق آمار OECD، دولت بریتانیا سالانه حدود 14 هزار دلار برای تحصیل هر دانش‌آموز هزینه پرداخت می‌کند که این رقم در کانادا به 13 هزار و 235 دلار می‌رسد. آنطور که در بسیاری از گزارش‌ها گفته شده، دولت کانادا توجه ویژه‌ای به بحث آموزش داشته و از پایه کودکستان تا سطح دانشگاهی، یارانه قابل‌توجهی اختصاص می‌دهد. یعنی بطور متوسط بیش از 5 درصد از کل تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور آموزشی می‌کند؛ بر این اساس، طبق گزارش‌ها کانادا بیشتر از سایر کشورهای OECD در بحث آموزش هزینه می‌کند.
آلمان نیز، با میانگین هزینه سالانه حدود 12 هزار دلار برای هر دانش‌آموز، چهارمین کشوری است که بیشترین هزینه را در بخش آموزش و پرورش خود دارد. طبق بررسی‌های صورت‌گرفته، مسوولیت نظام آموزشی در کشور آلمان بر عهده ایالات بوده و دولت مرکزی در آن نقشی جزئی بر عهده دارد. اکثر دانش‌آموزان آلمان در مدارس دولتی حضور دارند و کل نظام آموزشی این کشور برای تمام اقشار، حتی کودکان بی‌سرپرست و بی‌خانمان در دسترس است.
آنطور که در بررسی کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی گفته شده، فنلاند و فرانسه نیز، با اختصاص هزینه سالانه بیش از 11 هزار دلار برای هر دانش‌آموز، به ترتیب در جایگاه پنجم و ششم را در میان کشورهایی با بیشترین بودجه آموزشی قرار گرفتند. فرانسه، نسبت به سایر کشورهای اروپایی و امریکایی، بودجه کمتری را به آموزش عالی اختصاص می‌دهد، در واقع بخش قابل‌توجهی از بودجه آموزشی خود را برای دانش‌آموزان مقطع متوسطه در نظر می‌گیرد؛ این موضوع فرانسه را در میان کشورهایی با صرف بالاترین هزینه آموزشی قرار داده اما همین مساله، بسیاری از دانشگاه‌های این کشور را سالانه با هزینه‌های بالا و کمبود بودجه‌های تحقیقاتی روبرو کرده است.
طبق گزارش سالانه OECD، کره‌جنوبی نیز سالانه حدود 10 هزار دلار برای هر دانش‌آموز هزینه می‌کند که این مبلغ در اسپانیا به 8 هزار و 752 دلار می‌رسد.
